21 ธันวาคม 2547 19:26 น.
วงเวียน
มีอะไรดีขึ้นบ้างความรักของเรา
เธอไม่เคยเปลี่ยนแปลงความเหงาของฉัน
มีแต่ยัดเยียดเพิ่มเติมขึ้นทุกวัน
มีแต่ทำให้ฉันเสียใจกับความรักที่ให้มา
มีอะไรเพิ่มพูลบ้าง....ความรู้สึก
ลึก ๆ แล้วก็เหมือนไม่รู้สึกรู้สา
ความผูกพันที่มันมากมายตามกาลเวลา
แต่กลับดูเหมือนไร้ค่าไม่มีแม้ความหมายใด ๆ
ฉันท้อแท้เธอเคยรู้หรือเปล่า
ฉันเหงาเธอเข้าใจฉันบ้างไหม
ฉันเจ็บ...ฉันร้องไห้...ฉันเสียใจ
จะมีสักครั้งบ้างไหม....เธอไถ่ถามกัน
ไม่รักกันเสียเลย.....ยังจะดีกว่า
เมื่อเธอไม่เคยเห็นค่า...ไม่เคยใส่ใจความเป็นฉัน
ไม่ต้องมานั่งทนทุกข็ไม่ต้องกังวลกับท่าทีเฉยชาในแต่ละวัน
มีความสุขและยิ้มด้วยตัวของฉัน....ไม่ต้องแบ่งปันให้ใคร
19 ธันวาคม 2547 22:33 น.
วงเวียน
ไม่มีอารมณ์เย็นแล้วโว้ย วันนี้
ตัดขาดกันไปเลยเป็นดี ไม่ต้องมาให้เห็นหน้า
ทนไม่พอแล้ว สันดาน ต่าง ๆ นา ๆ
ในเมื่อเธอกล้า มีใคร ไม่รักดี
โกหกกันเข้าไป โกหกกันเข้าไป
แต่นี้ต่อไป ก็ไม่ต้องมาเซ้าซี้
รัก เลิก คืนดี มาแล้ว ตั้งกี่ที
ฉันก็ยอมอภัยให้เธอทุกที คิดว่าจะสำนึกสักวัน
มีโอกาสเป็นไม่ได้ จ้องแต่จะนอกใจ
ไม่รู้จักพอหรือไง ที่มีแค่ฉัน
ระวังเถอะ จะติดโรคเข้าสักวัน
แล้วถ้ามันลามมาติดกัน แน่นอนฉันไม่ยอม
ในเมื่อเธอไม่รู้จักคำว่าพอ
ฉันก็จะขอยื่นคำขาดไม่อ้อมค้อม
ให้เป็นเบี้ยล่าง อยู่อย่างเสียใจฉันไม่ยอม
ในเมื่อเธอไม่พร้อม มีรักจริง ก็เชิญไป
วันนี้ฉันหยุด ฉันพอเอง
ไม่ได้อวดเก่ง ทำเป็นนักเลง แต่วันนี้มันทนไม่ได้
หมดแล้ว ความอดทน กระทั่งความรักก็หมดไฟ
เธอจะยอมหรือไม่ วันนี้ฉันก็จะไปจากเธอ
19 ธันวาคม 2547 15:20 น.
วงเวียน
อยู่ ๆ ก็จากไปซะงั้น..........ดอกหญ้าสีครีม
อยู่ๆก็จากไป.....ซะงั้น
แล้วเข้ามาผูกพันเพื่ออะไร
มาพูดคุย..ให้ความหวังแล้วก็ไป
รู้บ้างไหมว่าเธอได้เอาใจฉันกลับไป..อีกดวง
โธ่..!ไอ้คนสองใจ
รู้บ้างไหมใครเขาห่วง
เขาทนไม่ได้จึงอยากจะขอท้วง
โธ่...ไอ้คนหลอกลวง
.....กูหวงมึง..... ดอกหญ้าสีครีม
อยู่ ๆ ก็จากไปซะงั้น..........วงเวียน เจ้าค่ะ
อยู่ ๆ ก็จากไปซะงั้น
ไม่เห็นบอกกัน... ตกลงเห็นฉันเป็นอะไรวะเนี่ย
ช่วยตอบคำถามคนโง่ที่เถอะ มันไม่ค่อยเคลียร์
อยู่ดี ๆ ก็เสียใจแบบไร้เหตุผล มันงง ไม่เข้าใจ
ให้ความหวังมาซะเต็มประดา
เข้ามาเอาอกเอาใจ....สารรพัดจะทำได้
อยากได้โน่น อยากเอานี้ ก็หามาประเคนเอาใจ
วันนี้นึกอยากจะไป ไม่เห็นมาร่ำลา
มาก็ตัวเปล่า ๆ
แล้วก็เข้ามาคุย มาห่วงหา
เวลาไปจะเอาหัวใจฉันไปได้ยังไงล่ะ
เอากลับคืนมา ฉันขอคืน
ไม่ได้ยื้อไม่ได้รั้ง
ไม่ต้องการให้อยู่เห็นน้ำตาฟังเสียงสะอื้น
ไม่มีเธอสักคน ฉันอยู่ได้ ไม่ล้มทั้งยืน
ผู้ชายดี ๆ กว่าเธอยังมีถมถืด ฉันไม่แคร์
( แบร่.... (^,^) )
วงเวียน เจ้าค่ะ
19 ธันวาคม 2547 01:09 น.
วงเวียน
แก้ไม่หายสันดานเก่า ๆ ชั่ว ๆ
เจ้าชู้ไปทั่ว ไม่เว้นใครหน้าไหน
ไม่รู้จักคำว่า...ซื่อสัตย์...หรือยังไง
ถีงไม่เคย...จริงใจ...กับใคร สักที
เหตุผลใหญ่...คือไม่รู้จัก.........พอ
หน้าหม้อ...บอกรักคนโน้นคนนี้
ไม่เคยรักใคร ด้วยหัวใจที่มี
พูดออกมาแต่ละที เหม็นเน่า....ไปไกล
หัวสมองคิดอะไรอยู่บ้าง....บอกหน่อย
แค่คนเดียวมันน้อย.....ไม่พอใช่ไหม?
คิดมันได้แค่เรื่องเดียว...........นอกใจ
ต้องทำยังไง ถึงจับไม่ได้ไล่ไม่ทัน
ทำเป็นแต่เรื่องต่ำ ๆ ทราม ๆ
ไม่มีความเกรงกลัวอะไรทั้งนั้น
ซักวันเถอะ ตัวกรรม มันตามทัน
ถึงตอนนั้น จะหัวเราะให้มันสะใจ
อย่าอ้างดีกว่าว่าเขาเป็นคนเริ่ม
แล้วถ้าเธอไม่ต่อเติม เขาจะไปได้ถึงไหน
ตบมือข้างเดียวน่ะ..... มันจะดังได้ไง
ถ้ารู้จักยับยั้งชั่งใจ มันจะเกิดได้ยังไงกัน
ทุ่มเทซะตั้งมากมาย........
แต่ไม่เคยมีความหมายอะไรทั้งนั้น
ต่อให้แลกด้วยชีวิตที่มีของฉัน
เธอก็ไม่สำนึก ไม่รักดีอยู่อย่างนั้น ฉันขอลา
18 ธันวาคม 2547 20:23 น.
วงเวียน
เหตุผลข้อใหญ่ คือหัวใจเธอถ่อย
คนเดียวรักเดียวรู้สึกว่าน้อยเกินไป
ทุ่มเทไปสุดยังคิดมีคนใหม่
ทำดีไม่ได้อะไรขึ้นมา
อย่าอ้างคนอื่น ฟังไม่ขึ้นสักคำ
ความจริงเรื่องจริงมันตอกและย้ำตำตา
รักมาเท่าไหร่ยิ่งแค้นใจมากกว่า
ดังถูกตบหน้าด้วยคนที่เราไว้ใจ
* สะกดคำว่าพอให้ฉันฟังหน่อยสิ
อยากฟังคำนี้ที่เธอคงลืมมันไป
หากเอามีดกรีดจากหนังไปกลางหัวใจ
คงเจอแต่ความไม่รักดี
** มันจ้องจะเอา
เธออย่างโทษเขาอย่าโทษใคร
ก็แค่แปลกใจทำไมถึงเป็นคนแบบนี้
สำนึกในหัวใจคงไม่รู้เลยอะไรชั่วดี
คิดเป็นแค่นี้คิดแค่นอกใจ
อย่าพูดดีกว่าว่าเขาเริ่มทุกอย่าง
คนเราถ้าลองมันไม่ยังยั้งชั่งใจ
รู้ดีว่าต่ำแต่ก็ทำลงไป
ไม่ใช่นิสัยเขาเรียกว่าเป็นสันดาน( * , ** )
( * , ** )
ฉันดีให้ตายตรงนี้เธอก็นอกใจ