25 เมษายน 2548 20:08 น.
วงเวียน
มันจะสายเกินไปไหม?
กับสิ่งที่จะพูดออกไป...ในวันนี้
พูด....อย่างเปิดเผย หัวใจที่มี
พูดความรู้สึกดี ๆ ที่อยู่ในหัวใจ
ขอบคุณนะ.....สำหรับวันเวลาที่ผ่าน
ขอบคุณนะ.....ความห่วงหาในวันวานที่มีให้
ขอบคุณนะ.....ความรู้สึกดี ๆ ที่อยู่ในใจ
ขอบคุณนะ.....ที่เห็นฉันเป็นใครที่เธอให้ความสำคัญ
ขอโทษนะ....ถ้าฉันงี่เง่าไปบ้าง
ขอโทษนะ....ที่ระยะทางทำให้ฉันไหวหวั่น
ขอโทษนะ....ที่ไม่เคยเชื่อใจเธอในสักวัน
ขอโทษนะ....ที่ฉันบอกออกไป ให้เราเลิกลา
มันจะสาย...เกินไปไหม?
กับสิ่งที่ฉันจะร้องขอในวันที่อ่อนล้า
อยู่คนเดียวไม่มีเธอข้างกาย.....รู้ไหมฉันมีน้ำตา
ขอโทษนะ....อยากให้เธอกลับมารักกันเหมือนเคย
มันจะสาย.....เกินไปไหม
24 เมษายน 2548 20:44 น.
วงเวียน
รู้ตัวน่า......ว่าไม่มีสิทธิ์
เป็นแค่คนประจำวันอาทิตย์เท่านั้น
ที่เหลืออื่น ๆ ก็แจกจ่าย ให้ใครต่อใครกัน
คนละวัน...คนละวัน...เจ็ดคน เจ็ดวันพอดี
แต่.....แค่อยากโทรหา...
ถึงไม่เห็นหน้า.....ก็อยากจะฟังเสียงนี่
ใครถามก็บอกเขาไป....นะคนดี
ว่าฉันคนนี้เป็นแค่เพื่อนคนนึง
ฉันจะเป็นอะไร...หรือใคร
ก็ได้หัวใจของเธอไม่ถึงครึ่ง
แต่......ไม่เห็นต้องทำปั้นปึง
แบ่งเวลาให้ฉัน นิดนึง.....นะคนดี
รู้ตัวน่า....ว่าเป็นคนประจำวันอาทิคย์
ก็แค่อยากมีสิทธิ์โทรหาเธอเท่านั้น....
จะให้ฉันเป็นอะไร...หรือใครก็ไม่ว่ากัน
ขอแค่เพียงเธอยังมีฉัน...จะให้ประจำวันไหนก็ยอม
รู้ตัวดี....ไม่มีสิทธิ์
23 เมษายน 2548 18:44 น.
วงเวียน
มันก็ไม่แปลกอะไร
ที่เธอไม่ต้องการจะไปจากฉัน
คนที่ไม่ได้เหลือหัวใจไว้ให้กัน
แต่มีความผูกพัน.....มากมาย
ความรักที่เคยมี....ให้มา
ไม่เคยคิดว่าจะสูญสลาย
แต่แล้วก็เหี่ยวเฉา แห้งเหือด...ตาย
หาความหมายใด ใด ไม่มี
! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = !
แต่มันก็ไม่แปลกอะไร
ที่ฉันยังอยู่ได้...ตรงนี้
คำรักสักคำไม่เรียกร้องหรอกคนดี
ในวันที่เธอมีใคร....ให้รักมากกว่ากัน
ยอมแกล้งโง่...แกล้งเซ่อ...แกล้งบ้า
เพื่อรักษาวันเวลาที่เธอจะอยู่กับฉัน
ในเมื่อเธอยังจำยอมจำใจหลอกลวงกัน
ฉันก็จะพร้อมรับความปรารถนาดีนั้นกลับมา
! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = !
มันก็ไม่แปลกอะไร
ที่เธอไม่ต้องการไปจากฉัน.....ทำความผูกพันให้ไร้ค่า
และมันก็ไม่แปลกอะไรที่จะยอมปิดหูปิดตา
ยอมรับความรักความผูกพันที่เธอให้มา..แม้รู้ว่าหลอกลวงกัน
อยู่ตรงนี้...ที่ ที่ มีเธอ
23 เมษายน 2548 00:01 น.
วงเวียน
ฉันเรียกร้องเธอมากไปใช่ไหม?
ที่อยากให้เธอโทรมาหากันบ้าง
อาทิตย์ละครั้ง ดูเหมือนว่าจะไม่มีทาง
เวลาโทรหาเธอก็อ้าง....ติดธุระทุกทีไป
แค่อยากให้เรา....ใกล้กันบ้างสักนิด
แม้กายไม่ใกล้ชิด ก็ขอแต่ใจได้ไหม
ขอได้ยินเสียงนักนิดหน่อย เพื่อเป็นกำลังใจ
หรืออวยพร --ฝันดี--ก่อนนอนได้ไหม? ทำให้กัน
แต่ดูเหมือนเธอไม่มีเวลา
แม้กระทั่งส่งข้อความไปหา ก็ยังไม่ส่งกลับมาหาฉัน
ไม่รู้....ว่าเปิดอ่านหรือเปล่าหรือกดลบทิ้งมัน
ทั้งที่ยังไม่ได้อ่านข้อความนั้น...ว่าส่งไปเช่นไร
น้อยใจนะ....อยากบอกให้เธอรู้
แต่เธอคงไม่อยากดูแล ไม่ว่ากรณีไหน ๆ
หมดใจ มีคนอื่น งานยุ่งเกินไป
หรือเพราะฉัน หวั่นไหว คิดมาก ไปคนเดียว
คิดมาก......
21 เมษายน 2548 23:31 น.
วงเวียน
จะร้องไห้ดีไหมฉัน
กับความเงียบงันเหงาเคว้งตอนนี้
มีเธอ....เหมือนไม่มีเลยคนดี
เรารักกันหรือนี่? ฉันไม่เข้าใจ
หรือฉัน...เอาแต่ใจ...งี่เง่า
ให้ความสำคัญกับคำว่า เรา มากไปใช่ไหม
หรือเป็นเธอที่เปลี่ยนแปลงไป
ไม่ได้มีหัวใจไว้รักกัน
เหงานะ เหงานะ เหงา
ทั้งที่ เรา ก็ไม่ได้ไกลกันคนละฝั่งฝัน
แต่ใจ....เหมือนมีอะไรมากางกั้น กีดกัน
ไม่ให้ เรา เข้าใจกันอย่างเคยเป็นมา
เป็นฉันหรือเธอ.....ยังสับสน
หรือเป็นเพราะทั้งสองคนสวนทางกันหนักหนา
ฉัน....ต้องการความรักของเธอมากขึ้นตามวันและเวลา
แต่เธอ...กลับคิดว่ามันไม่มีคุณค่า...จึงให้ความรักฉันกลับมา.......น้อยลง
ฉัน...หรือ...เธอ