23 สิงหาคม 2548 17:01 น.
วงเวียน
ก็รู้อ่ะนะ...ว่าไม่ควรเพ้อรำพึงอะไร
ก็รู้อ่ะนะ...ว่าหัวใจเธอไม่มีฉัน
ก็รู้อ่ะนะ...ว่าวันนี้เราอ่ะเลิกกัน
ก็รู้อ่ะนะ...ว่าฉันไม่มีสิทธิ์ใด ๆ
แต่ถึงรู้มันก็เท่านั้น
ไม่เคยมีสักวันที่จะห้ามใจได้
ไม่ให้คิดถึง ไม่ให้ห่วงหาคนที่รักหมดใจ
ไม่เคยมีวันใด...ตัดใจได้ ลืมเธอไปสีกที
ขอโทษด้วย...ที่ทำตามสัญญาไม่ได้
ขอโทษด้วย...ที่ยังโทรกวนใจอยู่ทุกวันนี้
ขอโทษดวย...ถ้าทำให้ผิดใจกับคนที่อยู่ข้างกายคนดี
ขอโทษด้วย...ที่ฉันคนนี้....คิดถึงเธอ
แต่ขอโทษไปมันก็เท่านั้น
ทุกวันนี้ ฉันก็ยังคงคิดถึงเธอเสมอ
ขอโทษด้วยนะ...ที่วันนี้ฉันยังรักเธอ
ทั้งที่ก็รู้อ่ะนะ....ว่าที่รารักกันเธอแค่ เผลอใจ
ขอโทษ...ทั้งที่รู้
14 สิงหาคม 2548 17:28 น.
วงเวียน
ก็หัวใจ...ยังไม่เข้มแข็งพอ
จึงอยากจะขอ ยืดเยื้อเวลาออกไปหน่อยได้ไหม
วันนี้...ขอเปลี่ยน ให้มันเป็นวันถัดไป
อยากอยู่อยากกอดเธอให้แน่น ๆ ก่อนจากลา
ก็หัวใจ...ยังไม่กล้าลืม
กับสิ่งต่าง ๆ ที่เคยปลาบปลื้ม หนักหนา
ช่วงเวลาดี ๆ ที่เคยผ่านพ้นมา
อยากเก็บไว้นาน ๆ เพราะมันมีคุณค่า เกินบรรยาย
ก็ความรัก...มันยังคงอยู่
ทั้ง ๆ ที่รู้ ว่าของเธอมันจางหาย
ทั้งที่แต่ก่อน...เราะเคยรักกันมาย
วันนี้จึงยังทำใจไม่ได้ ที่เธอต้องลา
ก็แค่...ทำใจไม่ได้
9 สิงหาคม 2548 19:07 น.
วงเวียน
ก็รู้ก็เห็นกันอยู่ว่าอะไรเป็นอะไร
เราเลิกกันทำไม? ไม่ต้องมาถามฉัน
ถามตัวเองดีกว่าว่าวันเวลาที่เคยผูกพัน
หมดค่าหมดความสำคัญไปตั้งแต่เมื่อไร
ก็รู้ก็เห็นกันอยู่สิ่งที่เธอเป็น
สร้างปัญหาไม่ว่างเว้น วันพระ วันโกน วันไหน
นอกใจ มีคนอื่นได้หน้าด้าน ๆ ก็รู้อยู่แก่ใจ
แต่ก็ไม่เคยรับความจริงได้สักที
ก็รู้ก็เห็นกันอยู่ฉันไม่ได้กล่าวหา
กับสิ่งที่เธอทำงามหน้า ฉันไม่ได้ป้ายสี
อย่าปฏิเสธเลย ใครๆก็รู้ว่าเธอนะสันดานไม่ดี
ฉันเค่ไม่อยากให้เรื่องมันยุ่งไปกว่านี้ จึงขอให้เราจบกัน
ก็รู้ก็เห็นอยู่ว่าอะไรมันเป็นอะไร
แค่วันนี้ฉันทนไม่ได้กับสันดานแบบนั้น
ไม่รู้จะเป็นผู้เปนคนได้เมื่อไหร่ แต่คงไม่มีวัน
ฉันเลยไม่คาดไม่หวัง ให้เธอรักกัน วันนี้จึงขอลา
ก็รู้ก็เห็นกันอยู่
3 สิงหาคม 2548 19:45 น.
วงเวียน
อยากจะไปมากนัก...ก็ไป
ฉันก็ไม่ได้อยากจะสนใจอะไรหนักหนา
ถ้าคนไม่มีใจจะรักกัน...เธอนั้นอยากจะลา
นั่น! ประตูอยู่ข้างหน้า ใช้ทางไหนเข้ามาก็ใช้ทางนั้นออกไป
คำลาสักคำ...ฉันไม่อยากให้มี
ก็แค่อยากจบกันดี ๆ ไม่ต้องมีข้อขัดแข้ง OKไหม?
ขี้เกียจทะเลาะหรือฟังข้ออ้างใด ๆ
ที่เธอและฉันรู้อยู่แก่ใจว่าสรรหามาหลอกกัน
อยากจะมีใครมากนักก็มี
ไม่ห้ามให้เสียศักดิ์ศรี ไม่ง้อให้กลับมาหาฉัน
คิดว่าดีก็ไป...ไม่ต้องมาขอความเห็นกัน
จะทำอะไรได้คนอย่างฉัน...ห้ามแล้วเธอฟังหรือไง
อยากจะไปมากนัก...ก็เชิญ
อยากจะทำตัวห่างเหิน อยากจะมีคนไหน ๆ
ขี้เกียจพูด ขี้เกียจห้าม ให้รำคาญหัวใจ
ไม่อยากสน..ไม่อยากแคร์อะไร.. เธอก็แค่คนไม่รักดี
ไป ไป...คนไม่รักดี
26 กรกฎาคม 2548 20:41 น.
วงเวียน
กะว่าจะมาง้อ...สักหน่อย จะได้ดีกันไว ๆ
แต่เธอดันกลับทำไม่สนใจ....ทำได้ยังไงซะงั้น
เสียใจมามากพอแล้วนะ ที่เราทะเลาะกัน
แต่ดูสิวันนี้เธอไม่แคร์ฉัน...เสียใจขึ้นอีกเป็นพันเท่าคูณทวี
หรืออยาก....จะเลิกกันมากนัก
ถึงนั่งทื่อทำตัวเป็นเสาหลักไม่มีความรู้สึกแบบนี้
ถามคำก็ไม่ตอบสักคำตกลงจะเอายังไงล่ะคนดี
ปวดหัวแล้วนะตอนนี้ งงว่าจะมีลูกไม้อะไร
หรือมีคนอื่นที่สำคัญกว่า
งั้นก็รีบ ๆ บอกมาอย่าทำเฉไฉ
จะรัก...จะคบ...ไม่รักจะเลิก...พูดมาว่าเธอจะเอายังไง
ฉันจะได้ตัดใจ จะได้รีบไป ไม่มาให้เกะกะลูกตา
กะว่าจะมาง้อ...สักหน่อย จะได้ดีกันไว ๆ
แต่เฮ้อ....คงต้องทำใจกันล่ะทีนี้...ฉันคิดว่า
แค่ทะเลาะกันก็ร้องไห้จนช้ำไปหมดแล้ว...หน้าตา
แต่ก็เอาเถอะถ้าอยากจะเลิกลา...ก็บอกมาฉันจะได้รีบไป
(นอนร้องไห้อีกที)
กะว่าจะมา....ง้อ (-- --) (_ _) (-- --) นะ