20 กันยายน 2548 18:26 น.
วงเวียน
วันแล้ววันเล่าที่เฝ้าแต่ คิดถึง
คนคนหนึ่งที่เคยเคียงข้างอยู่ตรงนี้
คน ๆ นั้น ที่คิดว่าแสนดี
แต่ตอนนี้ ไม่มีไม่เหลือแม้เงา
อยากย้อนเวลากลับไป
ในวันที่มีใครเช็ดน้ำตาให้เมื่อใจเหงา
อยากให้เป็นเหมือนเดิม " ยังมีเรา"
ไม่ใช่เพียงความเศร้าที่เป็นเพื่อนกัน
แต่ก็รู้ว่าไม่มีทาง
จึงต้องยอมรับความอ้างว้าง มาเป็นเพื่อนฉัน
ให้อยู่ในหัวใจแทนที่ใครที่เคยสำคัญ
ถึงจะเหงาบ้างในบางวัน แต่ก็ไม่เคยทำร้ายกันอย่างเธอ
ไม่มีทาง
20 กันยายน 2548 18:20 น.
วงเวียน
ก็จะถือซะว่าเป็นเรื่องเด็กเล่น
ที่พิเรนทำให้ฉันมีความรู้สึกรู้สา
ก็แค่หมาที่เขามาหยอกไก่ เป็นเรื่องธรรมดา
แต่ไก่ดันคิดว่า...หมา...จะจริงใจ
ก็จะพยายามไม่คิดมาก
กับลมปากที่เธอเป่าออกมาไม่รู้เท่าไหร่
จะพยายามฟังซ้าย ให้มันทะลุขวาออกไป
ไม่เก็บเอามาใส่ใจ เป็นสาระให้เสียเวลา
ก็จะปล่อยให้มันผ่าน ๆไป
จะพยายามคิดซะทำบุญ ให้ทาน...หมา...
อยากจะหยอกไก่ เห่าใบตอง อยากจะไปอยากจะลา
ก็จะไม่ถือสา ปล่อยให้กัดนิดหน่อยนะ ถือว่าทำทาน
...ห..มา หยอก ไก่
20 กันยายน 2548 18:11 น.
วงเวียน
เลิกก็เลิก Ok เข้าใจ
ไม่ต้องสรรหาคำใด ๆ มาอ้าง
ในเมื่อรักของเธอจืดจาง หล่นหายไประหว่างทาง
ในเมื่อความห่าง มันทำให้เธออ้างว้างและเปลี่ยนไป
สัญญาอะไร ไม่จำเป็นต้องแคร์
ถ้าหัวใจเธอพ่ายแพ้ต่อเขา เพราะความใกล้
ความคิดถึงของคนไกลอย่างฉัน จะเหลือค่าอะไร
ความรักเธอจึงเปลี่ยนไปให้คนข้างกายเธออยู่ทุกวัน
ก็รู้อยู่สักวันมันต้องจบไม่เร็วก็ช้า
ก็อย่างว่า อะไรๆ ก็เปลี่ยนแปลงตามกาลเวลาที่เปรฝัน
นับประสาอะไรกะอีแค่หัวใจโลเลของเธอ จะไม่ลืมกัน
ยังรักกันดีนี่สิ ฉันว่ามันแปลกเกินไป
เอาเถอะทางใครทางมัน
ขอให้มีสุขแล้วกัน กับคนใหม่ที่เธอเอาามาแทนฉันได้
อยู่ทางนี้ก็พยายามลืมเธอ และหาคนใกล้มาดูแลใจ
จะให้น้อยหน้าได้ยังไง ไม่มีใครได้ไง มันเสียฟอร์ม
ไม่มีใครได้ไง "มันเสียฟอร์ม"
6 กันยายน 2548 19:07 น.
วงเวียน
อยู่กับตัวเองในความเงียบ หัวใจจึงเหงา
คิดถึงก็แต่วันเก่า ๆ ที่เคยมีเธอกับฉัน
ความทรงจำดี ๆ ล้านนาทีพันคืนวัน
ความรักความผูกพันที่ยังอยู่กับฉัน ไม่จางไป
คิดถึงเธอให้ใจเจ็บเล่น ๆ สนุก ๆ
วัน ๆ ก็ขลุกอยู่กับ CD เพลงที่เธอเคยให้
"ฉันรักเธอจริงๆ " ฟังแล้วฟังอีกซ้ำมาซ้ำไป
ถ้า CD มันยืดได้ คงยืดจนยาวเป็นวา
เก็บรูปเก่า ๆ ใน "อะละบั้ม" มาเมียง ๆ มอง ๆ
นั่งจ้องเสียจนนึกว่าเธอนั่งอยู่ตรงหน้า
เก้าอี้ตัวเก่า หมอนใบเดิม เต่กลิ่นที่คุ้นเคยไม่จาหายตามเวลา
เฮ้อ วัน ๆ ทำแต่เรื่องไร้สาระ เพ้อถึงเธอมากกว่าจะทำอะไร
อยู่กับตัวเองในวันว่าง หัวใจจึงเหงา
นั่งคิดถึงเรื่องเก่า ๆ แล้วเอามาเล่าให้ดูเหมือนใหม่
ยังไม่ลืม ซะทีเนอะจำอยู่ได้จนฝังใจ
แต่ไม่รู้ทำไม คิดถึงทีไร แทนที่จะร้องไห้กลับยิ้มทุกที
เรื่องเก่า...เอามาเล่าใหม่
4 กันยายน 2548 18:21 น.
วงเวียน
ก็ร้าย...เบบนี้แหละทำให้ดูกันเห็น ๆ
ไม่ใช่คนใจเย็นทำผิดก็ อภัยให้ได้
เผอิญฉันมันใจแคบเกินไป
ไม่ชอบใช้ "อะไร" ร่วมกับใคร...โทษที
ถ้าเธออยากทำตัวเป็นแฟนสาธารณะ
ใครอยากจะใช้ก็ได้ ไม่เกี่ยงไม่หนี
สำนึก...กับความพอ ไม่เคยมี
นึกอยากจะหลีก็หลี นึกอยากจะได้ ก็เอามาใกล้ใจ
ฉันไม่ชอบ..." ของส่วนรวม "
เหมือนกับ " ส้วม " ใครปวดมาเข้าไประบายก็ได้
อยากได้ ของส่วนตัว คนของหัวใจ
ที่ไม่ต้องคอยเช็ดถูให้วุ่นวาย เสียเวลา
ก็ร้าย...แบบนี้แหละที่เธอเห็น
ถ้าเธอยังอยากจะเป็นในสิ่งที่ฉันว่า
ก็จบ ต่างคนต่างไป ทางใครทางมันเลิกลา
เพราะ " ของส่วนรวม" ที่ฉันว่า มัน "สกปรก"
จนฉันไม่อยากไปเสวนา...ให้เลอะใจ
ไม่มีชื่อสำหรับความ...ร้าย...