7 ตุลาคม 2548 22:15 น.
วงเวียน
สวันดี.....คนไกล
เป็นอย่างไรบ้างในวันนี้?
เหงา...เศร้า...หรือมีความสุขดี
มีคนข้างกายหรือยัง?
มีความทุกข์บ้างไหม?
มีปัญหาอย่างใด...ผิดพลั้ง
บอกกันได้ฉันพร้อมรับฟัง
และจะนั่งร้องไห้ด้วยกัน
มีความสุขมากหรือเปล่า?
มีคนเข้าใจไหม? วันที่ไม่มีฉัน
มีใครบ้างไหมพร้อมจะแบ่งปัน
ร่วมทางร่วมความฝันไปกับเธอ
ฉันผ่านมาทักทายนะ.....คนไกล
พร้อมด้วยหัวใจที่ห่วงหาเสมอ
มีความสุขก็ดี ฉันจะได้ไปจากเธอ
แต่เมื่อไหร่น้ำตาเอ่อ บอกฉันนะเธอ พร้อมเสมอจะให้กำลังใจ
คนไกล...ใจห่วง
5 ตุลาคม 2548 16:19 น.
วงเวียน
เลิกล้มความตั้งใจ...แล้วหันหลังกลับไปเสียดีกว่า
อย่ามาทำให้ฉันไขว้เขวเสียเวลาอะธิบายเหตุผล
เธอก็รู้ดีอยู่ ในวันที่ยังมีเราสองคน
เธอเป็นคนที่เริ่มหาเหตุผล...อยากจะไป
ฉันมันงี่เง่าไม่เข้าท่า และเรื่องมาก
เธอรู้สึกลำบากใจเมื่อมีฉันอยู่ใกล้ ๆ
เพื่อน ๆ มีอิทธิพล สำคัญมากกว่า จนฉันห้ามขัดใจ
โกหกกันได้เป็นไฟ มีใคร ไม่เคยแคร์กัน
หลายเหตุผล...พันคำอ้างที่เคยบอก
คำรักที่เธอหลอก ความรู้สึกที่ลวงฉัน
ฉันรู้และเข้าใจ และยอมเดินจากเธอไปเลิกกัน
พยายามลืมมัน จนฉันเข้มแข็งเองไม่พึ่งใคร
เลิกล้มความตั้งใจ...แล้วหันหลังกลับไปเสียดีกว่า
อย่ากลับมาอ้างเหตุผล อ้อนวอนด้วยคำไหน ๆ
ฉันเจ็บมาพอแล้ว และไม่อยากกลับไป
รัก...กับคนใจร้าย มีเหตุผลมากมาย แต่ไม่จริง
เหตุผล...คนไม่จริง
2 ตุลาคม 2548 20:58 น.
วงเวียน
เป็นเพียงสายลมผ่าน
วันวานหวานหวาม
เป็นเพียงดอกไม้งาม
ไม่กี่ยาม ก็เห้งไป
เป็นเพียง ความรู้สึก
ที่นึกถึงแล้วหวั่นไหว
เป็นเพียงแค่คนไกล
ไม่ใช่ใครที่สำคัญ
เป็นเพียงความทรงจำ
ที่ตอกย้ำเวลาฝัน
เป็นเพียงความเงียบงัน
ในทุกวันที่ผ่านไป
เป็นเพียงภาพอดีต
ที่ถูกขีดให้ให้เปล่าไร้
เป็นเพียงเศษหัวใจ
ที่เหลือไว้ระหว่างกัน
เป็นเพียงเศษความรัก
ที่เข้ามาทายทักจนเหมือนฝัน
เป็นเพียง ความสุขไม่กี่วัน
แล้วก็เป็นเพียงความฝัน ที่มีเธอ
เป็นเพียง...
28 กันยายน 2548 17:08 น.
วงเวียน
ถ้าจะถามว่าความรักยังคงอยู่เหมือนเดิมไหม
คำตอบที่จะได้ คือไม่มีเหลือแล้ววันนี้
จะเหลืออยู่บ้าง ก็คงเป็นความรู้สึกดี ๆ ที่ยังมี
กับการคิดถึงเธอเป็นบางทีที่เหงาใจ
ก็เคยมีบ้างเหมือนกัน เวลาเหงา ๆ
ภาพเก่า ๆ กลับมาทำให้ฉันหวั่นไหว
แอบโทรไปหา พอรับก็ไม่กล้า พูดออกไป
วางสาย แล้วก็กลับมานั่งสุขใจ อยู่ทั้งวัน
เท่าที่ทมี ก็คงเป็นความทรงจำ
กับคำบางคำที่ ตอกย้ำว่าเคยมีเธอมีฉัน
ร้องไห้บางครั้ง เศร้าบ้างบางที ไม่ใช่ทุกวัน
ยิ้มบ้าง บางวัน จนคนรอบข้างหาว่าฉันบ้าไป
ถ้าจะเหลือ ก็คงจะเป็นความห่วงหา
กังวลว่าเธอจะเป็นอยู่ จะใช้ชีวิตแบบไหน
ใครจะดูแล ยามเจ็บป่วย ให้กำลังใจยามที่เธอท้อใจ
อยากให้เธอมีใคร ที่เข้าใจเธอได้มากกว่ากัน
ห่วงหา...มากกว่า
20 กันยายน 2548 18:44 น.
วงเวียน
มันจะดูถูกกันมากเกินไป
มองเห็นเป็นอะไรความรักของฉัน
พูดออกมาได้ อย่างเหยีดหยามน้ำใจกัน
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงพรรนั้น ขอให้เข้าใจ
" ตัวเองคบเค้าเพราะเงิน"
อยากรู้เหลือเกิน...ได้ที่คิดน่ะสมองส่วนไหน?
ก็เอาสิ ถ้าคิดว่า...เงิน! ... ของเธอวิเศษวิโสกว่าสิ่งใด
ก็ไปหาเอาข้างหน้าไปคนที่คิดว่ารักเธอได้มากกว่ากัน
มันเสียความรู้สึกว่ะ! ที่ได้ยิน
ฉันแบมือขอเธอกินเหรอ? ตลอดเวลาที่ผ่านมานั้น
อย่าบอกนะ...ว่า3 ปีที่เราคบกัน
เธอใช้...เงิน$...ฟาดหัวฉันให้รักเธอ
มันจะดูถูกกันมากเกินไป
ความรู้สึกที่ฉันให้ไป แลกกับเงินของเธอน่ะเหรอ
คิดแบบนั้นก็เลิกกันเถอะ จากวันนี้ไม่ต้องพบเจอ
แล้วก็กรุณาเก็บ...เงิน...ที่มี ราคา! ของเธอ
ไปไกล ๆ ความรักที่มีคุณค่า ของฉัน
เงิน!..หัวใจ!..ราคา?..คุณค่า?..