4 เมษายน 2549 00:00 น.
วงเวียน
อย่า...เอาคำว่ารักมาอ้าง
เมื่อสายตาที่เธอมองมาอ้างว้างอย่างนั้น
รู้ดี ไม่มีเหลือแล้วสำหรับความสำคัญ
เธอต้องการแค่คนนั้น คนปลอบใจ
อย่า...ทำเหมือนว่าเธอเป็นห่วง
ทั้งที่สิ่งที่เธอหลอกลวงไม่มีทางเป็นจริงได้
อยู่ข้างกาย...แล้วไหนล่ะหัวใจ
เธอก็แค่หวง...เห็นฉันเป็นของตายของเธอ
ฉันไม่ต้องการรับฟัง...เสียงใด
ซึ่งอาจทำให้ใจพลั้งเผลอ
กลับไปเถอะพร้อมคำพร่ำเพ้อ
เก็บมันเอาไว้ที่เธออย่างนั้นแหละดี
ไม่ต้องแบ่งเศษจากใครมาให้ฉัน
ของไร้ค่าพรรนั้น...ไม่รับมาให้เสียศักดิ์ศรี
เธอเองก็ไร้ยางอายสิ้นดี
สำนึกในใจหน่อยสิ ว่าตอนนี้เราไม่ได้รักกัน
สำนึกหน่อย
24 มีนาคม 2549 22:18 น.
วงเวียน
ตกลง...ด่า...หรือว่าชมกัน
พูดอย่างโน้น อย่างนี้ อย่างนั้น สรรหามาได้
" อืม...เราเลิกกันเถอะ เธอดีเกินไป "
เอ๊ะ....ไม่ค่อยเข้าใจ ดี แล้วทำไมไม่รักกัน
ฉันล่ะงง? และสับสน
กับเหตุผล ที่ไม่ค่อยเข้าท่า ได้อ้างมาก็แค่นั้น
มากเกินไปมั้ง...ที่ชมกัน
คนอย่างฉัน ก็ไม่ได้ดีเด่อะไร
เอาเถอะ...ถ้าอยากจะไปก็ไม่อยากรั้ง
ไม่อยากขอความหวัง นึกถึงความรั้งที่เลวร้าย
ไม่อยากจะทนเหมือนกัน คนไม่มีหัวใจ
อยู่ไป รังแต่จะทำให้เสียใจ เอือมระอา
ก็ไม่ใช่ว่ายอมรับว่าดีเกินไป
แต่เหตุผลที่ให้ไปน่ะอยู่ที่เธอมากกว่า
ดีไม่พอ...ที่ต้องมาทำให้ฉันเสียน้ำตา
ที่แล้วมาก็...ถือว่ารับคนโง่เข้ามาดูแลใจ
ดีไม่พอ
24 มีนาคม 2549 00:19 น.
วงเวียน
ที่เธอพูดมันก็ถูก ว่าฉันงี่เง่า
งั้นไปกับเขา...มันจะง่ายกว่าไหม
ดีกว่าอยู่กับฉัน...วัน ๆ มีแต่เหนื่อยใจ
คบกับเด็ก...มันคงไม่ดีเท่าผู้ใหญ่ออด อ้อนเธอได้ทั้งวัน
ไม่ถูกใจกัน...ฉันก็ไม่ว่า
หรืออยากจะลา...เอ้า...ก็ตามใจถ้าต้องการแบบนั้น
แต่ขอเถอะ...อย่าเปรียบเทียบกับเขาแล้วกัน
ฟังๆ อย่างนี้ อย่างนั้น จะมาพูดให้ฉันนฟังทำ..?..อะไร
ฉันก็เบื่อ....เหมือนกัน
กับคนที่ปั้นน้ำเป็นตัวพูดอะไรเชื่อไม่ได้
เหนื่อยที่ต้องคอยตาม กับใคร ๆ
เหนื่อยกับความรักที่ทุ่มเทไป แต่ไม่ได้กลับคืน
ที่เธอพูดมันก็ถูก ว่าฉันงี่เงา
งั้นวันนี้เรื่องของเราฉันก็ไม่ฝืน
ขี้เกียจ...ถูกด่าทั้ง ๆ ที่เป็นเธอทำให้ฉันกล้ำกลืน
รีบ ๆ เลิกแล้วก็ไปกับคนอื่น....ฉันไม่อยากจะเอาฟืน ฟาดหัวคน
55 + หุ หุ เหอ เหอ
โธ่เอ้ย.........ขึ้นมาซะดี
แต่พอลงท้าย ก็แห้วซะงั้น
ทำไงได้ ก็คิดสด ๆ นี่นา ช่วย ๆ อภัยกันหน่อยแล้วกัน
นะเจ้าคะ อิอิ
รีบ ๆ จบซะที
15 มีนาคม 2549 10:38 น.
วงเวียน
อาจจะยังอ้างว้างโดดเดี่ยว
ใจที่เหลือเพียง ครึ่งเดียวสั่นไหว
ที่เคยยืนเคียงข้างมองดาวบนฟ้าไกล
วันนี้กลับมีเพียงใจที่อ่อนแอ
หลงเหลืออะไรบ้างนะความรักเรา
ที่เริ่มจากความว่างเปล่าจบด้วยคำว่าแพ้
หน้าที่สุดท้ายคือต้องดูแล
หัวใจที่อ่อนแอให้ดีดังเดิมเหมือนทุกที
หายไปไหนนะความรักของเรา
ทั้งที่ไม่อยากเหงาอย่างนี้
แต่สุดท้ายหัวใจไม่รักดี
ผูกมิตรไมตรีกับความเงียบงัน
กอดตัวเองหวังพึ่งไออุ่น
ในวันที่คนเคยคุ้นลาร้าง
แต่ไม่อุ่นสักนิดเท่าอ้อมแขนบาง
ในวันที่หัวใจอ้างว้าง ไม่เหลือใคร
ไม่เหลือ...ใคร
11 มีนาคม 2549 21:55 น.
วงเวียน
ฉันก็แค่...ตัดปัญหาทุกสิ่งอย่าง
โดยเลือกหนทางที่ดีกับทั้งสองฝ่าย
แค่เลิกกัน...มันก็คง " ไม่ตาย"
มันอาจไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เดี๋ยวก็ชิน
ฉันเองก็เสียใจ
รู้สึกรู้สาเหมือนใคร ๆ หัวใจไม่ใช่หิน
และก็รู้เธอเองไม่ใช่เศษดิน
ที่จะ "นิ่ง" ถ้าเราจบสิ้นกันไป
แต่ก็ดีกว่ามาทนอยู่อย่างนี้
คนหนึ่งไม่รักดีมันก็ไม่ไหว
ถ้าจะให้มาอยู่ร่วมกับคนไม่จริงใจ
มันก็ต่างกันเกินไปความซื่อสัตย์ของใจมันสวนทางกัน
เพื่อเธอ...เพื่อฉัน...จบกันแหละดีที่สุด
ทุกเรื่องที่ดำเนินให้หยุดเหลือเพียงความฝัน
ให้เป็นแค่ " อดีต " ที่ถูกขีดไว้ ว่าเราเคยรักกัน
และคงอีกไม่กี่วัน เธอคงลืมฉัน มีคนใหม่มาแทนกันในหัวใจ
เพื่อเธอ...เพื่อฉัน จบกันดีไหม?
หน้าส่วนตัว
1190
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวงเวียน
