18 พฤศจิกายน 2547 21:49 น.
วงเวียน
ฉันเป็นฉันเอง
ไม่เคยเกรงกลัวใครที่ไหน
ไม่เคยอ่อนแอ แม้บางครั้งจะท้อใจ
ที่ทำได้คืออ่อนไหวในบางเวลา
เธอก็เป็นเธอ
เข้มแข็งเสมอไม่เคยรู้สึกรู้สา
ไม่เคยอ่อนไหวกับน้ำตา
ไม่เคยรู้จักคำว่าเอาใจ
ฉันเอาแต่ใจขี้แกล้ง
ชอบเล่นแผลง ๆ ไม่สนใจใครคนไหน
เธอก็ยังเป็นเธอบึ้งตึง ไม่คุยกับใคร
มนุษยสัมพันธ์ไม่ดีเท่าไหร่ รอยยิ้มไม่ค่อยมี
คนละขั้วคนละข้าง
นิสัยห่างไกลกันซะตั้งขนาดนี้
แต่ก็ยังมารักกัน เฮ้อ....จะเป็นอย่างนี้ได้ซักกี่ปี
แต่ที่รู้คือตอนนี้ รักเธอคนดี มากกว่าใคร
วันนี้ไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่ แต่ก็พอถู ๆ ไถ ๆไปได้
เอาเป็นว่ายัง ๆ ก็ช่วนทนอ่านนิดนึงนะเจ้าค่ะ
หุ หุ
15 พฤศจิกายน 2547 22:41 น.
วงเวียน
จะไปก็ไปซิ จะมายืนอยู่ทำไม
เชิญ เดินออกไป ประตูอยู่ทางนั้น
ไม่ต้องมาทำยืนเก๊กท่า ขวางหูขวางลูกตากัน
มันทำให้ฉัน หมันไส้ยิ่งกว่า ถ้าเธอไม่ไป
อาลัยอาวร อะไรนักหนา
เมื่อกล้านอกใจก็ ฉันเคยว่าอะไรที่ไหน
ก็ขอแค่พูดคำเดีว ให้เราจบ ๆ กัน ไป
แล้วก็ช่วยเนรเทศตัวเองไปไกล ๆ ไม่อยากเจอ
เจ็บครั้งเดียวพอแล้ว
พอแห้วก็กลับมา ทำเสนอ
ฉันไม่หลงกล ไม่ต้องทำหน้าซุกซนหรอกเธอ
ชาตินี้สาธุก็อย่าได้เจอกันอีกเลย
14 พฤศจิกายน 2547 22:39 น.
วงเวียน
ก็รู้ตัวนี่ว่าเคยทำอะไรไว้
จะให้ฉันอภัยง่าย ๆ อย่างนั้นเหรอ
ไม่เคยปรับปรุงหรอกฉันรู้สันดานของเธอ
เมื่อไหร่ที่ฉันเผลอเธอก็เป็นเหมือนเดิมอยู่ดี
ปั้นน้ำเป็นตัวเก่ง โกหกเป็นไฟ
จะเรียกว่าพรสวรรค์ได้ไหมแบบนี้
หรือพูดความจริงอ่ะ มันจะตายปากมันจะเน่าเหรอ อธิบายหน่อยดิ
ถึงไม่เคยพูดดี ๆ ไม่เคยมีความจริงใจ
เจ้าชู้ก็เท่านั้น
เปลี่ยนคนควงทุกวัน จันทร์จรดจันทร์ไม่ซ้ำหน้าไหน
สะกดเป็นป่ะ ไอ้คำว่าซื่อสัตย์จริงใจ
หรือติด ร ภาษาไทย ถึงสะกดไม่ได้ ไม่รู้ความหมายมัน
เหนื่อยนะเนี่ย สาธยายมาซะยืดยาว....เมื่อยปาก
เอาเป็นว่าฉันไม่อยากลำบาก กับอะไร พรรนั้น
ขี้เกียจตาม ขีเกียจมานั่งเสียใจไม่เว้นแต่ละวัน
นี่แหละคำตอบของฉัน โอ้ย....ไม่มีวันหรอกคืนดี
13 พฤศจิกายน 2547 22:49 น.
วงเวียน
ฉันมันน่าเบื่อมากล่ะสิ...ใช่ไหม
เธอคิดยังไง คำตอบในใจก็บอกมาอย่างนั้น
ไม่จำเป็นหรออก ต้องรักษาน้ำใจกัน
เราก็ผูกพันกันมานาน ก็รู้ดี
ใช่ฉันมันคนขี้หึง
แล้วก็โกรธปั้นปึงไม่เลือกที่
เอาแต่ใจก็เท่านั้น เป็นเด็กไม่รู้จักโตซะที
บน... ว่า...เธอได้ทุกทีที่เจอกัน
ฉันเป็นแฟนเธอนะทำไมจะหึงไม่ได้
หรือมันดูไร้สาระเกินไปที่ฉันทำแบบนั้น
เพราะรักหรอกนะ จึงแสดงตัวเป็นเจ้าเข้า เจ้าของกัน
ถ้าเธอไม่ได้เกี่ยวข้องกับฉันมีหรือจะหึงไปทำไม
ฉันก็มีอารมณ์นะโกรธเป็น
ไม่ใช่คนชาเย็น รู้สึกรู้สาเหมือนคนไหน ๆ
งอน โกรธ โมโห เพราะเธอนั้นเหละไม่เคยสนใจ
เห็นฉันเป็นของตาย ไม่ว่ายังไงก็เป็นของเธออยู่ดี
ใช่! ฉันมันเด็ก เอาแต่ใจ
ดื้อรั้นไม่เคยสนใจ ความรู้สึกของใครนี่
แล้วเธอหละ เคยไหมสนใจความรู้สึกฉันคนดี
เธอก็เป็นเหมือนฉันคนนี้ ไม่ต้องมาว่ากัน
อีกอย่างที่คงรำคาญ
คนอย่างฉันมันระราน ไม่เคยพูดอะไรสั้นๆ
ทำไมไม่กินข้าว กินยา อาบน้ำ รู้ไหม ไอ้ที่พูดน่ะห่วงกัน
แต่เธอกลับตีความหมายอย่างนั้นรู้ไหมฉันเสียใจ
ไม่เคยมีอะไรดูดี
ฉันมันไม่มีอะไรที่เธอต้องการใช่ไหม
เบื่อก็บอก ไม่ต้องการก็พูด ฉันจะพยายามเข้าใจ
และพร้อมจะไปตามที่ใจเธอต้องการ
12 พฤศจิกายน 2547 23:35 น.
วงเวียน
ฉันเป็นแค่คนธรรมดา
ไม่ได้มีค่ามากมายกว่าใคร คนไหน
สำหรับเธอฉันคงไม่มีความหมายใด ๆ
ไม่อยู่ในหัวใจไม่อยู่ในสายตา
ฉันก็แค่คน ๆ หนึ่งบนโลกนี้
ไม่ใช่คนที่ดีกว่าใครไหน ๆ
เธอก็มองแค่ฉันเป็นคนที่ไม่น่าสนใจ
แค่คน ๆ หนึ่งที่ผ่านมาและจะผ่านไปในไม่กี่วัน
เธออาจจะเป็นแค่คน ๆ หนึ่งบนโลกนี้
อาจจะไม่มีความสำคัญกับใคร ๆ ทั้งนั้น
แต่จะรู้บ้างไหมว่าเธอน่ะสำคัญ
เป็นโลกของฉันทั้งใบ
อยากให้มีเธออยู่ตรงนี้
เป็นคนดีคนเดียวของฉันจะได้ไหม
อยากให้เป็นคนสำคัญของฉันไม่ใช่ของใคร ๆ
เป็นคนเดียวในใจ เป็นคนเดียวในสายตา