19 ธันวาคม 2547 15:20 น.
วงเวียน
อยู่ ๆ ก็จากไปซะงั้น..........ดอกหญ้าสีครีม
อยู่ๆก็จากไป.....ซะงั้น
แล้วเข้ามาผูกพันเพื่ออะไร
มาพูดคุย..ให้ความหวังแล้วก็ไป
รู้บ้างไหมว่าเธอได้เอาใจฉันกลับไป..อีกดวง
โธ่..!ไอ้คนสองใจ
รู้บ้างไหมใครเขาห่วง
เขาทนไม่ได้จึงอยากจะขอท้วง
โธ่...ไอ้คนหลอกลวง
.....กูหวงมึง..... ดอกหญ้าสีครีม
อยู่ ๆ ก็จากไปซะงั้น..........วงเวียน เจ้าค่ะ
อยู่ ๆ ก็จากไปซะงั้น
ไม่เห็นบอกกัน... ตกลงเห็นฉันเป็นอะไรวะเนี่ย
ช่วยตอบคำถามคนโง่ที่เถอะ มันไม่ค่อยเคลียร์
อยู่ดี ๆ ก็เสียใจแบบไร้เหตุผล มันงง ไม่เข้าใจ
ให้ความหวังมาซะเต็มประดา
เข้ามาเอาอกเอาใจ....สารรพัดจะทำได้
อยากได้โน่น อยากเอานี้ ก็หามาประเคนเอาใจ
วันนี้นึกอยากจะไป ไม่เห็นมาร่ำลา
มาก็ตัวเปล่า ๆ
แล้วก็เข้ามาคุย มาห่วงหา
เวลาไปจะเอาหัวใจฉันไปได้ยังไงล่ะ
เอากลับคืนมา ฉันขอคืน
ไม่ได้ยื้อไม่ได้รั้ง
ไม่ต้องการให้อยู่เห็นน้ำตาฟังเสียงสะอื้น
ไม่มีเธอสักคน ฉันอยู่ได้ ไม่ล้มทั้งยืน
ผู้ชายดี ๆ กว่าเธอยังมีถมถืด ฉันไม่แคร์
( แบร่.... (^,^) )
วงเวียน เจ้าค่ะ
19 ธันวาคม 2547 01:09 น.
วงเวียน
แก้ไม่หายสันดานเก่า ๆ ชั่ว ๆ
เจ้าชู้ไปทั่ว ไม่เว้นใครหน้าไหน
ไม่รู้จักคำว่า...ซื่อสัตย์...หรือยังไง
ถีงไม่เคย...จริงใจ...กับใคร สักที
เหตุผลใหญ่...คือไม่รู้จัก.........พอ
หน้าหม้อ...บอกรักคนโน้นคนนี้
ไม่เคยรักใคร ด้วยหัวใจที่มี
พูดออกมาแต่ละที เหม็นเน่า....ไปไกล
หัวสมองคิดอะไรอยู่บ้าง....บอกหน่อย
แค่คนเดียวมันน้อย.....ไม่พอใช่ไหม?
คิดมันได้แค่เรื่องเดียว...........นอกใจ
ต้องทำยังไง ถึงจับไม่ได้ไล่ไม่ทัน
ทำเป็นแต่เรื่องต่ำ ๆ ทราม ๆ
ไม่มีความเกรงกลัวอะไรทั้งนั้น
ซักวันเถอะ ตัวกรรม มันตามทัน
ถึงตอนนั้น จะหัวเราะให้มันสะใจ
อย่าอ้างดีกว่าว่าเขาเป็นคนเริ่ม
แล้วถ้าเธอไม่ต่อเติม เขาจะไปได้ถึงไหน
ตบมือข้างเดียวน่ะ..... มันจะดังได้ไง
ถ้ารู้จักยับยั้งชั่งใจ มันจะเกิดได้ยังไงกัน
ทุ่มเทซะตั้งมากมาย........
แต่ไม่เคยมีความหมายอะไรทั้งนั้น
ต่อให้แลกด้วยชีวิตที่มีของฉัน
เธอก็ไม่สำนึก ไม่รักดีอยู่อย่างนั้น ฉันขอลา
18 ธันวาคม 2547 20:23 น.
วงเวียน
เหตุผลข้อใหญ่ คือหัวใจเธอถ่อย
คนเดียวรักเดียวรู้สึกว่าน้อยเกินไป
ทุ่มเทไปสุดยังคิดมีคนใหม่
ทำดีไม่ได้อะไรขึ้นมา
อย่าอ้างคนอื่น ฟังไม่ขึ้นสักคำ
ความจริงเรื่องจริงมันตอกและย้ำตำตา
รักมาเท่าไหร่ยิ่งแค้นใจมากกว่า
ดังถูกตบหน้าด้วยคนที่เราไว้ใจ
* สะกดคำว่าพอให้ฉันฟังหน่อยสิ
อยากฟังคำนี้ที่เธอคงลืมมันไป
หากเอามีดกรีดจากหนังไปกลางหัวใจ
คงเจอแต่ความไม่รักดี
** มันจ้องจะเอา
เธออย่างโทษเขาอย่าโทษใคร
ก็แค่แปลกใจทำไมถึงเป็นคนแบบนี้
สำนึกในหัวใจคงไม่รู้เลยอะไรชั่วดี
คิดเป็นแค่นี้คิดแค่นอกใจ
อย่าพูดดีกว่าว่าเขาเริ่มทุกอย่าง
คนเราถ้าลองมันไม่ยังยั้งชั่งใจ
รู้ดีว่าต่ำแต่ก็ทำลงไป
ไม่ใช่นิสัยเขาเรียกว่าเป็นสันดาน( * , ** )
( * , ** )
ฉันดีให้ตายตรงนี้เธอก็นอกใจ
15 ธันวาคม 2547 20:00 น.
วงเวียน
* ความรัก * ไม่มีเหตุผล
* ความอดทน * มีขีดจำกัด
ร่างกาย อาจไม่ได้ถูก * ผูกมัด *
แต่ * หัวใจ * จำกัด เพียงรักเธอ
♥ ♥... ♥ ♥... ♥ ♥... ♥ ♥... ♥ ♥... ♥ ♥... ♥ ♥... ♥ ♥...
อยากบอกให้รู้ไว้นะ ว่าฉันรัก
และจะมั่นคงแน่นหนักกับคำนั้น
อาจจะมีบ้างบางครั้งที่ไหวหวั่น
แต่ไม่เคยแปรผันคิดจะจากไป
แค่คิดว่าอยากจะรักเธอ
อย่างนี้เสมอไม่ว่าจะเนิ่นนานเท่าไหร่
แม้จะต้องใช้ ความอดทนอดกลั้นมากเพียงใด
กับบางอารมณ์ บางนิสัยที่ไม่ดี
บางครั้งอยากจะหาย ไปเฉย ๆ
ทำละเลย เหมือนไม่เคยรักกัน หันหน้าหนี
แล้วรู้ไหม ทำได้แค่ร่างกาย แต่หัวใจไม่รักดี
เฝ้าคิดถึงแต่เธอทุกนาที จนไม่เป็นอันทำอะไร
เคยคิดอยากจะทำบ้าง มีคนอื่น
เป็นการเอาคืนที่เธอทำฉัน ให้ต้องร้องไห้
ก็ได้แต้คิด ว่าจะประชดประชัน แต่ดันทำไม่ได้
เพราะไม่ต้องการมีใคร นอกจากเธอในใจเท่านั้นพอ
14 ธันวาคม 2547 22:22 น.
วงเวียน
จำยอม จำใจ
ทำใจรับ...ข้อเสนอ
คำ ที่โหดร้ายจากเธอ
ว่าที่ *เธอรักฉัน* แค่เผลอไป
เป็นเพื่อนกันดีกว่า
คำนี้ที่พูดออกมาพาให้สงสัย
พูดเพราะหมดรักไม่เหลือเยี่อใย
หรือพูดออกไป เพราะไม่เคยรักกัน