5 มกราคม 2548 22:16 น.
วงเวียน
ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าฉันต้อง --เจ็บ-- ไปอีกนานเท่าไหร่
แปลบปวด รวดร้าวใจ เมื่อเขาไปกับใครคนนั้น
ปล่อยให้คนอย่างฉัน จมจ่อมกับความเหงาที่เงียบงัน
ไม่มีความรู้สึกนึกคิดใด ๆ ทั้งนั้นวัน ๆ ไม่ทำอะไร
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าวันไหนฉันจะ --ลืม-- สักที
กับคนที่ไม่เคยรักดี ไม่มีความรักให้เราเท่าไหร่
มัวแต่คิดถึง พร่ำเพ้อ ถึงเรื่องเก่า ๆ วันที่เราเคยข้าใจ
แล้วก็มีน้ำตาร้องไห้ เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเขามีใครอีกคน
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อไหร่ ที่ฉันจะหยุด --ร้อง--
คอยจับตาเฝ้ามอง ทั้งที่ทำไปก็ไร้ผล
เขาไม่กลับมา เพราะน้ำตาเธอหรอก ซ้ำข้างกาย (เขา) ยังมีใครอีกคน
สมควรแล้วหละ ที่ต้องหมองหม่น เพราะหลงกลคนไม่รักดี
จบไปนานแล้วนะ ละครน้ำเน่าของเราทั้งสอง
ที่สั่งลากันด้วยการร่ำร้อง ของฉันคนนี้
พร้อมกับภาพ เขาเดินจูงกันมือผ่านไป อย่างไม่ใยดี
จนกระทั่งวันนี้ ก็ไม่เคยลืมสักที ภาพคนดีที่เป็นเช่นหัวใจ
4 มกราคม 2548 22:39 น.
วงเวียน
ฉันรู้ตัวว่าเป็นได้แค่ไหน
รู้ตัวว่าไม่ดีไปกว่าใครทั้งงนั้น
จึงยอมทุ่มเททุก ๆ อย่างเพื่อให้เธอไม่ทิ้งกัน
เพื่อให้เธอมองเห็นค่าในสักวัน เพื่อฉันไม่เสียใจ
คิดทบทวนอยู่ตลอดเวลา
กับสิ่งที่พยายามยามทำให้เธอ...ว่ามากไปไหม
ทำเพื่อเธอ รักเธอ มากมาย แล้วสุดท้ายเป็นยังไง
เธอก็ยังคงทิ้งไป ไม่เห็นค่า ไม่คิดแคร์กัน
อยากจะเห็นคนนั้น คนของเธอ
ที่ไม่ได้รักด้วยความพร่ำเพ้อ รักจริง มากกว่าฉัน
ที่เธอจะไม่ทอดทิ้ง ไม่ทำให้เขาเสียใจ ไม่มีวัน
ไม่คิดทำลายความผูกพัน ไม่จากเขาไป
หากที่ฉันทำไปมัน ไม่พอ
ก็ไม่ท้อ ไม่ขอ ไม่โทษใคร ที่ไหน
มันเป็นที่ตัวฉันเอง ต้องโทษตัวฉัน โทษหัวใจ
ที่รักเธอน้อยเกินไป รักเท่าไร ก็คงไม่พอ
3 มกราคม 2548 23:02 น.
วงเวียน
ต่อไปนี้ฉันขอลืมแล้วกัน
ความรู้สึก เมื่อวานวัน เคยสดใส
มีเธอเป็นเงา มีฉันเป็นหัวใจ
ความรัก ที่เคยมีให้ ทิ้งไป เป็นอดึตแล้วกัน
ในเมื่อเธอไม่เคยเห็นค่า
ในเมื่อฉันเคยเสียน้ำตามากมายอย่างนั้น
ในเมื่อเธอไม่เคยรู้สึกว่า....รักกัน
ในเมื่อฉันหมดความอดทน ที่มีตลอดมา
ขอลืมแล้วกัน....คำว่าเรา
ทิ้งมันไปกับความเหงา ให้มันสูญค่า
แล้วนาทีนี้ก็เป็นอดีตไป เมื่อผ่านเวลา
ขอลืมแล้วกัน ฉันจะไม่จำว่า เคยได้มารู้จักและรักเธอ
27 ธันวาคม 2547 22:42 น.
วงเวียน
ลืมเถอะใจ...ในเมื่อเจ็บทุกครั้งที่คิดถึง
ภาพต่าง ๆ ที่เคยลึกซึ้งเป็นเพียง อดีต....เท่านั้น
ความรักมากมาย ที่เราเคยมีให้กัน
เป็นเพียงความรักของเธอ...ความรักของฉัน...แต่ไม่มีวันเป็นความรักของเรา
สวนทางกันตลอด ทางที่เคยร่วมกันเดินมา
เธอยังไม่หยุดค้นหา เหมือนดังคนเหงา
ไม่เคยใส่ใจ ไม่เคยให้ความสำคัญกับคำว่าเรา
ส่วนตัวฉันก็เฝ้า...ภาวนา...ให้เธอหยุดที่ฉัน สักวัน
สุดท้าย...ก็รู้ว่าทุกสิ่งที่ทำมา สูญค่า
เธอไม่เคยต้องการมากไปกว่าคนคั่นเวลาเท่านั้น
ลืมเขาเถอะใจ จำไปก็ยิ่งเจ็บขึ้นทุกวัน
ลืมคนไม่รู้จักพอคนนั้น...คิดซะว่า....ฝันร้าย...ไป
25 ธันวาคม 2547 23:44 น.
วงเวียน
ไม่เห็นต้องมีร้อยเหตุผล พันคำพูดมาอ้าง
ถ้าเธอคิดจะแยกทาง ของเราไม่มีเธอไม่มีฉัน
แค่บอกมาสั้น ๆ คำเดียว ได้ใจความว่าจะไปจากกัน
คนอย่างฉัน ก็ไม่ดื้อรั้น ไม่รั้ง ไม่ห้ามอะไร
ไม่เห็นต้องบอก ฉันอาจเจอคนที่ดีกว่า
แค่อยากบอกให้เธอรู้ว่า คนที่ดีก็ไม่อาจแทนคนที่รักได้
ไม่ว่าเขาคนนั้น จะแสนดี มากน้อยเพียงไร
ก็คงสู้ไม่ได้ กับคนที่ฉันรักสุดใจ แม้จะร้ายมากมายอย่างเธอ
ไม่เห็นต้องบอก ประโยคยอดฮิต เธอดีเกินไป
ฟังแล้วมันทำให้ ฉันเจ็บใจ ไม่รู้บ้างเลยเหรอ
พยายามทำดีทุกอย่าง ไม่ใช่อะไรแค่อยากได้ตอบแทนจากเธอ
แต่ผลตอบแทนที่ฉันทำดีมาเสมอ คือเธอบอกดีเกินไป
พูดสั้น ๆ คำเดียว ว่าไม่เคยรัก หรือมีคนอื่น
มันอาจจะทำให้กล้ำกลืน น้อยกว่านี้เป็นไหน ๆ
ได้ยินแบบนั้น เท่ากับว่า ฉันสาระแนเองที่ทำดีเกินไป
เธอจึงไม่เคย คิดให้หัวใจ คนที่รักเธอกว่าใคร ๆ สักที
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวงเวียน
หน้าส่วนตัว
793
