25 กันยายน 2549 02:42 น.
วงเวียน
อย่ามาขอโอกาสกับฉันเลย
สุดท้ายมันก็เหมือนเคย ๆ ที่เธอทำแบบนั้น
เธอไม่ได้ต้องการที่จะกลับมา เพื่อรักกัน
เธอไม่ได้ต้องการฉัน เป็นใครก็ได้ทั้งนั้นขอแค่เข้ามา
ฉันเอง ไม่ต้องการอีกแล้วที่จะมีความหวัง
เพราะทุกครั้งสุดท้ายมันก็พังไม่เข้าท่า
วันนี้มาบอกรัก อีกไม่กี่วันเธอก็มาบอกลา
สุดท้ายฉันก็มีน้ำตาเหมือนวันที่เคยผ่านมาแล้วผ่านไป
ฉันไม่มีความรู้สึกใดเหลือให้เธออีก
ความห่วงหาสักกะผีกก็อย่ามาหวังว่าจะได้
ถึงจะรักเธอแต่นั่นก็เป็นอดีตที่ ฉันพลาดไป
อาจจะเพิ่งรู้เมื่อวันที่สาย แต่ก็ดีใจที่ได้หลุดพ้นไปเสียที
อย่ากลับมาร้องขอ ความสงสารและโอกาสจากฉัน
เธอไม่มีวันจะได้มันอีกแล้วต่อจากนี้
ถึงแม้ภาพความทรงจำของเธออาจจะยังหลงเหลืออยู่บ้างกับสิ่งดี ๆ
แต่สุดท้ายแล้ว สันดานไม่รักดีที่เธอมี ก็มากกว่าสิ่งดี ๆ ที่เธอให้กัน
โอกาส...ที่สอง
24 กันยายน 2549 00:12 น.
วงเวียน
เหนี่อยกับชีวิตเหงา ๆ
ไม่มีใครเข้าใจ ห่วงหา
ท้อกับวันที่ร้อนรนแต่ไม่มีคนข้ามา
ปลอบใจเช็ดน้ำตา โอบกอดกัน
แต่มันคงจะดีกว่า
จะต้องมาเสียน้ำตาให้กับคนนั้น
คนที่เช็ดน้ำตาอาจจะเป็นคนสร้างมัน
อาจจะทำให้มีความสุขกว่าใครทั้งนั้น
แต่ก็อาจทำฉันเสียใจ
คนเดียวกัน
12 กันยายน 2549 12:31 น.
วงเวียน
อยากจะไปนักก็ไปเถิดคนดี
ฉันไม่มีคำพูดใดอยากจะรั้งให้เธอกลับมารักฉัน
ถ้าเธอยังรักกันอยู่ เรื่องแบบนี้คงไม่มีวัน
แต่ใจเธอคงไม่มีฉัน จึงลาจากกันง่ายดาย
อย่ามาคิดว่าฉันจะเสียใจกับเรื่องแบบนี้
กับสิ่งที่เธอทำให้ฉันมามันไม่มีเคยความหมาย
การจากลาของเธอไม่มีวันทำให้ฉันฟูมฟาย
หรือแม้แต่คิดจะเสียใจร้องไห้ ไม่มีวัน
ฉัน ก็แค่เสียคนที่ไม่เคยมีหัวใจ
ไม่เห็นต้องตามไขว่คว้าให้เธอกลับมาหาฉัน
กับคนที่ไม่เคยรัก ไม่เคยมีความรู้สึกรู้สาให้กัน
ประตูอยู่ตรงนั้น ถ้าเธออยากจะลา
เธอต่างหากที่เสียของดี ๆ ไป
เสียคนที่รักเธอหมดหัวใจ เสียความรักที่มากค่า
เสียความห่วงใย ทิ้งขว้างหัวใจที่มีราคา
สำหรับฉันเธอไม่เคยมีคุณค่า ในเมื่อตลอดมาเธอไม่เคยทำดีให้กัน
ทำไมต้องเสียใจ..? @_@
8 กันยายน 2549 23:25 น.
วงเวียน
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
ใจของเธอที่คอยถึงเปลี่ยนแปรผัน
เพราะลมหนาวอาจทำให้เธอลืมคิดถึงกัน
แล้วหันไปกอดเขาคนนั้นข้าง ๆ กาย
เพราะฝนตกไม่เลือกฤดู
ใจเธอก็เลยหดหู่ และค่อย ๆ เลือนหาย
เพราะแดดแรง จนเธอร้อนใจ
อยากมีใครสักคน อยู่ใกล้ ๆ ดูแล
หรือเพราะใจเธอเปลี่ยนแปลงบ่อย
เขาเฝ้าคอยอยู่ข้าง ๆ จึงพ้ายแพ้
เพราะเราห่างไกล ฉันไม่เคยดูแล
ใจเธอจึงเปลี่ยนแปรตามฤดูกาล
เพราะอากาศ 0_0 เปลี่ยนใจ
7 สิงหาคม 2549 11:41 น.
วงเวียน
อย่ามาสัญยิง สัญญาอะไรให้มันเปลืองน้ำลาย
เอาร่างกายที่ไม่มีหัวใจของเธอไปให้ไกล ๆ ฉันดีกว่า
ไม่อยากฟังอะไร ฉันไม่เชื่อน้ำยา
ไม่อยากต้องการความหวัง ที่แค่พูดมาบังหน้าแก้ตัวไป
ก็รู้ ๆ กันอยู่เธอไม่มีหรอกความสำนึก
ไม่มีกระทั่งความรู้สึกอยากจะรักใครคนไหน
ไม่มีความพอดีไม่มีพื้นที่ ที่เรียกว่าหัวใจ
มีแต่สมองที่สั่งให้เอาเปรียบใคร ๆ ที่มีหัวใจต่างกับเธอ
แค่อ้าปากก็รู้ ๆ กันอยู่ว่าจะมาไม้ไหน
สันดานไม่เคยจริงใจ มันฟ้องว่าไม่รู้ตัวเลยเหรอ
กับคนไม่เคยจริงใจ กับคนไร้ยางอายอย่างเธอ
นึกอะไรอยากจะมาพร่ำเพ้อ ว่าเธอจะรักกัน
สัญยิง สัญญา สาบาน สารภาพบาป อะไร ฉันไม่สน
แค่รู้ว่าออกมาจากปากคนอย่างเธอ ก็รู้แล้วว่าฝัน
อย่าเอาอะไรที่ไม่จริงใจมาพูดเรย ฉันเบื่อที่จะฟังมัน
เอาเป็นว่าสัญญามาดีกว่าว่าเธอจะเลิกกับฉัน แล้วเราจะไม่มีวันกลับไปรักกันก็พอ
เธอ...ฉัน...กับ...สัญญา