4 มกราคม 2553 22:52 น.
วงศ์ตะวัน
บ่อยครั้งที่ฉันเหงา
และเฝ้าถามตัวเองอย่างอ่อนล้า
จะทนอยู่ทำไมให้เสียเวลา
กับคนที่ไม่เคยเห็นค่า...ของหัวใจ
กี่ครั้งแล้วที่ฉันต้องเจ็บ
กี่หนแล้วที่ต้องเก็บ...ซ่อนความอ่อนไหว
กี่คราวกันที่ต้องเหน็บหนาวหัวใจ
แล้วเธอเคยรู้บ้างไหม...ในสิ่งที่ฉันเป็น
ฉันอาจแอบร้องไห้บ่อยครั้ง
และจำเป็นต้องปิดบังไม่ให้ใครเห็น
แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องที่แสนจะยากเย็น
แต่ทั้งหมดเพราะจำเป็น...เพราะรักเธอ
เหตุผลอาจฟังดูไม่เข้าท่า
กับการอ้างบ่อย - บ่อยว่า...รักเสมอ
แต่นั่นก็เป็นความจริงสุดท้ายที่ฉันค้นเจอ
กับคำถามที่ว่าทำไมยังรักเธอ...ไม่ยอมเลิกรา