7 สิงหาคม 2550 17:07 น.
วงศ์ตะวัน
...ถามฉันว่า...เพื่ออะไร
กับทั้งหมดที่ทำไปทุกวันนี้
อย่าสงสัยในตัวฉันเลย...คนดี
เพราะทั้งหมดที่มี...วันนี้ทำเพื่อเธอ
เพราะความรักที่มีให้
ถึงแม้จะรู้ว่ามากไป...แต่ก็ยอมได้เสมอ
อยากให้รู้ไว้นะ...ว่ารัก...รักเธอ
และจะเป็นเช่นนั้นเสมอ...ฉันรับรอง
2 สิงหาคม 2550 17:39 น.
วงศ์ตะวัน
เธอรักฉันจริงใช่ไหม
หรือเพียงแค่เผลอใจไปเท่านั้น
ความรู้สึกที่มี..คือความผูกพัน
หรือเพียงความคุ้นเคยกัน...เหมือนผ่านมา
หากเธอ...แค่เผลอใจ
...ไม่เป็นไร..นะ...ไม่เป็นไร..ฉันไม่ว่า
ขอให้แน่ใจเท่านั้น...ว่าฉันยังอยู่ในสายตา
หรือแค่บังเอิญเดินผ่านมา...สำหรับเธอ
2 สิงหาคม 2550 17:08 น.
วงศ์ตะวัน
ฉันไม่รู้ว่าเราอยู่ห่างกันแค่ไหน
เพราะว่าคิดถึงเมื่อไหร่...ก็ได้แต่ส่งใจไปถึง
ฉันคงเป็นเพียงแค่ใคร...สักคนหนึ่ง
เป็นคนที่ซึ่ง...ส่งแต่ความคิดถึง...ไปแทนใจ
ไม่เคยรับรู้...
ว่าตัวตนของเธออยู่...ไกลหรือใกล้
เพราะตลอดเวลาที่มี...ที่ผ่านไป
ฉันยังคงมีแต่ความห่วงใย...ให้เธอเสมอมา
จึงไม่สำคัญในความไกล...ใกล้
เพราะที่สุดของหัวใจ ก็ยังเป็นเธอเท่านั้นที่ห่วงหา
กี่วันคืนจะผ่านไป...แม้คนในหัวใจ...จะไกลตา
แต่ความรู้สึกของฉัน...ยังคงมีเธอเสมอมา
........และตลอดไป........