28 มีนาคม 2550 17:50 น.

เวลาที่เหลือ...เพื่อเธอ


ถนนสายนี้...อีกยาวนานแค่ไหน
แล้วจะแน่ใจได้อย่างไร
...ว่าเธอจะอยู่เคียงข้างฉัน
กลัววันคืน...จะทำให้เราจากกัน
เพราะถ้าถึงวันนั้น...ฉันคง...จะขาดใจ

อยากหยุดการเดินทาง....ไว้แค่นี้
ไม่อยากให้เธอคนดี...จากไปไหน
หากเวลา...ระยะทาง...ทำเธอเปลี่ยนไป
ฉันจะใช้ชีวิตอยู่ได้อย่างไร...ช่วยบอกที

ฉันคงเดินทางไป...ไม่ถึงฝัน
ถ้าเธอเดินมาบอกลากัน...ในตอนนี้
เพราะฉะนั้น...จึงขอพักการเดินทางที่มี
เพื่อใช้เวลาอยู่...กับคนดี...จนพอใจ

1185

love

comment

27 มีนาคม 2550 19:46 น.

เหตุผลของน้ำตา

วงศ์ตะวัน

วันนี้...ก็คงเป็นเหมือนกับทุกวัน
ที่นี่...มีเพียงฉัน...และความเหงา
กอดตัวเอง...เช็ดน้ำตาความเศร้า
ไม่มีเขา...ไม่มีเรา...เหมือนผ่านมา

ฉันคงนั่งอยู่ตรงที่เดิม...จนค่อนคืน
เพราะไม่อยากหลับแล้วตื่น...ผวา
ขอปล่อยตัวเองให้จมอยู่กับน้ำตา
ถ้าหากมันจะไหลลงมา...แล้วสบายใจ

1189

love

comment

26 มีนาคม 2550 18:51 น.

ขอใครสักคน

วงศ์ตะวัน

มองหามานาน.............
คนพิเศษที่ต้องการ...จะมีไหม
ใครสักคนที่รักฉันอย่างจริงใจ
และพร้อมจะห่วงใย...ดูแลกัน

ต้องค้นหาอีกนานแค่ไหน
จึงจะพบคนที่มีหัวใจ...อย่างนั้น
ไม่ดีพร้อมร้อยเปอร์เซ็นต์ ไม่ว่ากัน
ขอแค่เต็มใจจะรักฉัน.................
ขอแค่นั้น..................ก็...............พอ

1053

love

comment

26 มีนาคม 2550 18:30 น.

ขอบคุณนะ...ถ้าจะรอ

วงศ์ตะวัน


อาจจะเป็นเพราะฉันเข็ดกับความรัก
จึงยากนักที่จะเชื่อใจใครง่าย-ง่าย
ยอมที่จะอยู่ลำพังอย่างเดียวดาย
มากกว่าจะหาคนข้างกาย...มาผูกพัน

ไม่ได้คิดจะปิดกั้นโอกาสใคร
แค่ยังไม่อยากจะเปิดหัวใจก็เท่านั้น
ขอบคุณนะ...ถ้าเธอจะรู้สึกดีต่อกัน
และรอจนกว่าจะถึงวัน..........
...........วันที่ฉัน......พร้อมจะมีใคร........

1088

love

comment

20 มีนาคม 2550 17:25 น.