6 กุมภาพันธ์ 2550 17:42 น.
วงศ์ตะวัน
ไม่ค่อยแน่ใจในความรัก
ที่เธอส่งมาทายทักในวันเหงา
ไม่ค่อยมั่นใจในความสัมพันธ์ของเรา
ว่าจะสามารถเปลี่ยนวันคืนหมองเศร้า
..............................ให้สดใสขึ้นมา
หลายครั้ง...ที่เธอทำให้ฉันเศร้า
นั่งร้องไห้อยู่กับเงา...ของความเหว่ว้า
สองมือที่มี...ได้แต่ทำหน้าที่เช็ดน้ำตา
หรือความรักที่เธอให้มา..มีค่า...เท่านี้เอง
5 กุมภาพันธ์ 2550 19:56 น.
วงศ์ตะวัน
เพราะเธอรักฉันน้อยลง
หรือใจมันไม่ซื่อตรงเหมือนวันเก่า
ที่เดิมตรงนี้...ที่เคยมีเรา
คงเหลือเพียงความเศร้าและเงาจาง-จาง
ดูเหมือนเธอเปลี่ยนไป
ทั้ง-ทั้งที่อยู่ใกล้...แต่ใจเหมือนเหินห่าง
เหลืออยู่บ้างไหม...แค่สายใยบาง-บาง
หรือตอนนี้มันจืดจาง...ลาร้าง...ตามเวลา
หากวันนี้เธอหมดรักฉัน
ขอร้อง...กระซิบบอกกันสักหน่อยหนา
อย่าให้คิดไปเอง...ว่าเธอเหมือนเดิมที่ผ่านมา
ฉันเบื่อที่จะเสียน้ำตา..........ด้วยเรื่องเดิม-เดิม
4 กุมภาพันธ์ 2550 09:31 น.
วงศ์ตะวัน
ยังคงรักเธอเหมือนเมื่อวาน
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน
ยังคงมีเธอเป็นลมหายใจ
และทุกวันที่ผ่านไป...ไม่เคยไม่คิดถึงเธอ
อย่ากลัวว่าฉันจะลาร้าง
แม้ระยะทางจะกั้นให้เราห่าง...อยู่เสมอ
ยังยืนยันความรู้สึกเดิม...ว่ารักเธอ
เชื่อใจกันหน่อยนะเออ...ขอรับประกัน
เมื่อวานเคยรักเธออย่างไร
วันนี้ก็ยังคงรักเธอเสมอไป...อย่างนั้น
แม้เราจะห่างกันบ้าง...ในบางวัน
แต่....สิ่งเดียวที่เธอจะได้รับจากฉัน
.....คือการรักกัน.....ตลอดไป
4 กุมภาพันธ์ 2550 09:29 น.
วงศ์ตะวัน
ถามว่าฉันยังรักเธออยู่ไหม
หาคำตอบไม่ได้...กำลังสับสน
สิ่งที่เธอทำร้ายใจคนหนึ่งคน
มันเจ็บปวดซะจน...ไม่อยากให้อภัย
ใช่...คนเราย่อมต้องเคยพลั้งพลาด
และสิ่งใดก็ไม่อาจรั้งเธอเอาไว้ได้
แม้ความรักของฉัน...ที่เชื่อว่าไม่มีวันทำร้ายใคร
แต่วันหนึ่งมันกลับทำร้ายใจ...เจ้าของมันเอง
อย่ามาถามอะไรอีกเลย...ตอนนี้
ไม่ใช่ว่าฉันถือดีหรืออวดเก่ง
แต่เพราะฉันเริ่มรู้จัก รักตัวเอง
จึงไม่อยากให้คนใจร้ายมาข่มเหง...
..............................เหมือนที่ผ่านมา
2 กุมภาพันธ์ 2550 17:13 น.
วงศ์ตะวัน
...จะทำอย่างไรให้คุณรักฉัน
คิดวิธีมาตั้งหลายวันก็ยังไม่กล้า
ทำได้ตอนนี้แค่ส่งสายตา
ยามใดที่คุณหันมองมา
...จะได้รู้ว่าฉันคิดอย่างไร
จะให้เป็นฝ่ายบอกรักคุณก่อน
ไม่เอาหละ ฉันคงอ้อน...ใครไม่ไหว
ทำเฉย-เฉย ก็คงเสียเธอไป
ตอนนี้จึงพยายามทำใจ...ให้กล้าพอ
...แค่ให้คุณบอกรักฉัน
สารภาพความในใจต่อกัน..เท่านั้นที่ขอ
ใจไม่กล้าสักที.............ได้แต่รี-รี รอ-รอ
แล้วจะให้ฉันทำยังไงดีหนอ.......ช่วยบอกที