6 ธันวาคม 2550 17:10 น.
วงศ์ตะวัน
...วันนี้รู้สึกไม่สบาย
ไม่แน่ใจว่าเป็นอะไรมากมายหรือเปล่า
ก็แค่รู้สึกว่าเหงา - เหงา
มองอะไรก็เศร้า...ทุก - ทุกที
อาจจะเป็นเพราะฉัน...อยู่คนเดียว
ใจมันก็เลยห่อเหี่ยว...แบบนี้
ทำอะไรก็ไม่เห็นจะดี
ถ้ารู้อย่างนี้...จะไม่อยู่คนเดียว
31 ตุลาคม 2550 12:59 น.
วงศ์ตะวัน
หากเธอคิดจะรักฉัน
ไม่จำเป็นต้องเอาใจกัน...ขนาดนี้
แค่เพียงเธอมั่นคงกับความรู้สึกที่มี
ก็เป็นสิ่งเดียวที่ดี...ที่ฉันคนนี้...พอใจ
ไม่ต้องตามติดทุกฝีก้าว
ไม่ต้องคว้าเดือนหยิบดาว...เอามาให้
ขอเพียงความรักที่เธอมี...ให้ฉันหมดหัวใจ
เท่านี้...ฉันก็ไม่ต้องการอะไร
...จำ-ไว้-นะ-เธอ...
30 ตุลาคม 2550 16:05 น.
วงศ์ตะวัน
...เฝ้ารอคอย...คนที่ใช่
แต่ไม่แน่ใจว่าจะเจอหรือเปล่า
อยากมีใครสักคนที่เรียกว่า...เรา
อยู่เคียงข้างในเวลาหมองเศร้า
ท่ามกลางความเงียบเหงา...ของวันคืน
จะมีไหม...คน - คนนั้น
คนที่เป็นที่สุดของความฝัน...
...ไม่ว่าหลับหรือตื่น
คนที่จะรักฉันได้อย่างหยัดยืน
และไม่ไหวหวั่นต่อวันคืน...
...ของความเปลี่ยนแปลง
29 ตุลาคม 2550 16:49 น.
วงศ์ตะวัน
...ไม่ได้เจอกันตั้งหลายวัน
ไม่รู้ว่าเธอจะคิดถึงฉัน...บ้างไหม
ไม่อยากให้ช่วงเวลา...ที่เราไกล
ส่งผลให้หัวใจ...เราห่างกัน
ได้โปรดคิดถึงฉัน...สักนิด
แม้ไม่ได้มีสิทธิ์...เป็นคนในฝัน
แต่เอาเถอะ...ขอแค่เพียงเธอไม่คิดลืมกัน
ได้แค่นั้น...ก็ทำให้คนอย่างฉัน
........อบอุ่นหัวใจ...
18 ตุลาคม 2550 12:31 น.
วงศ์ตะวัน
ขอบคุณทุก - ทุก กำลังใจ
ที่เพื่อนบ้านกลอนส่งมาให้...สม่ำเสมอ
อาจจะไม่ได้ตอบกลับ...ทุกครั้งที่อ่านเจอ
แต่ไม่ได้หมายถึงว่า...ฉันมองข้ามเธอ
...โปรดเข้าใจ...
อยากคุยกันมากกว่า...
หรือถ้ามีเวลา...ก็โทรหากันดีไหม?
ไม่ได้คิดหรือคาดหวังอะไร
แค่อยากมีเพื่อนใหม่...
เผื่อจะรู้ใจ...เท่านั้นเอง
ไม่เอาน่า......อย่าคิดมาก