6 ตุลาคม 2552 15:45 น.

"คิดถึง.....คิดถึง"

วงศ์ตะวัน



คิดถึงเธอ...ใจแทบขาด
แต่ไม่อาจโทรหาได้เพราะไม่ว่าง
มีงานรอรุมเร้าเข้าแทรกกลาง
ไม่อาจจวาง...ทิ้งไว้...ให้เสียการ

ขอทำงานให้เสร็จก่อน...ค่อยโทรหา
ค่อยพูดจา..จากใจ...ใช่เพียงผ่าน
จะบอกเธอว่า "คิดถึง" มาเนิ่นนาน
แต่ติดงาน...จงเข้าใจ...อภัยกัน

แม้ไม่ได้โทรหาบ่อย - บ่อย
แต่อย่างน้อยก็ยังส่งข้อความสั้น - สั้น
ที่แสดงให้เห็นว่าเรา...คิดถึงกัน
เอาไว้ว่างงานวันไหนนั้น.....
..........แล้วฉันจะรีบโทรหาเธอ.........


				
4 ตุลาคม 2552 11:42 น.

"ขอหยุดพัก"

วงศ์ตะวัน


ขอโทษนะ...ที่จำเป็นต้องบอกออกไป
ว่าหัวใจยังไม่คิดจะเริ่มต้น
ไม่อยากผูกมัดตัวเองไว้...กับใครหนึ่งคน
ตอนนี้เลยยังไม่สน...ว่าจะมีคนเข้ามา

ขอบคุณนะคะ...สำหรับความหวังดี
และกรุณาหยิบยื่นเอาไมตรี...มามอบให้
...ยินดีน้อมรับด้วยความเต็มใจ
แต่โปรดอย่าสงสัย...ว่าทำไม...
........ไม่ได้กลับคืน........

ตอนนี้ยังอยากให้หัวใจได้หยุดพัก
โดยเฉพาะเรื่องความรัก...ที่เคยต้องขมขื่น
ไม่อยากให้ความเจ็บช้ำกล้ำกลืน
กลับเข้ามาเป็นฝันร้ายยามตื่น...
....เหมือนที่ผ่านมา........

				
3 ตุลาคม 2552 13:54 น.

...แค่คนธรรมดา...

วงศ์ตะวัน


...เป็นแค่คนธรรมดา - ธรรมดา
ที่ไม่จำเป็นต้องมีค่า สำหรับใครคนไหน
แค่ตัวเราเองรู้อยู่แก่ใจ
ว่าทุกสิ่งที่ทำไป...ไม่มีใครบังคับเรา

...ไม่ใช่คนดีอะไรนักหนา
ก็มีบ้างบางเวลา...ที่เสียน้ำตาให้ความเศร้า
หรือจมอยู่กับชีวิต...กับอดีตเก่า - เก่า
ไม่แปลกใช่ไหมคนเรา...
...ที่บางมุมจะแอบเหงา...ไม่รู้ทิศทาง

...บางครั้งก็เป็นคนเฮฮาสนุกสนาน
หรืออาจต้องการ...คนมาอยู่เคียงข้าง
ลบร่องรอยความเหงา...ให้เบาบาง
ที่แทรกตัวอยู่ระหว่าง...วันและคืน

...ผู้หญิงธรรมดา - ธรรมดา คนนี้
มีด้านร้าย - ดี....เหมือนกับคนอื่น - อื่น
และคงไม่มีใครสามารถเข้ามา...เปลี่ยนจุดยืน
เพราะไม่ว่าจะหลับ หรือ ตื่น
ฉันก็ยังยืน...อยู่ด้วยตัวของฉันเอง

				
30 กันยายน 2552 17:42 น.

...ฉัน - ผิด - หรือ ? ...

วงศ์ตะวัน

    

...ฉันทำผิดมากเลยใช่ไหม
ที่แอบเก็บเธอไว้ในหัวใจตั้งแต่ต้น
ความรู้สึกดี - ดี ของใครอีกหนึ่งคน
มันทำให้เธอสับสน...มากหรือไง

...ก็แค่ยอมรับในความแตกต่าง
ส่งเสียงมาตามสายบ้าง...ในวันที่ร้าวไหว
หรืแค่นี้...มันรบกวนเธอเกินไป
ขอโทษนะหัวใจ...ที่ต้องเจ็บอีกครา

...มีคนรักเธอคงจะไม่ชอบ
เพราะกลัวจะถูกล้อมกรอบด้วยความห่วงหา
อยู่ - อยู่ก็หายไป...ไม่มีแม้แต่ ...คำลา
ปล่อยให้คนที่รักเธอต้องเสียน้ำตา...อยู่ลำพัง

...ฉันทำผิดมากนักเหรอ?
ที่ดึงเอาเธอมาเป็นส่วนหนึ่งของความคาดหวัง
ผิดใช่ไหม...ที่หัวใจรักใครอย่างจริงจัง
งั้น...ช่วยจำไว้นะ....ว่าทีหลัง....
....อย่าทำแบบนี้กับใคร.....

				
29 กันยายน 2552 09:21 น.

...ก็...แค่...คิดถึง

วงศ์ตะวัน



อาจจะเป็นเพียงแค่คำสั้น- สั้น
ที่มันดูไม่มีความหมาย
ก็แค่...คำว่า"คิดถึง" มากมาย
ที่สุดท้าย...ก็ไม่มีใครต้องการ

เธอเคยรับรู้บ้างหรือเปล่า?
ระหว่างเรา...กับวันคืนที่เลยผ่าน
ความรู้สึกที่ฉันต้องทนทรมาน
และชีวิตที่หมดไปกับการ...คิดถึงใคร

เธอบอก...ก็...แค่...คิดถึง
แต่ในชีวิตเธอจะเคยซึ้ง...เคยรู้บ้างไหม
คำ - คำเดียว...แต่มันทำให้เราอบอุ่นหัวใจ
ถ้าวันหนึ่ง...เธอแอบคิดถึงใคร...
.......แล้วเธอจะรู้เอง............
				
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
Lovings  วงศ์ตะวัน เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
Lovings  วงศ์ตะวัน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
Lovings  วงศ์ตะวัน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงวงศ์ตะวัน