16 กันยายน 2548 16:45 น.
วงศ์ตะวัน
ขอเป็นแค่ใครคนหนึ่ง...
ที่มีเธอคอยคิดถึงเมื่อยามเหงา
เป็นสายลมที่พัดผ่าน เบา-เบา
แต่ช่วยตอกย้ำความเป็นเรา...ตลอดไป
ขอเป็นแค่ใครคนหนึ่ง
ที่เธอจดจำลึกซึ้ง ยามอ่อนไหว
เป็นคนหนึ่ง...ข้าง-ข้างหัวใจ
ไม่ต้องการมากมายอะไร หรอกคนดี
...เชื่อฉันนะ...
แค่อยากจะเป็นใครคนหนึ่ง ก็เท่านี้
ผิดด้วยหรือกับความต้องการที่ฉันมี
นะคนดี...แล้วใครคนนี้...จะขอบคุณ
14 กันยายน 2548 17:26 น.
วงศ์ตะวัน
ไม่รู้ว่า...ชีวิตของฉันจะเป็นอย่างไร
ถ้าเธอขาดหายไปจากชีวิต
ไม่รู้ว่าคิดถูก หรือ ผิด
ที่ปล่อยให้เธอเข้ามาในชีวิต...ตั้งนาน
ไม่แน่ใจว่าฉันจะอยู่ได้ไหม
ถ้าเธอเป็นแค่ใคร...ที่เข้ามาเดินผ่าน
ไม่ใส่ใจกับความรู้สึกของวันวาน
คิดแค่นี้ก็ร้าวราน แล้ว หัวใจ
อยากให้เธอเปลี่ยนเป็นใครที่ลึกซึ้ง
เป็นคนหนึ่งที่คอยดูแล...คนอ่อนไหว
ไม่ใช่เพียงคนผ่านมา แล้วผ่านไป
เพราะฉันไม่อยากต้องขาดใจ เมื่อขาดเธอ
29 สิงหาคม 2548 16:31 น.
วงศ์ตะวัน
ความคิดถึงเป็นของเรา
เราเลือกได้ในสิ่งที่ต้องการจะคิดถึง
หรือ แม้แต่ คน ที่อยากจะคิดถึง
แต่ไม่ควรเลือกที่จะคิดถึงใคร
ถ้าใครคนนั้นเป็นของคนอื่น
ความคิดถึง เป็นของเราก็จริง
แต่ถ้า คน ที่เรากำลัง คิดถึง
เป็นของคนอื่น
จะมีความสุขได้ยังไงกันเล่า ?
..
29 สิงหาคม 2548 16:20 น.
วงศ์ตะวัน
ความรักต้องอาศัยเวลา
ทั้งตอนเริ่มและตอนเลิก
เพราะความรักมักจะโยงใยไว้
ด้วยเชือกของความผูกพันเสมอ
ถึงแม้ไม่ได้ผูกเงื่อนตาย
หรือเกี่ยวพันไว้หลายรอบ
แต่ความรู้สึกนั้น
มันแนบแน่นยิ่งกว่าทากาวตราช้างซะอีก
ถ้าคุณต้องใช้เวลาอันยาวนาน
ในการสานสัมพันธ์รักกับใครสักคน
คุณก็คงต้องใช้เวลาอีกยาวนานเช่นกัน
ในการแก้เชือกพันธนาการของหัวใจเส้นนั้น
ทำนองเดียวกัน
ถ้าเวลาเพียงน้อยนิด
ก็อาจทำให้คุณรักใครสักคนได้
คุณก็คงใช้เวลาเพียงไม่นาน
ในการแก้เชือกพันธนาการของหัวใจเส้นนั้น
ที่อาจแค่เพียงพันเกี่ยวกันไว้หลวม-หลวม
ให้ออกได้โดยง่ายดายเช่นเดียวกัน
..
25 สิงหาคม 2548 17:46 น.
วงศ์ตะวัน
ฉันก็เป็นเพียง "คนธรรมดา"
ไม่ได้มีค่ากว่าคนไหน-ไหน
ชีวิตนี้ก็มีแค่..."หัวใจ"
และความรักยิ่งใหญ่...ที่เธอให้มา
อยากขอบคุณเธอมาก-มาก...จากความรู้สึก
ที่เก็บฉันไว้ในส่วนลึกและคอยห่วงหา
ความรักจากเธอที่สัมผัสได้ในแววตา
ทำให้ฉันรู้ว่า..."คนธรรมดา"...ก็มีค่าพอ
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
หน้าส่วนตัว
1501
