13 พฤศจิกายน 2549 17:33 น.
วงศ์ตะวัน
บางครั้ง...ก็ยังสับสน
ว่าใครบางคน ...น่ะ...มีค่าแค่ไหน
ตอบไม่ได้เหมือนกันนะ...หัวใจ
เพราะบางทีความไกล-ใกล้
ก็ไม่ได้กั้นความรู้สึกอะไร...ให้เลย
บางครั้ง...ก็ยังสับสน
ว่าใครบางคน...ที่ควรจะรู้สึกเฉย-เฉย
แต่มันก็ไม่เป็นอย่างนั้นเลย
โธ่ใจเอ๋ย...หรือเขาจะเป็นคนคุ้นเคย
...ที่เริ่มก้าวเข้ามา
บางครั้ง...ก็ยังสับสน
กับการแทรกตัวของใครบางคน
...ท่ามกลางความโหยหา
ทั้งที่ไม่ได้หวัง...ว่าจะต้องมีคนคอยซับน้ำตา
แค่อยากให้มีเธอมองมา...
ในวันที่ฉันอ่อนล้า...ไม่มีใคร
บางครั้ง...ก็ยังสับสน
กลัวว่าใครบางคน...จะไม่ได้หวั่นไหว
ถ้าคำตอบของเธอ คือ...เปล่า...ไม่เคยคิดอะไร
แล้วฉันจะทำยังไง...
กับความสับสนของใจ...ช่วยตอบที
10 พฤศจิกายน 2549 18:05 น.
วงศ์ตะวัน
อย่าถาม...ถึงความรู้สึก
กับสิ่งที่อยู่ลึก-ลึกในใจฉัน
อย่าถามถึงเลย...คนเคยผูกพัน
สิ่งที่เป็นอดีตไปแล้วนั้น...
...ฉันไม่ขอตอบเธอ
อย่าถามอีกเลยได้ไหม...
กับสิ่งที่ทำให้ลำบากใจ...ในการตอบเสมอ
อย่าถามถึงวันวาน...ที่ผ่านเจอ
จำเป็นนักเหรอ...กับการได้รู้จักกัน
อย่าถาม...นะ...อย่าถาม
หากอยากจะคงความรู้สึกดี-ดีกับฉัน
ถือว่าเป็นเงื่อนไขพิเศษ..ก็แล้วกัน
หวังว่าเธอ....คงจะยอมรับมัน
และไม่ทำให้ฉัน...ต้องลำบากใจ
7 พฤศจิกายน 2549 17:16 น.
วงศ์ตะวัน
...เพียงความคิดถึง...
จากใครคนหนึ่ง...ที่ส่งให้
ไม่อาจก้าวผ่าน...ความห่างไกล
ที่ขีดคั่น "หัวใจ" ...ให้ห่างกัน
...เพียงความคิดถึง...
จากใครคนหนึ่ง...ทั้งตื่นฝัน
ไม่อาจเป็นตัวแทนความผูกพัน
ที่เหนี่ยวรั้งเราไว้ด้วยกัน...ตลอดเวลา
...เพียงความคิดถึง..
จากใครคนหนึ่ง...คงไม่ซึ้งค่า
แต่ถ้าหากเธอได้เห็นฉันบ้าง...ในสายตา
"เพียงความคิดถึง" ที่ว่า...
ก็อาจมีค่าขึ้นมา..................เต็ม "หัวใจ"
6 พฤศจิกายน 2549 17:12 น.
วงศ์ตะวัน
คงเป็นได้เพียง "คนรู้จัก"
ที่เธอแวะมาทายทัก...ต้องการแค่นั้นใช่ไหม
เพียงอยากใช้เวลาวันหนึ่ง...ให้หมดไป
กับการได้ทำอะไร-อะไร...ที่เธอสนุกกับมัน
นิยามของคำว่า "คนรู้จัก"
อาจจะไม่ลึกซึ้งนัก...เหมือนกับที่เธอเคยใฝ่ฝัน
เพราะเราคงเป็นเพียงตัวแทน...
ที่อยู่นอกอ้อมแขน...ความผูกพัน
และไม่มีสิ่งใด...เกาะเกี่ยวกัน..........แม้สัญญา
หากวันนี้เป็นได้แค่ "คนรู้จัก"
คงไม่แปลกอะไรนัก...
ถ้าหัวใจจะมีโอกาสทายทัก...ความเหว่ว้า
ไม่เป็นไร...จะน้อยจะมาก...ก็แค่เสียน้ำตา
และทำให้หัวใจได้รู้สึกปวดปร่า...
อย่างที่เคยคิดว่า...มันควรจะเป็น
3 พฤศจิกายน 2549 17:07 น.
วงศ์ตะวัน
"ฉัน" มีเพียงหนึ่งสมองและสองเท้า
รวมทั้งหัวใจที่พร้อมจะก้าวไปข้างหน้า
ท่ามกลางความเปลี่ยนแปลงของกาลเวลา
สุดปลายโค้งฟ้า...ที่ยาวไกล
"เธอ" ยังว่างอยู่หรือเปล่า
แล้วพร้อมจะก้าวไปกับฉันไหม
หนึ่งสมอง สองมือ เธอถืออะไร
ปล่อยวางก่อนดีไหม แล้วเดินไปด้วยกัน
อยากให้"เธอ" จับมือไปกับ "ฉัน"
ไปก่อร่างสร้างฝันอันยิ่งใหญ่
แล้วจะรู้ว่าทุกอย่างที่ทำ...นั้นเพื่อใคร
...ก็ "เธอ" ไง
คือ คำตอบของหัวใจ...ชั่วนิรันดร์
ใครจะไปยกมือขึ้น...
รับเฉพาะคนโสด.
...ไม่รับคนโฉด
ป.ล. ขอแบบว่า...โสดสนิทจริงๆ นะ
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
หน้าส่วนตัว
1338
