19 พฤศจิกายน 2549 17:43 น.
วงศ์ตะวัน
...ยอมรับว่าทำใจยาก
กับการไปจากของเธอในวันนั้น
สับสน...วุ่นวาย...สารพัน
ที่จู่-จู่เธอมาทิ้งกัน...โดยไม่ร่ำลา
นานเหมือนกันนะ
กว่าที่ฉันจะ...ลืม...ความเหว่ว้า
เรียกรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ กลับคืนมา
เพื่อลบเลือนความปวดปร่า...
และคราบน้ำตา ในหัวใจ
...ถึงวันนี้ ฉันเข้มแข็ง
ดูกล้า...ดูแกร่ง...ไม่หวั่นไหว
ชาชินแล้ว กับการจะมา...จะไป
และมองไม่เห็นประโยชน์อะไร
กับการร้องไห้...เสียน้ำตา
19 พฤศจิกายน 2549 15:37 น.
วงศ์ตะวัน
อยากให้คุณนอนหลับฝันดี
ทุก-ทุกครั้งที่...คิดถึงฉัน
ไม่ว่าจะหลับกลางคืนหรือตื่นกลางวัน
ฉันก็พร้อมจะอยู่ข้างกัน...ถ้าคุณไม่มีใคร
อยากให้คุณนอนหลับฝันดี
แม้จะเป็นค่ำคืนที่...คุณอ่อนไหว
อย่าลืมฉัน...คนที่คอยเป็นห่วงเป็นใย
รับรองว่าคุณจะหลับตาลงได้...แค่คิดถึงกัน
17 พฤศจิกายน 2549 18:56 น.
วงศ์ตะวัน
อย่าทำให้ฉันรู้สึกผิด
กับคำถามที่ว่า...รักเธอสักนิดหรือไม่
อย่าคาดคั้นคำตอบ...มันเร็วเกินไป
ฉันคงพูดอะไรไม่ได้...ขอโทษที
อย่าทำให้ฉันรู้สึกผิด
กับคำถามที่ว่า...รักเธอสักนิดบ้างไหมนี่
ขอเวลาให้ฉันหน่อยนะ..คนดี
แค่ถามใจดูอีกที
แล้วคำตอบที่ได้นี้...จะบอกเธอเอง
17 พฤศจิกายน 2549 18:27 น.
วงศ์ตะวัน
ผู้หญิงไร้เหตุผล
นี่อาจจะเป็นตัวตนของฉัน...ก็ได้
อยากคิด อยากทำอะไร
ก็...ปล่อยตามใจไปทุกที
ไม่ชอบคิดอะไรให้ยุ่งยาก
ขืนมีแต่เหตุผลมาก-มาก
...ก็พาลจะไม่อยากทำซะนี่
เหมือนกับการได้รักเธอนั่นแหละ...คนดี
เหตุผล...ไม่จำเป็นต้องมี
ฉันก็ทำได้อย่างเต็มที่...เต็มใจ
14 พฤศจิกายน 2549 18:07 น.
วงศ์ตะวัน
ฉันอาจไม่ใช่ "คนสำคัญ"
พอจะทำให้เธอนั้น...มาคิดถึง
ฉันอาจจะเป็นใครคนหนึ่ง
คนที่ซึ่ง...เดินผ่านมา
ฉันอาจไม่ใช่ "คนสำคัญ"
พอจะทำให้เธอนั้น...มาห่วงหา
ฉันอาจจะเป็นแค่...คนไกลตา
เป็นคนไม่มีค่า ...แต่ทว่ามีหัวใจ
ฉันอาจไม่ใช่ "คนสำคัญ"
พอจะทำให้เธอนั้น...รู้สึกหวั่นไหว
ฉันอาจเป็นเพียงใคร...
ที่สักวันจะจากไป...โดยไม่ร่ำลา
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
หน้าส่วนตัว
907
