12 พฤษภาคม 2553 18:29 น.
วงศ์ตะวัน
ฉันก็ยังไม่ค่อยเข้าใจตัวเอง
ทำไมมันเหงาเก่งนักก็ไม่รู้
ว่าง-ว่างก็อยากจะหาเหตุผลดู
เพื่อให้ชีวิตที่เหลืออยู่...ไม่เหงาอีกต่อไป
หรือฉันต้องการคนเคียงข้าง
มาช่วยลบรอยความอ้างว้าง...อ่อนไหว
กับบางเวลามองหา...ไม่เห็นใคร
หรือในวันที่หัวใจ..รู้สึกอ่อนไหว...อ่อนแอ
หรือฉันเหงาจนเคยชินเป็นนิสัย
เมื่อไม่มีคนเข้าใจจึงรู้สึกแย่
...กับเธอ...ที่เคยบอกว่ารักและแคร์
ทำไมวันนี้ถึงมีแต่ข้อแม้...มากมาย
คนเหงา...ที่จมอยู่ในเงาของความหม่น
แค่อยากมีใครสักคน...ที่ไม่ห่างหาย
พร้อมจะเข้าใจทุกอย่าง...ไม่ต้องมานั่งอธิบาย
และขอให้เป็นคนสุดท้าย...ที่จะทำร้ายหัวใจกัน
สิ่งที่ต้องการคงมากไป
วันนี้จึงยังไม่มีคนเข้าใจ...ความเหงาของฉัน
แต่เอาเถอะ...ทนอยู่อย่างนี้ไปก่อนก็แล้วกัน
สักวัน...นะ...สักวัน...ฉันคงมีคนมาเข้าใจ
10 พฤษภาคม 2553 12:56 น.
วงศ์ตะวัน
ไม่ได้เข้ามาซะหลายวัน
ไม่ใช่ว่าฉัน...ไม่คิดถึง
แต่งานมันเยอะนิดนึง
อย่าได้โกรธขึ้งอะไรกันเลย
อยากบอกว่าคิดถึง...ทุก-ทุกคน
จึงแอบเข้ามาบ่นให้ฟังเฉย-เฉย
ถ้ารู้สึกเหมือนกันอย่างเคย
ก็รีบบอกออกมาเลย...ว่าคิดถึงกัน
อย่าปล่อยเวลาให้นานเนิ่น
แค่คำคิดถึงเหลือเกิน...ก็คงไหวหวั่น
เพื่อนบ้านกลอน...คงไม่ใจร้ายต่อกัน
ช่วยบอกหน่อย...วงศ์ตะวัน...จะรอฟัง
วันนี้ไม่ได้ว่างงาน
แต่เข้ามาโพสต์กลอน
...ด้วยความคิดถึงล้วนๆ
16 กุมภาพันธ์ 2553 14:44 น.
วงศ์ตะวัน
ไม่ได้แวะเวียนมาหลายวัน
จะมีใครคิดถึงกัน...อยู่บ้างไหม
หรือเธอไม่เคยคิดจะใส่ใจ
ว่ามีคนหายไป...ไม่ส่งข่าวมา
ถ้าคิดถึง...ช่วยบอกเล่า
หรืออย่างน้อยก็เข้ามาหา
แล้วอ่านกลอนผ่านสายตา
เพื่อแสดงให้รับรู้ว่า...ยังมีกัน
คิดถึง...คิดถึง เพื่อนบ้านกลอน
ก็เลยส่งคำอ้อน...จากใจฉัน
หากเพื่อน - เพื่อน ก็คิดถึง...เช่นกัน
งั้นช่วยบอกคำนั้น.............................
.......................วงศ์ตะวัน..................
ฉัน - คิด - ถึง - เธอ
4 มกราคม 2553 22:52 น.
วงศ์ตะวัน
บ่อยครั้งที่ฉันเหงา
และเฝ้าถามตัวเองอย่างอ่อนล้า
จะทนอยู่ทำไมให้เสียเวลา
กับคนที่ไม่เคยเห็นค่า...ของหัวใจ
กี่ครั้งแล้วที่ฉันต้องเจ็บ
กี่หนแล้วที่ต้องเก็บ...ซ่อนความอ่อนไหว
กี่คราวกันที่ต้องเหน็บหนาวหัวใจ
แล้วเธอเคยรู้บ้างไหม...ในสิ่งที่ฉันเป็น
ฉันอาจแอบร้องไห้บ่อยครั้ง
และจำเป็นต้องปิดบังไม่ให้ใครเห็น
แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องที่แสนจะยากเย็น
แต่ทั้งหมดเพราะจำเป็น...เพราะรักเธอ
เหตุผลอาจฟังดูไม่เข้าท่า
กับการอ้างบ่อย - บ่อยว่า...รักเสมอ
แต่นั่นก็เป็นความจริงสุดท้ายที่ฉันค้นเจอ
กับคำถามที่ว่าทำไมยังรักเธอ...ไม่ยอมเลิกรา
29 ธันวาคม 2552 21:23 น.
วงศ์ตะวัน
วันนี้...อาจไม่มีคำอวยพร
แค่ส่งบทกลอนมาทายทัก
เพื่อน - เพื่อนบ้านกลอนคนรู้จัก
และแอบมาบอกว่ารัก...
...รัก - ตลอด - ไป
คำอวยพรจากคนอื่น - อื่น
อาจฟังแล้วรู้สึกสดชื่นใช่ไหม
แต่สำหรับฉันมีแค่คำว่า"ห่วงใย"
เธอจะรับไว้ได้ไหม...ช่วยบอกที
ไม่อยากอวยพรคำซ้ำ - ซ้ำ
แค่อยากจะบอกย้ำกับคำ - คำนี้
รัก...คิดถึง...ห่วงใย...นะ...คนดี
เพื่อนบ้านกลอนทุก - ทุกคน..ที่...
...หลง - กล - มา - อ่าน - -กลอน
หน้าส่วนตัว
3288
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
