2 กันยายน 2553 20:24 น.
วงศ์ตะวัน
คงเหลือเพียงความห่วงใยและหวังดี
ที่ในวันนี้...ฉันจะมีให้เธอได้
รักที่เคยอยู่..ถึงวันนี้มันหมดไป
ตั้งแต่เธอทำร้ายหัวใจ...ใครคนนี้...ให้เจ็บจม
ภาพอดีตครั้งก่อนที่เคยหวาน
กลับกลายเป็นเรื่องราวของวันวานที่ขื่นขม
คำสัญญาที่เคยให้...สุดท้ายก็เป็นเพียงลม
ที่สร้างความร้าวระบมในหัวใจ...ตลอดมา
ไม่มีเหลืออีกแล้วความรัก
เพราะเธอไม่รู้จัก...ไม่คิดจะเก็บรักษา
ความรู้สึกดี-ดี...ที่เคยมี และให้กันเสมอมา
ถึงวันนี้จึงเหลือเพียงน้ำตา
และหัวใจไร้ค่า...ดวง-เดิม-เดิม....
2 กันยายน 2553 20:12 น.
วงศ์ตะวัน
วันนี้คงมีเวลาให้กับความเหงา
จึงแอบมาเขียนกลอนเศร้าได้อย่างนี้
รู้สึกว่าหัวใจจะเริ่มล้า...อ่อนแรงไปทุกที
ไม่รู้จะทำอย่างไรดี...ให้แข็งแรงเหมือนเดิม
วันนี้คงเจอหลายเรื่องหนัก
ก็เลยอยากหยุดพักให้มีแรงเพิ่ม
หากำลังใจจากใครสักคนเข้ามาแต่งเติม
ให้ความเข้มแข็งที่เหมือนเดิม...กลับคืนมา
วันนี้จึงกลับมาบ้านหลังเดิมที่อบอุ่น
กลับมาซบตักเพื่อนที่เคยคุ้น...เคยห่วงหา
ขอพักสักนิดนะ แค่เพียงชั่ว...ฉันหลับตา
เพื่อให้พรุ่งนี้ได้ตื่นขึ้นมา...ต่อสู้กับความจริง
30 มิถุนายน 2553 20:52 น.
วงศ์ตะวัน
คุณธรรมนำไทยให้เรืองรุ่ง
ด้วยจิตมุ่งกตัญญูรู้หวงแหน
รักบ้านเกิดเมืองกินทั่วถิ่นแดน
ทุกเขตแคว้นรู้รักษ์สามัคคี
ไทยอยู่ยาวยืนยงอย่างคงมั่น
สิ่งสำคัญกตัญญูอยู่สุขี
ทั้งบิดามารดาบุพการี
ดูแลท่านให้ดีที่สำคัญ
กตัญญูต่อแผ่นดินถิ่นฐานเกิด
นั่นคือสิ่งสุดประเสริฐเกษมสันต์
ย่อมอยู่เย็นใจกายสบายพลัน
ไม่หวาดหวั่นอันตรายจากภัยพาล
กตัญญูผู้มีคุณอุ่นอกนัก
เป็นสายใยทอถักรักประสาน
ช่วยผูกใจต่อใจให้อยู่นาน
ชั่วลูกหลานตราบสิ้นแผ่นดินไทย
กตัญญูต่อชาติศาสนา
มีจรรยามุ่งมั่นมิหวั่นไหว
คือแนวทางน้อมนำธรรมส่องใจ
ให้สูงค่ายิ่งใหญ่อย่างชัดเจน
กตัญญูต่อพระมหากษัตริย์
เว้นขืนขัดคิดร้ายหมายฆ่าเข่น
ไทยอยู่รอดปลอดทุกข์ใจสุขเย็น
ด้วยเพราะเป็นคนดีที่รู้คุณ
9 มิถุนายน 2553 22:38 น.
วงศ์ตะวัน
คืนนี้...ฉันคงไม่อาจหลับตาลงได้
พร้อมกับเรื่องราวที่หม่นไหม้...กว่าทุกครั้ง
มีไหม...ใครที่พร้อมจะรับฟัง
ความในใจของคนที่ผิดหวังและช้ำใจ
วันนี้...ฉันอาจมียังคงชีวิต
แต่ก็อยู่อย่างคนไร้สิทธิ์...อย่าสงสัย
ผ่านพ้นวันคืน...หลับ-หลับ-ตื่น-ตื่น เรื่อยไป
ก็แค่คนไร้หัวใจ...จะเอาอะไรมาต่อรอง
พรุ่งนี้...ฉันจะเป็นอย่างไรยังไม่รู้
จะยอมทนอยู่...กับความอ้างว้างหม่นหมอง
ปล่อยเธอไปให้ใครได้ครอบครอง
หรือใจจะรอเรียกร้อง...รอเธอคืนมา
ตอนนี้...ฉันกำลังสับสน
เฝ้าคิดวกวน...จนหัวใจอ่อนล้า
ไม่อยากร้องไห้...แต่ทำไมมีน้ำตา
ช่วยกระซิบบอกกันหน่อยสิว่า...
...ที่รักจ๋า...ฉันควรทำอย่างไร...
7 มิถุนายน 2553 18:54 น.
วงศ์ตะวัน
ขอเพียงแค่คำปลอบโยนและกำลังใจ
อย่าได้ไหม...อย่าถามถึงเหตุผล
เรื่องบางเรื่องที่เกิดกับบางคน
บางครั้งก็ชวนให้หมองหม่น
...จนไม่อยากเอ่ยถึงมัน
ขอแค่ความเข้าใจที่มีให้เสมอ
แค่หนึ่งกำลังใจจากเธอ...ก็เพียงเท่านั้น
เรื่องราวเจ็บช้ำมากมายหลายร้อยพัน
จะเก็บออกจากกล่องความฝัน..
...แล้วโยนมันทิ้งไป
มาอยู่ข้าง-ข้างฉันนะ
แล้วสัญญาด้วยล่ะ...ว่าจะไม่ไปไหน
ชอร้อง...โปรดอย่าเพิ่งเดินจากกันไป
คิดสิ...ว่าฉันจะอยู่อย่างไร...ถ้าขาดเธอ
ขอแค่...กำลังใจ...เท่านั้น
ให้ได้ต่อสู้กับความฝัน...ที่เคยวาดไว้เสมอ
วันข้างหน้า...แม้มีเรื่องร้ายใดให้ได้พบเจอ
ฉันคงผ่านพ้นไปเพราะเธอ...
...เพราะเธอเป็นแรงใจ
หน้าส่วนตัว
1790
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
