21 พฤศจิกายน 2550 17:57 น.
ว.เวคินน์
เรื่อยไหล หล่อเลี้ยง ผืนดินแหลมทอง เนิ่นนาน
กาลก่อน งามล้ำ ธรรมชาติ โอบกอดไทย มิให้อาทร
วันนี้...ลมหายใจ เจ้าพระยา นั้น แคลนคลอน
อัสสุชล อาบล้น ท้นท่วมใจ เจ้าพระยา.......
17 พฤศจิกายน 2550 19:20 น.
ว.เวคินน์
คืนนี้ ชลธี มีแสงส่อง
มวลเมฆฟ่อง ฟ้า มีจันทร์ฉาย
ห้วงนภา เบื้องหน้า มีดาวราย
เป็นธารสาย พรายพร่างพราว
8 กันยายน 2550 14:42 น.
ว.เวคินน์
ฟ้าย่อมอยู่เหนือดินตลอดกาล
และฟ้าย่อมรู้เห็นสุขทุกข์ของแผ่นดินอยู่เสมอ
คราใดที่แผ่นดินทุกข์ร้อน แห้งแตกระแหง
ครานั้น ฟ้าย่อมประทานฝนมาให้
ชุบชีวิตแผ่นดินให้กลับชุ่มชื้นฟื้นขึ้นอีก ทุกคราไป
นี้คือ...มรรคาแห่งฟ้า....ที่ผองชนศรัทธาหมดหัวใจ
ดินใต้ฟ้า
2007
8 กันยายน 2550 00:50 น.
ว.เวคินน์
เธอ...ไร้บ้าน
เธอ...ไม่มีรถ
เธอ...ขัดสนเงินทอง
แต่เธอ... มีสิ่งหนึ่งที่สูงส่ง
แรงงานและน้ำใจ...ที่เธอมอบให้การกุศลด้วยใบหน้าที่เปี่ยมด้วยรอยยิ้ม
7 กรกฎาคม 2550 22:03 น.
ว.เวคินน์
ความพ่ายแพ้...จะทำลายผู้แพ้...ที่ท้อถอยและหลบลี้
แต่ความพ่ายแพ้...จะเสริมความแกร่งให้ผู้แพ้...ที่ยอมรับความจริงแล้วลุกขึ้นสู้
ดุจการกินยา...ที่แสนขม...แต่เต็มเปี่ยมไปด้วยคุณค่าอันยิ่งใหญ่และทรงพลัง
หน้าส่วนตัว
1123
