2 มีนาคม 2552 14:42 น.
ว.รัตนปัญญานันท์
อนิจจาถึงหน้าร้อนนอนเหงื่อแตก
ผิวหนังแยกแหลกสลายขาดสายฝน
จิตหดหู่อยู่ทุกวันมันทุกข์ทน
จิตของตนทนทุกข์หนักชักรำคราญ
......................................................
......................................................
......................................................
......................................................
2 มีนาคม 2552 14:25 น.
ว.รัตนปัญญานันท์
ขอคิดถึง ติดตรึงใจ ให้ห่วงหา
กาลเวลาเนิ่นนานวันนั้นแปรผัน
ทุกเช้าค่ำ ย่ำราตรีทุกคืนวัน
ใจเอกนั้นเฝ้าคิดถึงตรึงติดใจ
เพื่อนเพื่อนจ๋าอย่าอาลัยให้บ่อยนัก
ใจเอกรักเพื่อนเพื่อนนะอย่าสงสัย
เอกคนนี้มีเพื่อนเพื่อนในหัวใจ
จงรู้ไว้ถึงไกลกันฉันมีเธอ.
หน้าส่วนตัว
1005
