21 กันยายน 2549 01:11 น.
ว.ธีรรัตน์
เฝ้าแต่เรียกเพรียกหารักในครั้งก่อน
ใจอาวรเฝ้าคิดคร่ำครวญหา
คิดถึงรักครั้งเก่าที่จากลา
แม้ยามนิทรายังมีแต่ภาพเธอ
วันปีเคลื่อนคล้อยเฝ้าแต่คอยรัก
ไม่รู้จักห้ามใจไม่ให้เพ้อ
ไม่เข้าใจทำไมยังคิดถึงเธอ
เฝ้าละเมอเพ้อหาทุกวี่วัน
วันเวลาอาจทำให้ลืมเลือน
แต่ความฝันยังเตือนย้ำใจฉัน
ถึงรู้ว่าหมดสิ้นแล้วคืนและวัน
แต่ใจฉันก็ไม่อาจรับความจริง
21 กันยายน 2549 00:23 น.
ว.ธีรรัตน์
ทุกๆอย่างที่เกิดขึ้น
ระหว่างฉันกับเธอ
นานมาแล้ว....
กี่ปีแล้ว....
แต่ทุกๆสิ่งยังไม่เลือน
เคยคิดว่าลืมได้แล้ว
แต่ฉันรู้ว่าไม่อาจลืมได้
เพราะคุณยังโลดแล่นอยู่ในความฝัน
อยู่เสมอ....
6 กันยายน 2549 20:48 น.
ว.ธีรรัตน์
ผ่านมา..... ผ่านไป...
กี่คนแล้ว.... กี่คน
ความรู้สึกดีดีจบลง
ปวดร้าว... ชิงชัง...
ไม่เหลือแม้ความรักความห่วงใย
แต่มีหนึ่งเดียวที่เหลือ
คือคุณ.......ทึ่อยู่ในใจ
แสนดีเหลือเกิน
ขอรับไว้...... เพียงหนึ่งเดียว
หน้าส่วนตัว
1017
