20 ตุลาคม 2549 00:46 น.
ว.ธีรรัตน์
คิดถึงเธอคนที่ฉันยังห่วงหา
โอ้เวลาผ่านไปเร็วยิ่งนัก
ไม่กี่เดือนกี่ปีที่รู้จัก
โอ้ความรักก็มาจากไปแสนไกล
เสียดายเวลาที่เราได้พบกัน
เธอกับฉันนั้นไม่อาจจะชิดใกล้
ฉันปล่อยวันเวลาให้ผ่านไป
ปล่อยให้ใจหลงทางกลางวังวน
ไม่เคยรู้ต้องการอะไรแน่
ไม่ดูแลปล่อยให้รักนั้นสับสน
กว่าจะรู้ถึงรักในใจตน
เธอก็พ้นลับหายไปไกลตา
เจ็บครั้งนี้ทำตัวเองจะโทษใคร
ผิดที่ใจฉันนั้นไม่เห็นค่า
เธอหมดใจแล้วก็โบกมือลา
กว่าจะรู้ว่ารักก็สายเกิน
13 ตุลาคม 2549 00:58 น.
ว.ธีรรัตน์
เธอยังจำฉันได้หรือเปล่า
จำเรื่องราวของเราได้ไหม
ในวันคืนที่เราเคยซึ้งใจ
มีบ้างไหมอยู่ในใจเธอคนดี
คิดถึงเธอมากนะเธอรู้ไหม
ในหัวใจรักนั้นยังล้นปรี่
ยังจดจำวันคืนเคยมี
เธอคนดียังคงอยู่ในดวงใจ
อยากให้เธอนั้นคิดถึงวันก่อน
อยากให้เธออาวรณ์ถึงคนที่ห่างไกล
เธอคนดีเธอนั้นอยู่ที่ไหน
มีบ้างไหมหัวใจที่ยังคิดถึงกัน
3 ตุลาคม 2549 01:05 น.
ว.ธีรรัตน์
สิ่งที่เธอตอบแทนแสนเจ็บนัก
นี่หรือรักที่เธออยากให้ฉัน
ที่ผ่านมาคลุมเครือไม่เว้นวัน
ในใจหวั่นกลัวสัมพันธ์รักนั้นลวง
เธอชอบทำเหมือนฉันไม่มีค่า
ที่ผ่านมามีแต่ฉันที่คอยห่วง
เฝ้าเก็บงำซ้ำไว้อยู่ในทรวง
น้ำตาร่วงความเจ็บนั้นทับถมใจ
เธองอนฉันก็ง้อไม่รอช้า
เธอเย็นชาทำตัวยิ่งห่างไกล
มีคนถามเธอคบฉันฐานะใด
ตอบอย่างไรเมื่อเธอไม่เคยเอ่ยออกมา
วันเวลาพารักเรายิ่งเหินห่าง
ความรักจางจืดหายไม่มีค่า
แม้แต่คำว่ารักที่เธอเอ่ยออกมา
ดูเหมือนว่าไม่จริงใจกับมันเลย
หน้าส่วนตัว
923
