6 กันยายน 2549 20:48 น.
ว.ธีรรัตน์
ผ่านมา..... ผ่านไป...
กี่คนแล้ว.... กี่คน
ความรู้สึกดีดีจบลง
ปวดร้าว... ชิงชัง...
ไม่เหลือแม้ความรักความห่วงใย
แต่มีหนึ่งเดียวที่เหลือ
คือคุณ.......ทึ่อยู่ในใจ
แสนดีเหลือเกิน
ขอรับไว้...... เพียงหนึ่งเดียว
30 สิงหาคม 2549 00:33 น.
ว.ธีรรัตน์
หมดเวร หมดกรรม หมดวาสนา
ดิ้นรน ไขว่คว้า ก็ไม่เจอ
ที่ผ่านมา พบกัน แค่ฝันไป
รักเอย ไม่ใช่คู่กัน ก็จากจร
ที่เหลืออยู่คือใจที่ร้าวรอน
มีเพียงความอาวร
ในใจฉันคนเดียว
30 สิงหาคม 2549 00:18 น.
ว.ธีรรัตน์
นานหรือไรเรื่องที่ผ่าน
นานมากไหมใจยังจดจำ
อดีตที่ควรเป็นอดีต
กลับไม่ยอมทำใจ
เฝ้าเก็บงำความปวดร้าว
ฝังลึกลงที่ใจ
ปฏิเสธการสูญเสีย
เฝ้ารอคอย
หลบหลีกการเริ่มใหม่
ทำร้ายใจตัวเอง
เพียงเพื่อรอการกลับมา
18 สิงหาคม 2549 17:40 น.
ว.ธีรรัตน์
เฝ้าติดตามความเป็นไป
ของคนชื่ออัษนัยเสมอมา
เป็นคนเดียวที่ฉันฝันหา
เป็นดังดวงตาดังดวงหฤทัย
แต่ความจำเป็นแยกเราห่าง
เราสองต่างแยกกันแสนไกล
ความเป็นจริงย้ำอยู่ในใจ
ไม่มีอัษนัยอีกแล้วใจเอย
18 สิงหาคม 2549 17:27 น.
ว.ธีรรัตน์
ในความทรงจำฉันยังมีเธอ
ใจยังเพ้อและเฝ้าฝันหา
เฝ้าแต่เรียกร้องให้กลับมา
วันเวลาเก่าๆอยากให้หวนคืน
รู้ทั้งรู้ว่าเป็นเพียงแค่ความฝัน
แต่ใจฉันนั้นยังไม่อยากตื่น
อยากให้ฝันดำเนินไปทุกวันคืน
รักสดชื้นโปรดหวนคืนกลับมา
เฝ้ารอแต่รอจนวันแล้ววันเล่า
ใจยิ่งเศร้ายิ่งมีแต่น้ำตา
ความรักเอ๋ยฉันยังเฝ้าฝันหา
ใยรักมาลาร้างแรมไกล
รู้ซึ้งแล้วการพรากจาก
แต่มิอาจจะตัดใจได้
มิอาจรู้เลยว่าเป็นวันไหน
ที่หัวใจจะลืมเธอได้สักที