6 สิงหาคม 2547 18:15 น.

หนอนกับดอกไม้.....

ล้านคำบรรยาย

เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา ผมได้ขึ้นไปดอยอินทนนท์ ที่จังหวัดเชียงใหม่ ในช่วงบ่ายของวันเสาร์ ผมก็ได้เดินทางศึกษาธรรมชาติอยู่ที่อ่างกา ขาออกจาก trail ก็ได้เห็นนกกินปลีหางยาวเขียว  (  Green-tailed Sunbird )  ที่กำลังมุ่นกับการดื่มด่ำน้ำหวานของดอกไม้อยู่  ตรงพื้นดินมีหนอนตัวหนึ่งกำลังตั้งหน้าตั้งตาชอนไชอยู่ใต้ต้นไม้ เลยนึกถึงนิทานเรื่องหนึ่ง เลยนำแต่งบทกลอนดู


                                            หนอนกับดอกไม้
นกดอมดมดื่มด่ำน้ำหวานหอม
ดอกไม้ยอมน้อมให้ไม่เเลเหลียว
เสริมสร้างสุขสานสัมพันธ์กันกลมเกลียว
ไม่เปล่าเปลี่ยวโดดเดี่ยวอย่างเดียวดาย

เจ้าหนอนน้อยคอยเเนบชิดสนิทใกล้
เติมรักใส่ให้ดอกไม้ไม่ห่างหาย
เเม้นหึงหวงห่วงหาเเทบวอดวาย
พร้อมพลีกายหมายทนจนจำใจ

คืนวันวานกาลเวลาพาผันผ่าน
รติกาลยามค่ำคืนชวนหลับใหล
เเต่เเล้วนกโบยบินจากไม้ไป
ทิ้งเยื่อใยไมตรีที่มีมา

ดั่งคลื่นมาถาโถมโหมกระหน่ำ
กระเเทกซ้ำช้ำชอกทุกข์ทนหนา
ตนตรอมใจจากไปไม่ลีลา
ดอกงามตาเรืองอร่ามร่วงโรยลง

เจ้าหนอนน้อยที่รอรักร้องร่ำไห้
เมื่อดอกไม้เหี่ยวเเห้งเป็นผุยผง
สรรรพสิ่งทุกชีวิตไม่มั่นคง
ไม่ยืนยงดำรงอยู่ชั่วนีรันดร์

มันพลีกายหมายตายจากเพื่อคนรัก
คอยปกปักรักษาไม่เเปรผัน
เปลี่ยนเป็นซากอินทรีย์ที่ดีพลัน
ไม่นานวันดอกไม้ก็งอดงาม				
6 สิงหาคม 2547 18:03 น.

หนอนกับดอกไม้......

ล้านคำบรรยาย

เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา ผมได้ขึ้นไปดอยอินทนนท์ ที่จังหวัดเชียงใหม่ ในช่วงบ่ายของวันเสาร์ ผมก็ได้เดินทางศึกษาธรรมชาติอยู่ที่อ่างกา ขาออกจาก trail ก็ได้เห็นนกกินปลีหางยาวเขียว  (  Green-tailed Sunbird )  ที่กำลังมุ่นกับการดื่มด่ำน้ำหวานของดอกไม้อยู่  ตรงพื้นดินมีหนอนตัวหนึ่งกำลังตั้งหน้าตั้งตาชอนไชอยู่ใต้ต้นไม้ เลยนึกถึงนิทานเรื่องหนึ่ง เลยนำแต่งบทกลอนดู


   
                                           หนอนกับดอกไม้

 นกดอมดมดื่มด่ำน้ำหวานหอม                                                                   ดอกไม้ยอมน้อมให้ไม่แลเหลียว
เสริมสร้างสุขสานสัมพันธ์กันกลมเกลียว                                                        ไม่เปล่าเปลี่ยวโดดเดี่ยวอย่างเดียวดาย


 เจ้าหนอนน้อยคอยแนบชิดสนิทใกล้                                                               เติมรักใส่ให้ดอกไม้ไม่ห่างหาย                                                                   แม้นหึงหวงห่วงหาแทบวอดวาย                                                                     พร้อมพลีกายหมายทนจนจำใจ

  คืนวันวานกาลเวลาพาผันผ่าน
รติกาลยามค่ำคืนชวนหลับไหล
แต่แล้วนกโบยบินจากไม้ไป
ทิ้งเยื่อใยไมตรีที่มีมา

 ดั่งคลื่นมาถาโถมโหมกระหน่ำ                                                                      กระแทกซ้ำช้ำชอกทุกข์ทนหนา
ตนตรอมใจจากไปไม่ลีลา
ดอกงามตาเรืองอร่ามร่วงโรยลง


 เจ้าหนอนน้อยที่รอรักร้องร่ำไห้                                                                     เมื่อดอกไม้เหี่ยวแห้งเป็นผุยผง
สรรพสิ่งทุกชีวิตไม่มั่นคง
ไม่ยืนยงดำรงอยู่ชั่วนิรันดร์

มันพลีกายหมายตายจากเพื่อคนรัก
คอยปกปักรักษาไม่แปรผัน
เปลี่ยนเป็นซากอินทรีย์ที่ดีพลัน
ไม่นานวันดอกไม้ก็งอกงาม				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟล้านคำบรรยาย
Lovings  ล้านคำบรรยาย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟล้านคำบรรยาย
Lovings  ล้านคำบรรยาย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟล้านคำบรรยาย
Lovings  ล้านคำบรรยาย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงล้านคำบรรยาย