30 พฤษภาคม 2551 08:53 น.
"ล้น" ใจ
เคยบอกกันว่าจะคงมั่น
แต่แล้วคำบอกนั้นก็แปรผัน
เธอกลับเปลี่ยนใจสารพัน
คำบอกกล่าวนั้นเลย...
หมดความหมายโดยสิ้นเชิง
คำว่าเพื่อนที่ให้แก่กัน
เธอกลับทำลายมันให้ฉันเห็น
ความเย็นชาและเยือกเย็น
จากสายตาที่มองเห็น...ฉันมั่นใจ
ปล.จากเพื่อนคนคนนี้
ถึงเพื่อนคนนั้น
ที่ทำให้ฉันเกิด ความอ่อนอดในหัวใจ..ตลอดทุกวัน
29 พฤษภาคม 2551 09:56 น.
"ล้น" ใจ
ก็ไม่รู้เพราะอะไร
เธอถึงเปลี่ยนไปแบบนี้
อาจเป็นเพราะความความห่างไกล
....ในทุกครั้งทุกที
คำว่าเราเลย เลือนลางแบบนี้
ฉันเองก็พยายามทำใจ
ขอบคุณที่ทำให้รู้จักคำว่าคิดถึง
ขอบคุณที่ทำให้รู้จักคำว่ารัก เป็นกับเขา
ขอบคุณสำหรับทุกเรื่องราว
ขอบคุณที่ทำให้รู้จักน้ำตา..จากความเสียใจ
วันนี้ฉันคงทำได้...แค่คำว่า รอคอยให้ลืมเธอ
7 พฤษภาคม 2551 16:11 น.
"ล้น" ใจ
ฉันเข้มแข็งพอที่จะอยู่คนเดียวแล้วละ
อาจไม่จำเป็นต้องมีเธอคนนี้
ก็บังอาจทิ้งฉันไป ไม่สนใจใยดี
เห็นเค้าคนมาทีหลังดีกว่า ก็เชิญไป
ขอบคุณที่ทำให้หูตาสว่าง
ทำให้กระจ่างถึงเรื่องเหลวไหล
ได้ลองลิ้มรสรัก น้ำตาและอาลัย
พอเธอสาสมใจก็แยกทาง
1 พฤษภาคม 2551 13:49 น.
"ล้น" ใจ
ไม่ได้ปล่อยปละและละเลย
อาจดูเมินเฉยไม่เอาใจใส่
แต่ก็อยากบอกว่าคิดถึงอยู่ร่ำไป
ขอให้เชื่อใจกัน ..เท่านั้นเอง
หากว่าอยู่ไกลแต่ใจหวั่น
กลัวความหวั่นไหวเหมือนกันน่ะรู้ไหม
ฉันก็พอจะเดาออกและเข้าใจ
ว่าการที่เราห่างไกล
เป็นอะไรที่ลำบากใจเหลือเกิน..