14 สิงหาคม 2551 14:40 น.
"ล้น" ใจ
อาจจะยากสักหน่อย ที่จะทำใจให้ลืม
แต่ก็คงมีใครอีกหลายร้อยคนเป็นเหมือนฉัน
เจ็บแค่นี้เจียนตาย แต่ไม่สาหัสสากัน
ยังมีอารมณ์ขันได้บ้างบางเวลา
13 สิงหาคม 2551 13:20 น.
"ล้น" ใจ
หากไม่เห็นกับตาก็คงไม่รู้
ไม่ได้ฟังคำกู่จากใครมาทั้งนั้น
มีเพียงเธอคนเดียวที่เอาเปรียบเรา
มีเธอมีฉันมีเขาพร้อมพร้อมกัน
รู้สึกยากกับการทำใจให้ชาชิน
ขอเวลารักษาแผลร้าวรอนให้จางหาย
ขอเธออย่าเข้ามาวุ่นวาย
ฉันขอหลีกทางเองเพียงลำพัง
จะไม่ตีโพยตีพายเหมือนละครน้ำเน่า
จะไม่เอาน้ำตามาแลกความปวดร้าว
แม้หัวใจจะยังไม่ชาชิน
แต่คงไม่นาน..อาการเรื้อรังคงหายดี ฉันมั่นใจ
11 สิงหาคม 2551 13:04 น.
"ล้น" ใจ
หากไม่รักอย่าทำให้เกิดความคิดถึง
รู้มั้ยว่าใจใครคนหนึ่งปวดร้าว
ต้องมาทนรับฟังเรื่องราว..
ที่กร่อนเซาะหัวใจให้พังลง
ยิ่งเธอทำเป็นสนอกสนใจ
ฉันก็แคร์มากมายเท่านั้น
ไม่อยากให้ความรักเป็นดั่ง
--ใจทำลาย---
เพราะคำว่า...รักเธอ
7 สิงหาคม 2551 13:44 น.
"ล้น" ใจ
เฝ้าถามใจตัวเองอยู่เสมอ
หากฉันทิ้งเธอจะเจ็บปวดไหม
แล้วหากเธอเป็นคนเดินจากฉันไป
ใครจะเจ็บปวดมากกว่ากัน
ฉันว่าไม่ว่าใครทิ้งใครก่อน
ฉันก็คงทำใจไม่ได้หรอกหนา
ความรักความผูกพันธ์ที่ร่วมสร้างกันมา
ทำให้ฉันรู้ว่า..ควรทำตัวอย่างไร
ในเมื่อวันนี้เรายังรักกัน
ก็ขอให้ความสัมพันธ์เดินทางไปอย่างนี้
จะไม่ขออะไรมากมายจากเธอคนดี
แค่ให้รักกันอย่างนี้เรื่อยไป เท่านั้นพอ
6 สิงหาคม 2551 13:07 น.
"ล้น" ใจ
ปวดใจทุกครั้งที่เฝ้ามองดู
เธอคงไม่รู้ว่าฉันปวดร้าว
แผลเดิมที่เธอย่ำยังไม่บรรเทา
แทนที่เธอจะพาเขาไปกลับทำให้เห็นชัดเจน
ฉันก็ยอมแพ้แล้วนี่นา
จะเอาอะไรนักหนาจากใจฉันคนนี้
ให้ไปหมดแล้วความรู้สึกดี - ดี
ได้กลับคืนมา คือ
ภาพพร่าเบลอ แบบนี้เจ็บเหลือเกิน