18 ตุลาคม 2551 19:54 น.
ลูกเสือสำรอง
ความ...รักหอมหวลชวนใฝ่ฝัน ทุกคืนวันสรรค์สร้างความเป็นไป
รัก...หนอรักอัศจรรย์จรรโลงใจ ใครต่อใครมอบแด่กันไว้จับจอง
คือ...โลกแห่งอนาคตอันงดงาม หากจะถามคงมีเพียงความเศร้าหมอง
การ...เดินหน้าอาจถอยหลังลงคลอง เป็นครรลองของอดีตที่ผ่านมา
ให้...ดวงใจหล่อเลี้ยงเหล่าน้ำค้าง สองมือง้างจักรวาลแลเวลา
ทุก...ทุกที่ทุกทุกสุขควานค้นหา แล้วนำพาเสรีภาพกลับคืนรัง
สิ่ง...ละอันพันละน้อยคือความคิด ปลดปล่อยยึดติดมากหรือน้อยอนิจจัง
อย่าง...ละนิดอย่างละหน่อยเช่นน้ำขัง รวมพลังแจกจ่ายกระจายโอ้ความรัก
9 ตุลาคม 2551 17:43 น.
ลูกเสือสำรอง
เอาอีกแล้วในวันที่ร้อนอบอ้าว
ประชาธิปไตยก้าวหน้าไปถึงไหน
เห็นกันอยู่คนทั้งผองคือคนไทย
เหตุไฉนต้องจบลงด้วยลูกปืน
ประชาชนมาชุมนุมตะโกนไล่
แล้วทำไมเจ้าหน้าที่รัฐไม่ทนฝืน
ประชาชนไร้อาวุธทนกล้ำกลืน
ยืนอาจหาญชาญชัยไม่เกรงกลัว
แต่อำนาจเหี้ยฉิบหายมองไม่เห็น
ใครจะเป็นใครจะตายไม่เห็นหัว
รัฐบาลห่าไม่สนใจเห็นแก่ตัว
รัวกระสุนแก๊สน้ำตาอย่างเมามัน
หรือซาตานเข้าครอบงำผู้เกี่ยวข้อง
จับจ้องมองความว่นวายผ่านหมอกควัน
เลือดไหลนองพื้นถนนเป็นที่โจษจัน
ไทยด้วยกันไม่รักกันจะรักใคร
มีหลายคนล้มเจ็บตายอีกขาขาด
ภาพบาดตามาจากเสียงปืนที่บาดใจ
กลางเมืองหลวงร้อนระอุด้วยเปลวไฟ
ตำรวจไซร้เข้าห้ำหั่นใช้กำลัง
วันคืนผ่านเวียนว่ายกลับที่เก่า
ความงี่เง่าเดินออกมาจากความหลัง
ประวัติศาสตร์ไม่เคยคิดจะปิดบัง
อำนาจยังคงเลวร้ายคล้ายหมู่มาร
เด็กตัวน้อยระบายแต่งแต้มความหวัง
คือความหลังจดจำไว้จิตวิญญาณ
สันติสุขเกิดมาจากเลิกระราน
โลกเบิกบานเสรีภาพสุขนิยม
ความแตกต่างไม่แบ่งแยกอย่างที่เห็น
เป็นแต่เพียงจินตนาการคำคม
ล้วนสร้างสรรค์สิ่งดีงามในสังคม
ไม่ขื่นขมจมกองเลือดสีเดียวกัน
9 กันยายน 2551 22:53 น.
ลูกเสือสำรอง
นั่งเหม่อลอยมองท้องฟ้าเบื้องบน
ท่ามกลางสายฝนโปรยปราย
อาจเป็นเพราะธรรมชาติถูกทำลาย
ความตายสดใสเข้าคลืบคลาน
มนุษย์เป็นสัตว์ชนิดไหนกันแน่
ถึงย่ำแย่เกเรอันธพาล
เลวระยำยิ่งกว่าซาตาน
คนขอทานเคยตะโกนเบาเบา
พระจันทร์หายหน้าเพราะเมฆฝน
ใครบางคนโหยหาความเหงา
ในความมืดว่างเปล่ายังมีเงา
ที่อดทนเฝ้ารอความหวังอันริบหรี่
ปัจจัยสี่ใช่ไหมคือคำตอบ
เป็นผู้มอบรางวัลอย่างเร็วรี่
ในโลกซึ่งไร้ความปราณี
สุขเปรมปรีด์สุดท้ายเมื่อตูดทำงาน
แค่นั้นแค่นี้แค่ไหนกัน
แค่ความฝันล่องลอยใจเบิกบาน
อยากจะกู่ก้องร้องขับขาน
โปรดอย่าได้ระรานกันเลย
ห้ำหั่นบ้าคลั่งรักชาติยิ่ง
เป็นสิ่งถูกต้องนักหรือคนคุ้นเคย
ทบทวนความจริงให้เปิดเปิดเผย
บทสรุปจะเฉลยคือทางออก
แย่งกันไปกันมาไม่อายเด็ก
ตัวเล็กๆตาดำๆกระซิบบอก
พฤติกรรมไม่ดีอย่าเลียนลอก
จงตอกย้ำฝังลงในจิตวิญญาณ
นานมาแล้วประเทศไม่มีความหมาย
วัฒนธรรมหลากหลายล้วนส่งผ่าน
กลับหยิบยื่นสงครามต่อกันดั่งหมู่มาร
สันติภาพอันตรธานหายไปพร้อมสายลม
8 กันยายน 2551 15:59 น.
ลูกเสือสำรอง
อยู่ในความเงียบ
อยู่ในความเหงา
อยู่ในความเศร้า
อยู่ในความทุกข์
อยู่ในความสุข
อยู่ในอารมณ์
อยู่ในความฝัน
อยู่ในความคิด
อยู่ในจินตนาการ
อยู่ในตัวตน
อยู่ในตัวมนุษย์
อยู่ในจิตวิญญาณ
อยู่ในสิ่งมีชีวิตหลากสีสัน
อยู่ในอากาศ
อยู่ในธรรมชาติ
อยู่ในความรัก
โลกสีน้ำเงินที่แสนสวย
ผู้สรรค์สร้างความจริงของจักรวาล
จุดเริ่มต้นอาจจะเกิดจากจุดเล็กๆ
ของพระผู้เป็นเจ้าหรือไม่อย่างไร
ไม่สำคัญ
แน่นอนเราต้องอยู่ต่อไป
ทุกสิ่งทุกอย่างต้องดำเนินต่อไป
เพราะดวงอาทิตย์ต้องโผล่หน้าอันร้อนแรง
และจะอับแสงกลับไปเติมพลัง
8 กันยายน 2551 15:49 น.
ลูกเสือสำรอง
ความรักหอมหวลชวนใฝ่ฝัน
ทุกคืนวันสรรค์สร้างความเป็นไป
รักหนอรักอัศจรรย์จรรโลงใจ
ใครต่อใครมอบแด่กันไว้จับจอง
คือโลกแห่งอนาคตแสนงดงาม
หากจะถามคงมีเพียงแต่เศร้าหมอง
การเดินหน้าอาจจะมีถอยหลังลงคลอง
เป็นครรลองของอดีตที่ผ่านมา
ให้ดวงใจหล่อเลี้ยงเหล่าน้ำค้าง
สองมือง้างจักรวาลแลเวลา
ทุกทุกที่ทุกทุกสุขควานค้นหา
แล้วนำพาเสรีภาพกลับคืนรัง
สิ่งละอันพันละน้อยคือความคิด
อย่ายึดติดมากหรือน้อยอนิจจัง
อย่างละนิดอย่างละหน่อยเหมือนน้ำขัง
รวมพลังแจกจ่ายกระจายความรัก