11 พฤษภาคม 2547 18:01 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
ขอขอบคุณสำหรับความรู้สึก
ที่ลึก-ลึกนายมอบให้ไว้กับฉัน
โดยที่นายไม่สนผลลัพธ์มัน
ทำนายนั้นสิ้นหวังกำลังใจ
แค่อยากบอกอยากเตือนเพื่อนคนหนึ่ง
ความลึกซึ้งทุ่มเทมามากไปไหม
จะยึดติดมั่นคงลงกับใคร
รักตัวเองก่อนเป็นไรไอ้เพื่อนเกลอ
เลิกเที่ยววิ่งตามฉันอย่างวันนี้
หยุดเสียทีกับน้ำคำที่พร่ำเว่อร์
ยังมีคนร้อยพันผ่านพบเจอ
รอเพียงเธอมอบรักสมัครใจ
สำหรับฉันเพียงขอพอแค่เพื่อน
อย่าปนเปื้อนคำหวานความวูบไหว
ที่ต้องพล่ามต้องบอกเพราะห่วงใย
อยากเห็นเพื่อนสุขใจเท่านั้นพอ
ที่ย้ำบอกตอกย้ำอยู่อย่างนี้
หวังคนดีพร้อมทำตามคำขอ
ถ้าให้ฉันเปลี่ยนใจ...ไม่ต้องรอ!
เธอเองก็ห้ามรอฉัน มันก็ end!
รักตัวเองซะก่อนเถอะ
คิดกับเราแค่เพื่อนได้เมื่อไหร่ ค่อยมาคุยกัน
ขอโทษที่ต้องทำแบบนี้
11 พฤษภาคม 2547 17:56 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
ค้นจดหมายเก่า-เก่าเอามาอ่าน
เก็บไว้นานปล่อยคว้างไว้ข้างหมอน
ฟ้ามืดแล้วแต่ใจไม่อยากนอน
อกรุ่มร้อนป่วนปั่นเริ่มหวั่นใจ
หลายข้อความมีร่องรอยของรอยยิ้ม
ฉันเอมอิ่มแอบยิ้มตามความหวั่นไหว
ดึกป่านนี้คนดีอยู่ที่ใด
รู้หรือไม่ฉันสับสนปนระอา
เพียงคนเดียวติดต่อกลับสำหรับฉัน
เธอเท่านั้นสำคัญมากอยากปรึกษา
หากว่าว่าเมื่อไหร่ให้บอกมา
จะรีบโทรไปหา.....มาคุยกัน
เม่า.....เพื่อนรัก
เรามีเรื่องจะปรึกษา แต่ก็ยังติดต่อไม่ได้ ไว้จะเขียนจดหมายไปหานะ ฝากบอกมือถือนายด้วยให้หายป่วยไว ๆ เราจะได้คุยกัน
คิดถึงมาก...
1 พฤษภาคม 2547 21:44 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
ไม่อยากออกไปไหนในวันนี้
ลางสังหรณ์ไม่ดีเลยสิท่า
เมื่อคืนก็ฝันร้ายให้ระอา
ความฝันว่ารถจะติดคิดกลุ้มใจ
จะสวมเสื้อตัวเก่งเร่งค้นหา
รื้อควานคว้าก็มิรู้ว่าอยู่ไหน
จะกินข้าวผัดกระเพราติดเตาไฟ
แก๊สก็หมดต้องเติมใหม่วุ่นวายจริง
เปิดเพลงฟังหวังเพลินหว่างเดินเล่น
กลับกลายเป็นเสียงชายสวดหวังอวดหญิง
เปิดทีวีมีแต่ข่าวเขาฆ่า ยิง
พอทุกสิ่ง พอแล้ว ก็แล้วกัน
ตัดสินใจนอนต่อไม่ขอตื่น
มุขตื้น-ตื้นหลอกตัวเองแล้วเค้งฝัน
การศึกษาหาข้ออ้างคั่นกลางมัน
เป็นอย่างนั้นมาปีกว่า...ไม่น่าเลย -_-!
หน้าส่วนตัว
1944
Lovers
0 คน เลิฟลูกเป็ดขี้เหร่
