24 กุมภาพันธ์ 2546 21:08 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
ตอนแรกกะจะไม่เอามาลงอ่ะ แต่ อดไม่ได้ นี่คือเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับลูกเป็ดตัวนี้ ............
เคยมีชีวิตธรรมดา
เต้นแร้ง เต้นกา สนุกสนาน
เฮฮา ร้องเพลง ไปวัน-วัน
จนเธอเข้ามาเท่านั้น มันเปลี่ยนไป
เธอเข้ามาเป็นทุกอย่าง
เป็นดังแสงสว่างส่องทางให้
เธอเปลี่ยนความอ้างว้าง จางหายไป
จากนั้นเราก็มีใจ ให้แก่กัน
ตลอดมาเธอคือคนเดิม
ไม่เคยลดลงเพิ่มเติม หรือเปลี่ยนผัน
ทำให้ฉันเรียนรู้ เราคู่กัน
ตั้งแต่มีเธอวันนั้น ฉันไม่เคยเสียใจ
แล้วทุกอย่างก็ตีจาก
เมื่อต้องรู้ว่าพลัดพราก ก็หวั่นไหว
เธอต้องไปเรียนต่อ สถานที่ก็ห่างไกล
ได้แต่กลั้นน้ำตาไว้ ขอให้โชคดี
แต่เธอก็ให้คำมั่น
ว่าจะรักฉัน คนเดียวเท่านี้
เธอให้สัญญา จะห่วงหาทุกวินาที
แล้วเธอผู้แสนดี ก็ตีจากกัน
เมื่อเธอถึงที่หมาย
ก็รีบโทรทางไกลมาหาฉัน
บอกว่าปลอดภัยดี อย่าห่วงกัน
ไม่มีคำพูดใดๆ จากฉัน น้ำตาเท่านั้นที่กลั่นออกมา
เธอทำให้ฉันเชื่อใจ
เมื่อเธอจากไกล ฉันยังไม่ไร้ค่า
ยังมีเธอ มีความรัก และคำสัญญา
ที่คอยซับน้ำตา และปลอบใจ
แล้วทุกอย่างก็จบสิ้น
ใจฉันแทบขาดวิ่นเลยรู้ไหม
เธอรถคว่ำ เคราะห์ซ้ำ เธอต้องตาย
แล้วไหนล่ะที่สัญญากันไว้ ว่าจะไม่ทิ้งกัน
ปวดร้าว ระทม หวั่นไหว
น้ำตาไม่ขาดสาย จากวันนั้น
ทำไมนะ ทำไม คนที่หัวใจต้องการ
ต้องพรากต้องจากฉันให้ร้าวใจ
เนื้อตัวยังไหวสั่น
หรือเพราะฟ้าแกล้งกัน แล้วฉันไปทำอะไรให้
มันยากเหลือเกินนะ จะหักใจ
ทำไม่ได้หรอก ทำไม่ได้ ใจไม่ดี
ได้แต่รออย่างไร้หวัง
แม้จะหมดกำลัง แล้ววันนี้
จะตอบแทนความรักที่เธอมี
หลับให้สบายนะคนดี.....ใจดวงนี้เป็นของเธอ
..................... ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำเช่นไร..........................
23 กุมภาพันธ์ 2546 17:18 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
ตั้งแต่ที่เราคบกัน
ห้ามทำโน่นห้ามทำนั่น บังคับฉันเสมอ
ทน ทน ทน ทำได้แค่ทน เพราะรักเธอ
อยากให้รู้นะเออ อยู่กับเธอแล้วทรมาน
เธอบอกว่าห้ามทำแบบนี้
ขืนทำดูสิ จะเลิกกับฉัน
ขู่อยู่ได้ ทุกวี่ทุกวัน
คำก็เลิกกัน สองคำก็เลิกกัน ใจเธอทำด้วยอะไร
ถ้าไม่ได้รักฉันเลยในวันนี้
ก็เลิกกันเลยซี่!! ฉันรับได้
ถ้าต้องฝืนอยู่แบบนี้ ฉันเห็นทีต้องตัดใจ
เธอจะลองดูซักทีดีไหม ถ้าไม่รักกัน
เพราะรู้นิสัยเธอดี
ที่เธอคบกันวันนี้ เพราะรักฉัน
ย้ำนะ ถ้าไม่เลิกนิสัย ขู่เข็ญใครไปวัน-วัน
เธอเองจะได้เห็นฤทธิ์ฉันคนนี้ คนที่รักเธอ
19 กุมภาพันธ์ 2546 19:45 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
ที่เธอเคยถามซ้ำ-ซ้ำ
ถามอยู่ย้ำ-ย้ำ ว่าคิดแบบไหน
รักหรือไม่รัก เธอไม่เข้าใจ
โธ่เอ๊ย!! ทำไม๊ ทำไม เข้าใจอะไรยากนักเธอ
จะบอกเลย ในวันนี้
จะได้จบ-จบ ไปซะที เบื่อคนเซ้าซี้เว่อร์-เว่อร์
ฟังนะ ฟังให้ดี ฉันไม่ได้รักเธอ.....
แล้วฉันจะไปรักใครได้เหรอ ก็มีเธอเต็มหัวใจ
16 กุมภาพันธ์ 2546 19:19 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
ขอขอบคุณในน้ำใจที่หยิบยื่น
กาลเวลา วันและคืน ตื่นจากฝัน
ฝากบทกลอน ป้อนหัวใจ ให้ห่วงกัน
เรามีเรา เธอมีฉัน ในหัวใจ
น้องปลาทู ผู้น่ารัก
พี่หว่ออ้ายหนี่ หน้ายักษ์ เอ้ย ไม่ใช่
พี่ลม ปรมาจารย์ประจำใจ
ยังไม่ลืม พี่เรน พี่ไอซ์ ที่ใจดี
อีกคุณคนเขียนกลอนกระฉ่อนทั่ว
กลอนไม่มั่ว เพราะพวกเธอ เสนอให้
ร่วมติชม บ่มเพาะ กระเทาะใจ
มั่นตรึงไว้ ในดวงจิต สนิทนาน
ขออภัย คนอื่น ที่ลืมกล่าว
กลัวว่ากลอนจะยาว จนเกินสาน
ยืนยันรักทุกคน และจะรักให้ยาวนาน
ประกาศก้อง ฟ้าดินเป็นพยาน รักเธอนิรันดร์กาล นิรันดร์ไกล
14 กุมภาพันธ์ 2546 21:02 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
สัพเพ สัตตา
กรวดน้ำ อนุโมทนาไปให้
ก็เมื่อเธอเลือกแล้วที่จะไป
ฉันก็คงไม่รั้งไว้ ตามสบายแล้วกัน
จากนี้จงไปที่ชอบ - ที่ชอบ
และอย่าหวังรอคำตอบจากฉัน
เมื่อเธอไปดี คนๆนี้คงหมดสำคัญ
จะมัวรอ คำต่ง คำตอบอะไรกัน ไม่มี๊ ไม่มี
แค่อยากแผ่ส่วนบุญไปให้
หวังว่าเธอ คงไปสบาย นับแต่นี้
แต่จำไว้เลยนะ หากวันใด เขาไม่ใยดี
อย่ามองกลับมาทางนี้ เพราะที่นี่ .....
ไม่เหลือทาสที่ภักดีอีกต่อไป
ไม่ค่อยดีนะคะ ขอโทษด้วย
หน้าส่วนตัว
1083
Lovers
0 คน เลิฟลูกเป็ดขี้เหร่
