20 ธันวาคม 2546 17:49 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
ใครทนยอมทุกอย่างทุกย่างก้าว
เธอทำราวทำร้ายทำลายฉัน
ใครที่ทนทุกข์ท้อทอสัมพันธ์
ทั้งชีวิตช่วงวานวันนั้นเพื่อใคร
หนึ่งชีวาฉันหวังอย่างหวาดหวาด
เมื่อรักพลาดขาดลงคงหวั่นไหว
หากน้ำเชี่ยวจะแล่นเรือถึงเมื่อไร
คงต้องยอมต้องยั้งใจให้เลิกลา
แต่ก่อนแปรก่อนไปก่อนไม่รัก
ขอท้วงทักทวงถามตามประสา
คิดเสียดายสายสัมพันธ์สร้างกันมา
หรือไม่อยู่ในสายตา ค่า...สำคัญ
หากหมดรักมุ่งลาไม่ว่าหรอก
ที่หนามยอกตอกย้ำถูกย่ำฝัน
ถือซะว่าซื้อใจเธอก็แล้วกัน
สำหรับฉัน เลิกกันลง เลิกกันเลย
17 ธันวาคม 2546 17:34 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
ริมหน้าต่างสี่เหลี่ยมเอี่ยมสะอาด
ยังนั่งวาดวางหวังอย่างเหงาเหงา
เธอคนไกลจากนี้ไม่มีเรา
จะสุขเศร้าหวานซึ้งถึงเพียงใด
รู้ซึ้งแล้วจากนี้ไม่มีรัก
แค่อยากทักเหมือนก่อนตอนชิดใกล้
ยังอยากยิ้มรับขวัญวันเปลี่ยวใจ
ยังอยากใช้สายตาคอยอาทร
เคยถนอมกล่อมเกลี้ยงไม่เลี่ยงหนี
เคยพัดวี ประคองกัน ในวันก่อน
จากวันนี้ หากหวั่นไหว ใจร้าวรอน
เขาจะป้อน คำปลอบ ตอบอย่างใด
เพราะยังรัก เพียงเธอ เสมอมั่น
จึงต้องหวั่น สั่นหนาว อกร้าวไหว
กลัวเหลือเกิน หากเขาทำ เธอช้ำใจ
เราจะยืนอยู่อย่างไร ไม่รู้เลย
ใจอาวรณ์ อาทรรัก ต้องหักลบ
ผลกระทบ ยังยากไร้ ใครเฉลย
ทำได้เพียง ขื่นขม ลมรำเพย
ขอเขารัก เธออย่างเคย ก็แล้วกัน
Lovers
0 คน เลิฟลูกเป็ดขี้เหร่
หน้าส่วนตัว
984
