1 มีนาคม 2546 17:11 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
เร็วเข้า อย่าชักช้า
มาเถอะมา มาทางนี้
ถ้าไม่รีบนะ จะอดฟังเรื่องดี
เร็วๆ ฉันอยู่ที่นี่ มาฟังกัน
ฉันมีข่าวจะมาบอก
ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอก พอหนุกหนาน
คือเมื่อวานนี้ ไปโรงพยาบาล
คนป่วยที่นั่นเขาบอกว่า..ฉัน..ฉันหน้าตาดี
เฉลยข้อข้องใจค่ะ โรงพยาบาลที่ไปคือ โรงพยาบาลศรีธัญญา อิ๊อิ๊
กวนไปหน่อย หาสาระไม่ค่อยได้ ก็อย่าว่ากันนะคะ รักทุกคนนะ ก๊าบๆๆๆ
1 มีนาคม 2546 17:03 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
6 มีนา คราปีเก่า
ฉันคลายเศร้า ลงรู้ไหม
วันเกิดฉัน ที่แสนประทับใจ
มีผู้คนมากมาย HAPPY BIRTHDAY
แต่ 6 มีนา มาปีนี้
สอบไม่เสร็จซักที ฉันไขว้เขว
ต้องยกเลิกโปรแกรมนัด จัดไปทะเล
แล้วฉันจะฮาเฮ ได้อย่างไร
วันเกิดที่น่าเศร้า
เพื่อนเก่าๆ ก็ลืมกันได้
เบื่อชีวิต ยิ่งคิดยิ่งกลุ้มใจ
ไม่รู้เกิดมาทำไม เพื่อใครกัน
ก็เลยเอากลอนมาลงในwebนี้
หวังว่าเธอที่แสนดี จะเห็นใจฉัน
ไม่ต้องการสิ่งของนับร้อยพัน
ขอแค่คำอวยพรสั้นๆเท่านั้นก็ชื่นใจ
24 กุมภาพันธ์ 2546 21:08 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
ตอนแรกกะจะไม่เอามาลงอ่ะ แต่ อดไม่ได้ นี่คือเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับลูกเป็ดตัวนี้ ............
เคยมีชีวิตธรรมดา
เต้นแร้ง เต้นกา สนุกสนาน
เฮฮา ร้องเพลง ไปวัน-วัน
จนเธอเข้ามาเท่านั้น มันเปลี่ยนไป
เธอเข้ามาเป็นทุกอย่าง
เป็นดังแสงสว่างส่องทางให้
เธอเปลี่ยนความอ้างว้าง จางหายไป
จากนั้นเราก็มีใจ ให้แก่กัน
ตลอดมาเธอคือคนเดิม
ไม่เคยลดลงเพิ่มเติม หรือเปลี่ยนผัน
ทำให้ฉันเรียนรู้ เราคู่กัน
ตั้งแต่มีเธอวันนั้น ฉันไม่เคยเสียใจ
แล้วทุกอย่างก็ตีจาก
เมื่อต้องรู้ว่าพลัดพราก ก็หวั่นไหว
เธอต้องไปเรียนต่อ สถานที่ก็ห่างไกล
ได้แต่กลั้นน้ำตาไว้ ขอให้โชคดี
แต่เธอก็ให้คำมั่น
ว่าจะรักฉัน คนเดียวเท่านี้
เธอให้สัญญา จะห่วงหาทุกวินาที
แล้วเธอผู้แสนดี ก็ตีจากกัน
เมื่อเธอถึงที่หมาย
ก็รีบโทรทางไกลมาหาฉัน
บอกว่าปลอดภัยดี อย่าห่วงกัน
ไม่มีคำพูดใดๆ จากฉัน น้ำตาเท่านั้นที่กลั่นออกมา
เธอทำให้ฉันเชื่อใจ
เมื่อเธอจากไกล ฉันยังไม่ไร้ค่า
ยังมีเธอ มีความรัก และคำสัญญา
ที่คอยซับน้ำตา และปลอบใจ
แล้วทุกอย่างก็จบสิ้น
ใจฉันแทบขาดวิ่นเลยรู้ไหม
เธอรถคว่ำ เคราะห์ซ้ำ เธอต้องตาย
แล้วไหนล่ะที่สัญญากันไว้ ว่าจะไม่ทิ้งกัน
ปวดร้าว ระทม หวั่นไหว
น้ำตาไม่ขาดสาย จากวันนั้น
ทำไมนะ ทำไม คนที่หัวใจต้องการ
ต้องพรากต้องจากฉันให้ร้าวใจ
เนื้อตัวยังไหวสั่น
หรือเพราะฟ้าแกล้งกัน แล้วฉันไปทำอะไรให้
มันยากเหลือเกินนะ จะหักใจ
ทำไม่ได้หรอก ทำไม่ได้ ใจไม่ดี
ได้แต่รออย่างไร้หวัง
แม้จะหมดกำลัง แล้ววันนี้
จะตอบแทนความรักที่เธอมี
หลับให้สบายนะคนดี.....ใจดวงนี้เป็นของเธอ
..................... ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำเช่นไร..........................
23 กุมภาพันธ์ 2546 17:18 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
ตั้งแต่ที่เราคบกัน
ห้ามทำโน่นห้ามทำนั่น บังคับฉันเสมอ
ทน ทน ทน ทำได้แค่ทน เพราะรักเธอ
อยากให้รู้นะเออ อยู่กับเธอแล้วทรมาน
เธอบอกว่าห้ามทำแบบนี้
ขืนทำดูสิ จะเลิกกับฉัน
ขู่อยู่ได้ ทุกวี่ทุกวัน
คำก็เลิกกัน สองคำก็เลิกกัน ใจเธอทำด้วยอะไร
ถ้าไม่ได้รักฉันเลยในวันนี้
ก็เลิกกันเลยซี่!! ฉันรับได้
ถ้าต้องฝืนอยู่แบบนี้ ฉันเห็นทีต้องตัดใจ
เธอจะลองดูซักทีดีไหม ถ้าไม่รักกัน
เพราะรู้นิสัยเธอดี
ที่เธอคบกันวันนี้ เพราะรักฉัน
ย้ำนะ ถ้าไม่เลิกนิสัย ขู่เข็ญใครไปวัน-วัน
เธอเองจะได้เห็นฤทธิ์ฉันคนนี้ คนที่รักเธอ
19 กุมภาพันธ์ 2546 19:45 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
ที่เธอเคยถามซ้ำ-ซ้ำ
ถามอยู่ย้ำ-ย้ำ ว่าคิดแบบไหน
รักหรือไม่รัก เธอไม่เข้าใจ
โธ่เอ๊ย!! ทำไม๊ ทำไม เข้าใจอะไรยากนักเธอ
จะบอกเลย ในวันนี้
จะได้จบ-จบ ไปซะที เบื่อคนเซ้าซี้เว่อร์-เว่อร์
ฟังนะ ฟังให้ดี ฉันไม่ได้รักเธอ.....
แล้วฉันจะไปรักใครได้เหรอ ก็มีเธอเต็มหัวใจ