3 กุมภาพันธ์ 2546 21:11 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
ขอหอมหน่อยจะได้ไหม
นะ เถอะนะ ขอทำตามใจที่พร่ำร้อง
แอบมองเธอร่ำไป ได้แต่แอบมอง
กับใจที่คับข้อง เฝ้ามองแต่เธอ
ขอหอมนิดเดียวจะเป็นไรไป
นะ นิดเดียว ถ้าไม่ให้ จะไม่ใจร้ายเกินไปเหรอ
แค่ครั้งเดียวเท่านั้น นะ นะ ขอร้องล่ะเธอ
คือ..จะเอาไปทำสลัด จานเบ้อเร้อ กลัวท้องจะเก้อเพราะอยากทาน
2 กุมภาพันธ์ 2546 19:03 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
จากที่เคยรักกันมาดิบดี
ฉันกลับกลายเป็นคนที่ไม่มีค่า
โง่งมงายรักเธอไม่ลืมหูลืมตา
ถูกเธอตอกกลับมาอย่างปวดใจ
คิดจะทิ้งก็ทิ้งฉัน
เหตุผลที่เคยรักกันเพราะฉันโง่และง่าย
ซึ่งเลยคราวนี้ คนที่แสนดี ที่ฉันมอบใจ
แต่เธออยากรู้เหตุผลไหม...
ที่ฉันโง่และง่าย เพราะติดเชื้อควายจากเธอ
24 ธันวาคม 2545 23:17 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
อดีตที่เคยฉ่ำหวาน
เรื่อวราววันวานระหว่างเธอกับฉัน
คงไม่จำเป็นอีกแล้วที่จะนึกถึงมัน
จะเป็นก็เพียงความทรงจำสั้นสั้นระหว่างเรา
อย่าห่วงกันเลยคนดี
อย่ามองมาทางนี้ข้างเธอยังมีเขา
ก็เคยรักกันเท่านั้น...นิยามสั้นสั้นสำหรับเรา
ฉันมันก็แค่แฟนเก่าไม่อยากเข้าไปขวางทาง
อย่าหันมายิ้มให้ฉันได้ไหม
ยิ่งเธอแคร์กันเท่าไหร่ใจยิ่งเคว้งคว้าง
ทรมานสิ้นดีกับการเป็นคนที่เธอจืดจาง
ขอร้องล่ะ! ถ้าเธอจะทิ้งขว้าง อย่าสนใจคนผ่านทางอย่างฉันเลย
24 ธันวาคม 2545 23:10 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
คงทำบาปกับใครไว้มาก
ชาตินี้ถึงต้องลำบากขนาดนี้
ถึงเวลาต้องชดใช้บาปกรรมเสียที
ตอนนี้อยู่ไหนน่ะคนดีรีบมาไวไว
ตอนนี้ฉันอยู่โรงพัก
ข้อหาหนักยังปล่อยตัวไม่ได้
ย้ำนะ ! ตอนนี้อยู่ ส.ณ. พญาไท
เพราะโดนข้อหากระชากใจชายทั้งอำเภอ
24 ธันวาคม 2545 22:55 น.
ลูกเป็ดขี้เหร่
ก็รู้ดีที่เธอไม่รักฉัน
เรื่องระหว่างกันคงไม่มีวันเป็นไปได้
เธอมีคนที่เธอรักหมดทั้งใจ
แต่ก็ยังรักเธอได้ยินไหม...ยังรักเธอ
อย่ามาห้ามกันอีกเลยได้ไหม
มันยากจะตัดใจจากคนที่พร้ำเพ้อ
รักคนอื่นไม่เป็นนอกจากคนนี้ที่ได้เจอ
เพราะยากจะตัดใจจากเธอ...ยากจะตัดเธอจากใจ