ยัยช่างฝันผูกพันธ์รักวาเลนไทน์

ลูกหว้า

14  กุมภาพันธ์ วันวาเลนไทน์

"คูลลี่.......เราเลิกกันเถอะนะ"
"......................"
        นั่นเป็นประโยคสุดท้ายที่ฉันได้ยินจากปากคนที่ฉันรักมากที่สุด "เซน" ฉันทำผิดอะไร? ทำไมนายต้องทำร้ายจิตใจฉันขนาด นี้    ทั้งๆที่ฉันรักนายและพยายยามที่จะทำดีกับนายมาตลอด ฉันทำพลาดตรงไหน? นายถึงได้เดินออกไปจากชีวิตของฉันและปล่อยให้ฉันจมอยู่กับความรักที่มีให้นายและไม่เคยคิดที่จะมีคนอื่นหัวใจของฉันได้หายไปตั้งแต่วันที่ทิ้งฉันไปวันนั้น   
วันวาเลนทน์วันแห่งความรัก   แต่สำหรับฉันคือวันที่แสนจะเจ็บปวดที่สุด
                            
             ช่วงปิดเทอมหน้าร้อนของทุกปีฉันและเพื่อนๆนับสิบคนจะพากันไปเที่ยวในสถานที่ต่างๆ  และปีนี้พวกเราลงมัตติกัน
ว่าจะไปเที่ยวทะเลแถวๆตอนใต้ของประเทศกัน เป็นไปตามที่ฉันคาดการณ์ไว้ตั้งแต่ต้น บรรดาเพื่อนสาวของฉันก็ยกโขยงพกพาบรรดาแฟนไปด้วย  แต่ปีนี้เห็นยัยลูกปัดบอกว่าจะมีเพื่อนของซันเซียนแฟนชีไปด้วยอีกสามคน แต่ก็ดีเหมือนกันฉันจะได้มีเพื่อนเล่นบ้าง..ยัยพวกนั้นน่ะหรอ?ถึงที่ก็แยกย้ายไปสวีทวิดวิ่วกันหมดทิ้งฉันตลอดแหละ  พวกแกก็น่าจะรู้นี่นาว่าฉันน่ะมันคนไร้คู่หดหู่เป็นปลาทูนึ่งอยู่คนเดียวน่าจะสนใจฉันบ้างเซ่!!!   
          และแล้ววันนี้ก็มาถึงจนได้เรานัดกัน เก้าโมงที่โรงเรียนฉันรีบทำภารกิจจนเสร็จแล้วก็ออกไปทันที
พลั่ก!!!
"โอ้ย !! "
"อะไร!!ของเธออยู่ดีๆก็โผล่มาชนฉัน"
"นายแหละอยู่ดีๆก็วิ่งมาชนฉันนี่มันหน้าบ้านฉันนะ. "ตานี่เป็นใครน่ะหล่อจังแต่ปากเสียชะมัดเลย
"หรอถึงจะเป็นหน้าบ้านตัวเองก็ระวังหน่อยสิ...ยัยเบอะ"    ตานั่นพูดแล้วก็รีบวิ่งผ่านหน้าฉันไปเฉยเลยอ่ะขอโทษสักคำก็ไม่มีคนไร้มารยาท     
"แย่ละสิ ต้องรีบแล้ว เพราะนายคนเดียวฉันสายแย้ววววว "


เก้าโมงยี่สิบ.....
      "ยัยคลูลี่  สายตามเคยนะแกสายเป็นประจำเป็นกิจวัตร งานไหนบ้างเนี่ยที่แกไม่สายน่ะหา"ยัยเยลลี่ทำหน้าบูดใส่ฉัน เป็นแกทุกทีสิน่าที่สาย
"เออๆยอมรับว่าสาย พอดีมีเรื่องนิดหน่อยน่ะขอโทษที่ให้รอนะ "ฉันตอบทุกคนที่อยู่ตรงนั้นดูหน้าแต่ละคนซิเหมือนจะไม่เชื่อว่าฉันน่ะไปมีเรื่องมาเลยนะ
"เยลลี่ ! ไม่ใช่ยัยนี่คนเดียวที่สายหรอกนะ   ดูโน่นสิ! "ซันเซียนแฟนของลูกปัดชี้ตรงไปที่ผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังวิ่งมาทางพวกเรา
"มากันครบยังอ่ะ  ขอโทษที่สายนะพอดีมีเรื่องระหว่างทางน่ะ "
นายนี่หน้าคุ้นๆแฮะเหมือนเคยเจอ
"นี่เธอคนที่ชนฉันนี่?"ตานั่นชี้มาทางฉัน
"นายสิชนฉัน ผิดแล้วยังไม่ขอโทษอีกแหนะ"
"เธอแหละชนฉันขอโทษฉันซะยัยเฉิ่ม"หนอยว่าใครเฉิ่มยะอย่างนี้ต้องโดนซะบ้างแล้วจะได้รู้ว่าไผ๋เป็นไผ๋
"นายนี่นะหน้าตาดีซะเปล่า ไม่ได้ช่วยให้นิสัยดีขึ้นเลยแย่จริงๆนายน่ะคงจะกะล่อนไปวันๆไม่มีใครเขาจะเอานายไปทำพันธุ์หรอกจะบอกให้"แต่อีตานี่ก็หล่อจริงๆอ่ะนะ
"ที่พูดมาน่ะไม่เหมือนคำด่าเลยนะเป็นคำชมซะมากกว่าอีกแหนะ   แต่ไม่เปนไรฉันไม่ถือ "อีตานั่นทำท่ากวนประสาทฉันยกใหญ่
"หนอย!!นายนี่นะ    ฮึ่ม"
"ฮะๆ..โกรธใหญ่เลยเธอนี่น่ารักดีเหมือนกันแฮะ"
"เฮ้..พวกนายน่ะจะไม่ไปใช่มั้ย"เสียงยัยโลมาตะโกนเรียกฉันและอีตานี่  พวกนั้นขึ้นรถกันหมดแล้วอ่ะรอฉันด้วยสิ
"ไปสิ!!!   รอฉันด้วย"ฉันรีบวิ่งไปขึ้นรถทันทีแต่ก็ไม่วาย
พลั่ก!!!!!
"โอ้ยยยย..อะไรกันอีกวะเนี่ยซวยซ้ำซวยซ้อนจริงๆ"
"โทษทีนะ!!หนูน้อยฉันรีบน่ะไม่ได้ตั้งใจจะชนเธอนะ"ผู้ชายคนหนึ่งขอโทษฉันว้าย!!เค้าหล่อจังเลยอ่ะ 
"ไม่เป็นไรค่ะ   ฉันต้องไปแล้วขอตัวนะคะ"ฉันรีบเดินไปขึ้นรถอย่างไวก่อนที่เพื่อนรักของฉันจะอาละวาดและทิ้งฉันไว้ตรงนี้อีกอ่ะ
       ในที่สุดก็ได้ขึ้นมาแย้วเย้ดีจังถึงแม้จะเกิดเรื่องวุ่นๆแต่ฉันก็ยังยิ้มได้แหะๆนอกเรื่อง  การไปเที่ยวครั้งนี้ของพวกเราไปยาวนานถึงสองอาทิตย์เพราะเป็นการเที่ยวครั้งสุดท้ายก่อนที่จะจบจากกันไป  คนที่มาร่วมเที่ยวในครั้งนี้รวมๆแล้วก็สิบสองคน เพื่อนกันทั้งนั้นแหละแนะนำให้รู้จักนะก็มี  ลูกปัดกับแฟนชื่อซันเซียนโลมากับแฟนชื่อเวย์ เยลลี่กับแฟนชื่อฮัน กีตาร์กับแฟนชื่อกิมจู  เพื่อนๆของซันเซียนตามมาด้วยอีกสามคนชื่ออะไรบ้างก็ยังไม่รู้คิดว่าเดี๋ยวก็คงรู้เองแหละแล้วก็ฉันที่เป็นสาวโสดประจำกองกินผักกาดดองเป็นอาหารว่าง แหะๆ  รถกำลังเคลื่อนตัวไปเรื่อยๆมันทำให้ฉันชักง่วงแฮะ  ขอนอนสักงีบแล้วกันนะ ม่ายไหวแล้ว  ฮ้าวๆ*O*.......................
"คูลลี่......คูลลี่"
"..งึมงำ.....งึมงำ"ฉันว่าฉันได้ยินเสียงยัยกีตาร์เรียกฉันนะ
"คูลลี่  ตื่นได้แล้วถึงแล้วนะ  หลับเป็นตายตั้งแต่ขึ้นรถเลยนะแก"ดูๆมันว่าเข้าสิจะไม่ให้ฉันหลับได้ไงฟะพวกแกเล่นไม่คุยกะฉันนั่งกันเป็นคู่ๆฉันไม่รู้จะทำอะไรก็นอนอะดิ
"อือ....เดี๋ยวตามไปน่าแกขนของฉันไปด้วยดินะ"
"โอเคได้.....  แกรีบตามลงไปนะอย่าช้าล่ะเดี๋ยวโดนยัยลูกปัดวีนเอานะ"ฉันรักแกจังยัยกีตาร์ดีแล้วล่ะฉันจะได้ไม่ต้องขนไปอิอิ คิดหรอว่ายัยกีตาร์จะขนน่ะไม่มีทางร้อกแต่ที่ยัยนั่นรับปากอ่ะนะก็ไปใช้กิมจูแฟนชีต่อไงล่ะกิมจูเป็นสุภาพบุรุษอยู่แล้ว  
"อืม...จะว่าไปนี่มันก็เย็นแล้วนี่นาลงไปหายัยพวกนั้นก็ได้"แต่เดี๋ยวนะฉันเห็นอะไรแวบๆ  ....เซน... ไม่ใช่แฮะคูลลี่แกนี่สงสัยใกล้บ้าเซนจะมาอยู่นี่ได้ไงเล่า?ช่างเหอะ ไปดีกว่า ป่านนี้ยัยลูกปัดบ่นแย่แล้วฉันจะโดนฆ่าหมกทะเลมั้ยเนี่ย!!!!ไม่อยากจะคิด..... 
          บรรยากาศยามเย็นนี่ช่างดีแท้น้อลองเดินเล่นดูดีกว่าเผื่อจะเจออะไรดีๆกะเขาบ้างฉันเดินออกมาท่าสกลางหาดทรายที่ทอดยาวออกไปไกลสุดลูกหูลูกตามันทำให้ฉันนึกถึงเวลาเก่าที่ฉันเคยมีความรักภาพพวกนั้นยังคงอยู่ในความทรงจำของฉันไม่ว่านานเท่าไหร่ และผู้ชายที่ฉันรักก็ยังคงเป็นคนนๆเดียวกับเมื่อ สองปีที่แล้ว  "เซน"ตอนนี้นายทำอะไรอยู่นะ ฉันคิดถึงนายจัง 
"คูลลี่...คูลลี่!  เธอมาทำอะไรที่นี่"เสียงใครน่ะฉันหันกลับไปทางต้นเสียง
"นายอีกแล้วหรอ?แล้วนายมาทำอะไรตรงนี้อ่ะ? คนอื่นไปไหนกันหมด ?ฉันหาไม่เจอเลยออกมาเดินเล่นน่ะ"
"เขาก็ไปกินข้าวกันหมดแล้วอะดิ มีแต่เธอเนี่ยและไม่ยอมไปเห็นยัยกีตาร์บอกว่าฌธอยังไม่มาฉันเลยออกมาตาม"นายคนที่วิ่งชนฉันหน้าประตูบ้านพูด
"นายไปก่อนเหอะ  ฉันยังไม่หิวอ่ะ"
"เธอเป็นอะไรของเธอน่ะ"ตานั่นถามฉัน
"ฉันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อยนี่  ฉันสบายดี"นายอย่ามายุ่งกับฉันได้มั้ยรู้สึกไม่ค่อยจะถูกชะตาสักเท่าไหร่เลยกับตานี่อ่ะ 
"ฉันเห็นเธอร้องไห้....,มีอะไรหรือเปล่า"ตานั่นทำท่าทางสงสัยใหญ่เลย 
"ปะ... เปล่าซะหน่อย นายตาฝาดแล้ว "แต่ฉันก็ร้องจริงๆนั่นแหละนะเรื่องอะไรจะให้อีตานีรู้ล่ะ
"หรอ....?"
"นี่!!!นายน่ะเมื่อกี้ตอนนายเจอฉันเรียกชื่อฉันหรอ?  นายรู้จักฉันนี่นา"ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง 
"ลูกปัดเคยพูดถึงเธอให้ซันเซียนฟังบ่อยๆน่ะฉันเลยรู้จักชื่อเธอแต่ไม่เคยเห็นหน้าน่ะ"
"แล้วนายชื่ออะไรล่ะ "
"วาเลนไทน์น่ะ แหะๆวันแห่งความรักเชียวนะเธอหรูมะ"
"เฮอะๆ ไม่หรูย่ะ  อะไรนะ0.0วาเลนไทน์หรอ?????"อะไรกันวาเลนไทน์อีกแล้วเซนวันที่นายไปนั่นก็วันวาเลนไทน์นี่นา.. ชีวิตฉันจะผูกพันกับคำอื่นบ้างได้มั้ย!!!!ลอยกระทงอะไรพวกเนี่ย
"คูลลี่เป็นไรไปทำหน้ายังกับเจอผีแหน่ะ"
"เปล่า..ไม่มีไร"
"มีสิ ต้องมีแน่เลย  ชื่อฉันๆทำไมหรอ???"นายเลิกยุ่งกับฉันสักทีน่า
".........."
"คูลลี่...วาเลนไทน์พวกแกจะไม่กินข้าวใช่มั้ย พวกฉันหิวแล้วนะไม่มาไม่รอแล้วนะเว้ย"ยัยเยลลี่ตะโกนออกมาจากบ้านพัก
"นายไม่ต้องรู้อะไรไปมากกว่านี้หรอก..ฉันจะไปกินข้าวแล้วถ้านายอยากอยู่ตรงนี้ก็ตามใจ"ฉันเดินออกมาจากตรงนั้นทันทีปล่อยให้นายนั่นยืนอยู่ตรงนั้นคนเดียว
"คูลลี่หรอ วาเลนไทน์ล่ะ"กีตาร์ถามฉัน
"กินลมอิ่มแล้วมั้ง..เดี๋ยวก็...."
"ฉันไม่ได้กินลมเป็นอาหารนะ  ฉันกินข้าวเป็นอาหารต่างหาก"ฉันยังพูดไม่ทันจบตานั่นก็โผล่พรวดเข้ามาทันทีแถมยังได้ยินที่ฉีนพูดอีกแหน่ะหูดีจริงๆสงสัยชาติที่แล้วเกิดเป็นหมา ก้ากๆ
ในห้องอาหาร
"มากันครบแล้วนี่นาจะกินได้ยัง?  ฉันหิวจนใส้จะขาดรอนๆอยู่แล้ว"ยัยโลมาจอมเขมือบเอ่ยขึ้นทำลลายความเงียบดูเหมือนว่ายัยนี่นจะหิวจัดจริงๆนะน้ำลายนี่ไหลแล้วอ่ะเก็บอาการบ้างได้ไหมวะอายผู้อายคนเขาบ้างเหอะยัยโลมา
ยัยโลมาจัดแจงลากทุกคนไปที่โต๊ะ  แล้วก็เสิร์ฟอาหารเองเรียบร้อยพร้อมกิน  ได้สงสัยว่ามันคงหิวจริงๆ???จัดเสร็จยัยนั่นก็ลงมือกินอาหารที่อยู่ตรงหน้าไปพร้อมๆกับทุกๆคน แต่ละคู่ก็หวานใส่กันจนนำตาลหกมดขึ้นกันเป็นแถบๆไป  ยัยเยลลี่กับเวย์แฟนหล่อนนั่นก็ตักอาหารให้กันไม่หยุดจนกับข้าวล้นจาน พวกแกจะกินหมดกันมั้ยนั่นน่ะ? ยังมีอีกหลายคู่เลยหวานซะ 
"อันนี้มันของฉันนะ  นายต้องให้ฉันสิ"
แต่กุ้งนี่ฉันตักก่อนนี่"
"นายเป็นสุภาพบุรุษหรือเปล่า?นายต้องให้ฉันสิ"เสียงนี้ไม่ต้องถามว่าใคร?ยัยโลมากับอีตาเวย์ตามเคยให้ตายสิกินอะไรเป็นไม่ได้ต้องแย่งกันทุกที
"โอ้ย!!เถียงกันอยู่ได้  โลมาเอาของฉันไปกินป่ะฉันให้ เอ้า"ฉันคีบกุ้งของตัวเองใส่จานยัยโลมา
"ขอบใจน่ะคูลลี่  ฉันรักแกที่ซู้ดดดเลย "
"จ้า....เฉพาะเรื่องกินอ่ะนะที่รักฉัน  เฮอะๆ "
"จำไว้เลยนะ เวย์ฉันไม่รักนายแล้ว "ยัยโลมาหันไปค้อนตาเวย์หนึ่งทีเฮ้อคู่นี้นีน้าจริงๆเลย
"โอ๋ๆๆ..ที่รักคร้าบเค้าผิดไปแล้วนะอ่ะให้ๆกุ้งแถมหมึกให้อีกอันด้วย อย่างอนเค้านะ"
นายเวย์ก็ต้องง้อยัยนี่ตามสเตปเดิม
"เชอะ!!~ให้ตั้งแต่แรกก็สิ้นเรื่อง เอามาอย่าคิดนะว่าฉันจะไม่เอา"ก็มีคูนี้แหละน้าที่สร้างสีสันให้กับวงการการท่องเที่ยวครั้งนี้มากที่สุด
ลูกปัดกับซันเซียนก็แอบคุยกระซิบกันสองคน คุยไรกันแน่ไม่ได้ยินอะ (ถ้าได้ยินเขาจะเรียกว่ากระซิบเรอะ)
     กีตาร์วันนี้กินน้อยตามเคย ตัวก็เล็กนิดเดียวจะกลัวอ้วนไปไหนนะดูอีตากิมจูแฟนหล่อนซิ กินได้กินดียังกับไม่เคยเจอข้าวมาสักสามวัน
พวกผู้ชายที่เหลือก็กินกันอย่างกับยัดนุ่นเอากระเพาะนี่ไหนมาใส่ฟะเนี่ยแต่อาหารที่นี่ยอมรับว่าอร่อยใช้ได้เลยทีเดียว
      หลังจากที่ทุกคนช่วยกันกวาดอาหารที่อยู่บนโต๊ะลงกระเพาะเรียบร้อยแล้วแม่บ้านของยัยลูกปัดที่ตามมาที่นี่ด้วยก็จัดการเก็บทำความสะอาดอย่างดีโดยที่พวกฉันไม่ต้องทำอะไรขืนให้ทำสิมีหวังเละเป็นแตงโมปั่นแน่จะว่าไปบ้านยัยลูกปัดก็รวยใช่ย่อยค่ารถของทุกคนยัยนั่นก็ออกให้ และยังเอาแม่บ้านมาด้วยอีก  เกิดเป็นคนรวยนี่สบายจริงๆแฮะอยากเป็นคนรวยบ้างอ่ะ  แต่คงมีสิทธิ์เป็นแค่เพื่อนคนรวย เฮ้อ!!คนสวยเซงจิต
    เพื่อนฉันไปไหนหมดแล้วอ่ะมัวแต่โม้เพื่อนหายหมดเลยง่า 
"ป้าคะ? พวกเพื่อนฉันไปไหนกันป้าเห็นไหมคะ?"ฉันถามคุณป้าแม่บ้าน
"ไปเดินเล่นที่ทะเลกันแล้วมั้ง?คะเห็นคุณลูกปัดเธอบอกอยากไป"
"เอ๋อ...ค่ะ "ตะกี้เห็นยัยนั่นกระซิบกับซันเซียนอยู่เหมือนกันสงสัยจะเป็นเรื่องนี้  ชัวร์
ฉันเดินตามพวกเพื่อนๆออกไปที่ทะเล   
  ว้าว! ทะเลตอนกลางคืนสวยจังค่ะ ฉันเดินออกไปเรื่อยๆริมน้ำทะเลเก็บกระดองปลาหมึกมาได้หลายอันป้าของฉันเคยบอกว่า"กระดองปลาหมึกน่ะเก็บมาล้างน้ำจาดนั้นต้มฆ่าเชื้อซะก่อนที่จะเอามาขูดเป็นผงแล้วทำยาสีฟันได้ " ฉันเองยังเคยใช้เลยนะแต่มันเค็มๆอ่ะนะป้องกันฟันผุและเลือดออกตามไรฟันน่ะแจ๋วเลยใช่ม้า 
พอล่ะ!กลับดีกว่า
    ฉันแอบได้ยินพวกสามหนุ่มคุยกันด้วยนะ!!!เขาคุยกันว่าไรน่ะขอฟังแปป(ฉันไม่ได้แอบฟังนะแค่ผ่านมาได้ยินเฉยๆ)
    "เฮ้ย!! ไอ้โซ ทำไมแกไม่หาแฟนซักคนวะ เนี่ย!วันนี่ฉันเห็นพวกสาวๆเดินชายหาดกันเต็ม  ขาว  สวย  อึ๋มกันทั้งนั้น  เป็กแกก็มีเพียบเลยว่ะ"ผู้ชายคนที่นั่งฝั่งตรงกันข้ามกับที่ฉันแอบฟังอยู่พูด 
 "ก็ว่าจะหาอยู่เหมือนกันว่ะ  อิจฉาพวกไอ้ซันเซียนมันแต่ก็ยังไม่เจอใครถูกใจซักคน"คนที่ถูกถามตอบขึ้น
"แกล่ะวะไอ้วา  ไม่คิดจะหาบ้างหรือไง "ผู้ชายคนนั้นถามวาเลนไทน์ในที่นี้ฉันรู้จักอีตานี่คนเดียวอ่ะอีกสองคนไม่รู้จักอ่ะนะ
  "ฉันก็จะอยู่เป็นโสดเป็นเพื่อนไอ้โซมันน่า เดี๋ยวมันจะเหงา" 
"ไอ้บ้าวา!!!!!ฉันไม่ใช่เกย์ แกไม่ต้องมาอยู่เป็นเพื่อนฉัน มาโสดเป็นเพื่อนตู เดี๋ยวชาวบ้านเขาก็คิดว่าฉันกับแกเป็นคู่เกย์พอดี  ไม่เอาเว้ย!!! "นายคนที่น่าจะชื่อโซเถียงเสียงดังลั่นแล้วก็หันไปว่าคนถามอีกนะ
"แก!!!ไอ้ไอ  แกนี่ก็บ้ารู้ว่ามันแอบชอบยัยเอแคร์อะไรนั่นแล้วยังจะถามมันอีก คิดมั่งปะ...."
ผัวะ!!!
"อูย  เจ็บนะโว้ย  ไอ้บ้าพูดถึงไม่ได้เลยนะหวงอิ๋บอ๋าย เจ็บตัวอีกแล้วตู"อีตานั่นพูดไม่ทันจบวาเลนไทน์ก็ซัดผัวะเข้าให้สงสัยผู้หญิงที่ชื่อเอแคร์นั่นคงจะสำคัญมากทีเดียวถึงได้ทำให้เขาโกรธขนาดนั้น
"ถ้าแกพูดถึงยัยนั่น  อีกเจอดีกับฉันแน่ อย่าหาว่าไม่เตือน"วาเลนไทน์พูดทิ้งท้ายไว้แล้วเดินออกไปจากตรงนั้นทันที
"เพราะแกคนเดียวเลยไอ้ไอ ไอ้เวนนนน"นายโซชี้หน้าตัวต้นเหตุของรื่อง
"เออ ๆโทษที ลืมคิดไปว่ะ "
"หยุด!!พูดไปเลยแกพูดทีไรได้เรื่องทุกที  คนหล่อเซ็ง"
"ฉันหล่อกว่า"บอกให้หยุดพูดไงอยากมีเรื่องใช่มั้ยวะ
".......?" 
ฉันยังคงยืนอยู่อย่างนั้นหลังจากเหตุการณ์ทุกอย่างได้ผ่านไ ป ครู่หนึ่งฉันได้รู้อะไรบางอย่างจากสิ่งที่ฉันเห็นแววตาที่แฝงไปด้วยความชอกช้ำสายตาที่บ่งบอกถึงความเจ็บปวดจากดวงตาที่แสนเย็นชาของเขาคนนั้นแต่ก็แค่แวบเดียวแล้วก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม   "วาเลนไทน์"นายกำลังปิดปังหรือซ่อนอะไรไว้ภายไต้รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และท่าททางมีความสุขที่นายไดสร้างขึ้น ถึงแม้นายจะทำกลบเกลื่อนสักเท่าไหร่แต่ฉันก็ดูออกว่านายกำลังเสแสร้งแกล้งยิ้มทั้งที่ใจกำลังร้องไห้
        ลูกปัด ซันเซียน เยลลี่ ฮัน และคนอื่นๆ เริ่มกลับเข้ามาในบ้านหลังจากที่ออกไปเดินชายหาดริมทะเลที่แสนโรแมนติกในแบบฉบับคู่รัก แต่เอ๊ะ!!
"โลมา..."ฉันตะโกนเสียงดังจนเจ้าตัวสะดุ้ง                                          
"คูลลี่หรอ?เรียกซะดังใจหายหมด"ยัยนั่นหันมาทางฉันแล้ว
ก็"คูลลี่ แกหยิบผ้าขนหนูตรงนั้นมาให้ฉันที"พูดงี้ฉันก็ต้องเดินไปหยิบน่ะสิโอเคหยิบก็ได้
"เอ้า!"ฉันส่งผ้าขนหนูให้ยัย(ปลา)โลมา
"ขอบใจนะ"โลมารับผ้าขนหนูไปเช็ดหน้าแล้วพันผมที่เปียกไว้
"นี่แก!ตกทะเลมาหรือไงถึงได้เปียกขนาดนี้?"
"ฉันไม่ได้ตกทะเล แต่ตั้งใจลงไปว่ายน้ำเล่นต่างหากเล่า"
"ว่ายน้ำเล่นตอนสี่ทุ่มเนี่ยนะ แกยังสติดีอยู่รึเปล่า"ฉันเอามือไปแตะหน้าผากโลมาดู
"ฉันไม่ได้เมานะจะได้ขาดสติแกนี่ถามแปลกๆ"
"แต่ตัวแกอุ่นๆนะฉันว่าแกไม่สบาย ไปเลยขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วหายากินก่อนนอนด้วยล่ะพักผ่อนเยอะๆนะเว้ยไอ้เพื่อนรัก"ฉันพยายามดันตัวยัยโลมาให้ขึ้นบันไดไปข้างบน
"จ้าๆ แกเป็นเพื่อนหรือเป็นแม่ฉันกันวะเนี่ย โหพูดซะ"โลมาหันมายิ้มเล่นกับฉัน
"ไปได้แล้วยัยปลาโลมาที่หน้าทีหลังอย่าทำตัวเปียกตอนกลางคืนอีกนะ แกยิ่งไม่สบายง่ายๆอยู่ ดูแลตัวเองด้วยล่ะอย่าบ้าให้มากนัก"โลมาขึ้นไปอาบน้ำแล้ว"ยัยบ้าเอ้ยไปแล้วก็ไม่บอกให้ฉันพูดคนเดียวอยู่ได้
      "บ่นอะไรอยุ่คนเดียวครับ งึมๆงำๆคนเดียว"เสียงใครกันนะมาทักฉันเอาป่านนี้ฉันหันไปมองทางต้นเสียง  
"อ๋อ..คุณเองหรอ?ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ฉันร้องเพลงอยู่น่ะ"  
นึกว่าใครที่แท้ก็นายคนที่กินหมัดนายวาเลนไทน์น่ะเอง
"อารมณ์ดีจังนะครับ แล้วนี่ยังไม่นอนอีกหรอ?มันดึกแล้วนะ"
"พอดียังไม่ค่อยง่วงน่ะค่ะเลยนอนไม่หลับ"
"เป็นผู้หญิงนอนดึกระวังจะมีริ้วรอยก่อนวัยนะครับคุณ....เอ่อ"
"คูลลี่ค่ะ..หรือเรียกลี่เฉยๆก็ได้ค่ะ"
"คูลลี่ ชื่อน่ารักดีนะครับ ผมชื่อ ไอโอยินดีที่ได้รู้จักครับ"
นายนั่นยื่นมือมาที่ตรงหน้าฉัน
"เช่นกันค่ะ"ฉันรับสั้นๆพร้อมกับยื่นมือไปจับมือกับเขาไอโอหรอมองดูไกล้ๆก็หล่อเหมือนกันนะนี่แก๊งนี้มีแต่คนหล่อๆกรี๊ดจะเป็นลม !!!!!!!
              "ว่าแต่มาเที่ยวแบบนั้กับเพื่อนๆทุกปีเลยหรือเปล่าครับ"ไอโอถามฉัน
"ก็ทุกปีนะคะแต่ปีนี้พิเศษหน่อยพวกเราจะจบม.6กัน แล้วก็เลยอยากใช้เวลาอยู่ด้วยกันให้เยอะๆน่ะค่ ะ"ฉันกับไอโอคุยกันไปอย่างถูกคอได้สักพักฉันก็เริ่มรูสึกง่วงขึ้นมา แหม!จะคุยกับคนหล่อๆนานๆหน่อยก็ไม่ได้สังขารไม่อำนวยเลยจริงๆ 
"ฮ้าว-0-"รับรองว่านี่ไม่ใช่เสียงฉันเป็นเสียงไอโอต่างหากสาวมารยาทดีกุลสตรีชั้นเยี่ยมอย่างฉันไม่มีทางทำแบบนี้55+
"ต้องขอโทษจริงๆที่เสียมารยาทไปตอนนี้ก็ดึกมากแล้วนะครับคงต้องขอตัวไปพักผ่อนบ้างแล้วคุณคูลลี่ก็พักผ่อนได้แล้วนะครับขอโทษด้วยจริงๆที่รบกวนเวลาเสียดึกดื่นเลย"
"ไม่เปนไรค่ะไม่ต้องขอโทษหรอกพอดีฉันเองตอนนั้นก็ยังไม่ง่วงแต่ตอนนี้ก็ต้องขอตัวแล้วเหมือนกันค่ะขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ดีนะคะ"
"ยินดีมอบให้ครับ ผมต้องไปแล้วฝันดีนะ ราตรีสวัสดิ์ครับ"
"ค่ะ เช่นกัน ราตรีสวัสดิ์ค่ะ"
เฮ้อไอโอนี่นิสัยดีเหมือนกันนี่นาเท่าที่คุยมาเขาก็เป็นคนอัธยาสัยดีแถมหน้าตาดีคนหล่อๆทำอะไรก็ดีไปโม้ดดด เฮ้อไปนอนดีกว่า ^0^



 หอพัก.....
"นี่แม่คุณนี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วจ๊ะเพิ่งเสด็จกลับมานอนเนี่ย" 
ยัยลูกปัดพูดประชดฉัน ฉันรู้นะว่ายัยนั่นประชดก็ฉันฉลาดนี่
"ไม่รู้สิห้าทุ่มครึ่งได้แล้วมั้ง!!" 
ฉันบอกแบบไม่สนใจคนถาม
"แกจะบ้าหรอ?ห้าทุ่มครึ่งบ้าบออะไรนี่มันจะตีหนึ่งอยู่แล้ว"
ยัยลูกปัดวีนฉันอีกรอบ
"ชู่ว~~เดี๋ยวโลมาตื่น"ฉันใช้นิ้วแตะปากยัยลูกปัดเบาๆให้เธอลดเสียงลง"ถ้ารู้ว่าดึกก็นอนได้แล้วเลิกบ่นสักทีราตรีสวัสดิ์นะ"
"นี่!!!คูลลี่..คูลลี่ ฉันเห็นนะว่าเมื่อกี้นี้แกคุยกับไอโอเพื่อนของเซียนน่ะไอโอเค้ายังโสดนะแกสนรึเปล่า?ถ้าแกสนล่ะก็บอกฉันได้นะเดียวฉันจัดการเอง"
"...."
       "คูลลี่....คูลลี่..ยัยลี่..ไอ้บ้าลี่..แกหลับแล้วหรอ.?หนอยอุตส่าห์จะหาแฟนใหม่ให้ทำไม่สนใจนะ"ยัยนั่นยังคงบ่นอะไรไม่รู้คนเดียวกว่าจะนอนได้น่ะหรอตี2กว่านู่นแหละเพราะลูกปัดน่ะก่อนนอนชีจะต้องสวดมนต์ยาวๆก่อนถึงจะนอนได้(ฉันว่านะแกน่าจะไปบวชให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยดีกว่านะ)
  เช้าวันรุ่งขึ้นก็ปรากฎว่ายัยโลมาที่บ้าไปเล่นน้ำตอนสี่ทุ่มก็ไม่สบายตามสูตรแต่แปลกที่ซันเซียนบอกว่าเมื่อคืนเวย์ก็กลับมาห้องตอนสี่ทุ่มแล้วก็ตัวเปียกเหมือนกันกับโลมาเลยพอซันเซียนถามเวย์ เวย์กลับตอบว่า นอนเล่นริมหาดทรายคลื่นซัดมาโดนเลยเปียก  
แปลกที่กลับมาเหมือนกันและไม่สบายทั้งคู่อีกต่างหากทั้งคู่เลยอดไปเดินเขาสูดอากาศตอนเช้ากับพวกเราเลยเพราะต้องนอนพักผ่อนกายาให้หายซะก่อนแล้วค่อยว่ากันใหม่
" นี่คูลลี่..."ยัยลูกปัดกวักมือเรียกฉัน"ทางนี้ๆ"
"จ้า มาแล้วๆวันนี้ตรงเวลาเป๊ะไม่สายเลยสักนาทีเดียว"ฉันเดินมาหาลูกปัดพร้อมพูดอย่างภาคภูมิใจที่วันนี้ไม่สายโด่เหมือนทุกวัน
"คูลล์ ฉันจะบอกไรให้นะถึงวันนี้แกจะมาตรงเวลาเป๊ะนะแต่แกก็ยังเป็นคนสุดท้ายอยู่ดีดูโน่นเขามาครบกันหมดเเล้วเห็นไหม?"
"สุดท้ายยังไงก็ยังท้ายสุดเหมือนเดิมนะเธอน่ะชิวิตนี้เคยพัฒนาอะไรบ้างมั้ยเนี่ย"นายวาเลนไทน์กล่าวต้อนรับได้ซึ้งใจมากมายT^T
"ไม่พูดก็ไม่มีใครเขาว่าเป็นใบ้หรอกนะและนายก็ไม่มีสิทะมาว่าฉันด้วยไม่มีสิทธิ์"ฉันค้อนอีตานั่นไปหนึ่งวง
"เฮ้ยวา..แกก็พูดเกินไปถ้าจะโทษก็โทษฉันเหอะเมื่อคืนนี้ไปชวนคูลลี่คุยดึกไปหน่อยเค้าเลยตื่นสายน่ะ"ไอโอแก้ตัวให้ฉันไอโอนายนี่นะนอกจากหน้าตาดีแล้วนะยังเป็นสุภาพบุรุษอีกต่างหากว้าว คนสวยแอบปลื้ม^0^ "อ้าว รูจักกันแล้วหรอ?งั้นก็ไม่ต้องแนะนำให้รู้จักแล้วสินะ"
ลูกปัดพูดแทรกขึ้นกลางวง
"ใครหรอ?ลูกปัด ฉันยังไม่รู้จักเลยแนะนำหน่อยสิ เพื่อนเธอหรอน่ารักจัง ชื่ออะไรหรอ?"บุรุษนิรนามถามขึ้น
"ออ ยัยนั่นหรอ ชื่อคูลลี่ นั่นก็กีตาร์ กับเยลลี่ ส่วนคนที่เป็นแฟนกับเวย์นั่นก็ชื่อโลมานะ "ลูกปัดเป็นคนแนะนำพวกเราให้พวกมะกอกสามตะกร้าเอ้ย!สามหนุ่มรู้จัก
"ลูกปัดแกรู้จักหมดทุกคนเลยหรอในแก๊งนี้น่ะ"ยัยกีตาร์ถามขึ้นและนั่นก็เป็นคถามที่ฉันอยากจะรู้พอดีเลย
"ก็นะ เพื่อนๆเซียนเค้าทั้งหมดแหละเค้าแนะนำให้รู้จักหมดแล้วน่ะอีกอย่างพวกเรายังสนิทกันด้วยนะ"
"นี่หนุ่มๆทั้งสามรู้จักสาวๆแล้วจะไม่คิดจะให้สาวๆรู้จักบ้างหรอฮะ พวกนายนี่นะต้องให้เตือนอยู่เรื่อย" 
ลูกปัดหันไปเตือนนายพวกนั้นเป็นเชิงบอกให้พวกเขานั้นรายงานตัวมาซะและทั้งสามคนก็รับมุขของยัยลูกปัดโดยการมายืนหน้ากระดานเรียงหนึ่งพร้อมรายงานตัวจริงๆโดยมีนายไอโอจอมทะเล้นเริ่มก่อน...

"เอ่อ..อันดับแรกก็ขอเริ่มจากผมก่อนเลยละกันนะเขาบอกว่าผมหล่อสุดก็เลยให้ผมเริ่มก่อน...
"เฮ้ย!!ใครบอกแกหล่อสุดวะ ไอ้ทุเรศอย่ามามั่วนิ่มนะโว้ยฉันหรอกหล่อสุด"ไอโอพูยังไม่ทันขาดคำเลยนายบุรุษนิรนามก็เเทรกขึ้นก่อน
"ตกลงแกจะเริ่มก่อนหรือฉันก่อนวะไอ้โซแกนี่นะกำลังอินอยู่เลยมาขัดซะได้เซงเลย"ไอโอทำหน้าเซงสุดๆ  
"ต่อเร็วๆเข้าสิอย่ามัวชักช้า ไหนๆจะเล่นก็เล่นให้จบสิเอ้า เร็วเข้า"ลูกปัดผู้กำกับสั่ง"แอ็คชั่น"ไอโอเริ่มใหม่ได้"
"ก็ขอสวัสดีสาวๆอย่างเป็นทางการอีกทีนะครับถึงแม้ว่าเอาจจะมาเที่ยวด้วยกันแต่เราก็ยังไม่รู้จักกันดีนะ บางคนก็รู้จักแล้วแต่บางคนก็ยังไม่รู้จักครับ ผม อิสรานุสรณ์ หรือเรียกสั้นๆว่า ไอโอ  จะดีกว่ที่สำคัญผมยังโสดนะครับ"แล้วทำไมประโยคสุดท้ายนายไอโอต้องมองมาทางยัยลูกปัดแล้วหันมาทางฉันด้วยนะ0.0แปลกๆอยู่ 
ฉันไม่ได้คิดไปเองนะอย่าว่าฉันหลงตัวเองสิฉันเห็นจริงๆนะเห็นจริงๆ
"สำหรับผมก็ไม่มีอะไรมากก็ขอพูดสั้นๆเลยล่ะกันสาวๆครับ ผม เซอร์ไพรส์ เรียกสั้นๆว่าโซเฟียร์ ผมอาจจะมีปมด้อยอยู่เรื่องชื่อสักนิดนะครับแต่สำหรับเรื่องอื่นผมสามารถการันตีความพอพึงพอใจคืนเงินได้ภายใน30วัน เอ้ย!ไม่ใช่สามารถการันตีความพอใจได้ถึง 99.99%สำหรับสาวๆทุกคนครับ"โอ้ยมาแต่ตนไหนว่าพูดสั้นๆไงมายังกับจะกล่าวสุนทรพจน์งั้นแหละ
"ฉันล่ะเบื่อพวกแกจริงๆพูดมากชะมัดกว่าจะเอ่ยนามได้แต่ละคนยังกะจะแข่งโต้วาที เอางี้ใครอยากจะรู้จักผมก็เข้ามาทักผมละกันนะ ลูกปัดเรารีบไปกันดีกว่า เดี๋ยวสายแล้วแดดจะร้อนเดินทางไม่สะดวก"นายวาเลนไทน์เดินไปทางลูกปัดพร้อมเตรียมออกเดินทางเชอะ!!   ทำเป็นหยิ่งไม่แนะนำตัวทำยังกับคนอื่นเขาอยากจะรู้จักนายเป็นนักหนางั้นแหละ  โห่^0^สำคัญตัวผิดไปรึเปล่า  
"นี่คูลลี่...."
"มีอะไรหรอกีตาร์"
"เธอรู้จักนายคนนั้นมั้ย?"กีตาร์ทำหน้าอยากรู้สุดๆ 
  คนไหนหรอ? ก็ไอโอกับโซเฟียร์ไง"
"ไม่ใช่สองคนนั้นฉันหมายถึงคนที่ไม่บอกชื่ออ่ะ"
"ทำไมล่ะ อยากรูจักอีตานั่นหรอ?O.o"
"ก็นิดนึงน่ะ..  เธอรูจักมั้ยล่ะ? ว่าเขาชื่ออะไร"ยัยนี่ถ้าจำไม่ผิดมีแฟนแล้วไม่ใช่หรอฟระ!!จะตอบยังไงดี จะรู้หรือไม่รู้ดีล่ะ
"แกไปถามยัยลูกปัดเอาล่ะกันฉันไม่แน่ใจเท่าไหร่น่ะ"ฉันโยนโจทย์ไปให้ยัยลูกปัดดีกว่าเพื่อความปลอดภัยและมีชีวิตรอดต่อไปของฉัน
"ไม่เอาอ่ะ"ทำไมฟระ(คิดในใจ)"ถ้าฉันไปถามลูกปัดซันเซียนก็ไปบอกกิมจูน่ะสิ ไม่ดีกว่า"ออนี่แกกลัวแฟนแกจับได้ว่างั้น "
"ถ้ากลัวกิมจูเขาจะรู้งั้นแกก็อย่ารู้จักเขาจะดีกว่ามั้ย?"ฉันเสนอความเห็นที่คิดว่าดีที่สุดทั้งสองฝ่าย อะนะแต่บังเอิญว่าฉันคิดไปเองน่ะสิ
"แกชอบเค้าเหมือนกันใช่มั้ยล่ะ?"กีตาร์หันมาถามฉัน"ถึงได้ออกแนวไม่ให้ยุ่งกับเขา จะเอาไว้เองก็บอกมาเหอะน่า" 
พรวด!!!!!=3=
ฉันกำลังดื่มน้ำต้องถึงกับสำลักกับคำพูดของกีตาร์นี่ถ้าแกไม่ใช่เพื่อนฉันนะ ฉันดีดสายขาดไปแล้วกีตาร์เอ้ย!!
"แกจะบ้าเรอะ !!ชอบเชิบอะไร มีแต่จะกัดกันสิไม่ว่าเจอหน้ากันทีไรทะเลาะกันได้ทุกที"ก็จริงนะตั้งแต่เจอกันครั้งแรกก็มีความรู้สึกว่าไม่ถูกชะตาอย่างเห็นได้ชัด
"ถ้าแกไม่ได้ชอบเค้าก็ติดต่อให้ฉันหน่อยนะ"กีตาร์ทำอ้อนโดยการเกาะเเขนฉันแล้วเอาคางพาดไหล่ของฉัน
ฉันยิ่งเป็นคนขี้สงสาร อยู่ด้วยมาทำอย่างนี้ฉันก็ใจอ่อนน่ะเซ่ 
"ก็ได้ จะบอกให้ก็ได้อีตานั่นน่ะชื่อ วาเลนไทน์ แต่ไอ้เรื่องติดต่ออะไรนี่ฉันขอบาย ช่วยเหลือตัวเองแล้วกัน อย่าหาว่าฉันงั้นงี้เลยนะกีตาร์ แกก็น่าจะรู้ว่าฉันยังเอาตัวเองไม่รอดเลย"ใช่แล้วฉันใจอ่อนบอกยัยกีตาร์ไปแล้ว แต่ฉันก้ยังใจแข็งพอที่ไม่ทำตามคำของยัยนั่น
"โห0.0 ชื่อนี้หรอ? วันแห่งความรักนี่หว่า~~แต่ก็ดีจำง่าย 'วาเลนไทน์'กีตาร์ทำหน้าเพ้อฝัน อาการหนักนะนั่น เพื่อนช้าน....
"เอ๊ะ"ช้าไปแล้ว
"นี่สาวๆมาดูไรนี่ดิ"นั่นไงยังไม่ทันขาดคำเลยแฟนตัวดีของเจ้าหล่อนก็เรียกให้ไปดูอะไรสักอย่างที่ลูกปัดถืออยู่
"อะไรน่ะ"กีตาร์ถามขึ้นมาอย่างสงสัย
"มันคือกระดาษอะไรหรอ? ลูกปัด"ฉันถาม
"เดี๋ยวนะขออ่าน แปป "ยัยนั่นทำท่าทางอ่านอย่างสนใจแล้วทำตาโอ0.0  ตาลุกวาวอย่างกับไข่ห่านดีๆนี่เอง แล้วก็ร้องว่า
"ซันเซียน!!!!!ฉันจะไปงานนี้พาฉันไปนะ ฉันจะไปเที่ยวเนเทอร์แลนด์" 
"ไหนเอามาดูสิเขียนว่าไง..?ไอโอแย่งกระดาษแผ่นนั้นจากลูกปัดแล้วทุกคนก็มาสุมหัวอ่านข้อความในนั้นว่ามันคืออะไรกันแน่ถึงทำให้ลูกปัดดีใจจนกระโดดโลดเต้นเป็นลิงหลอกเจ้าได้ขนาดนั้น...

ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า..
 โปรโมชั่นพิเศษสำหรับคู่รักทุกคู่ที่ได้มาพักที่เกาะสิมิรันในวันเสาร์นี้จะมีเทศกาล"สร้างความหวาน สานความรัก พักคลายร้อน"จึงขอเชิญเข้าร่วมการแข่งขันในเทศกาล"สานรัก"เพื่อชิงรางวัลตั๋วฮันนีมูนไปกลับกรุงเทพ-เนเทอร์แลนด์ด้วยกันสองอาทิตย์พร้อมที่พักฟรี รูปถ่ายคู่ยักใหญ่ขนาดเท่าป้ายศูนย์การค้าบิ้กแซทและบัตรดินเนอร์มื้อค่ำที่ชั้นบนสุดของหอไอเฟลสองต่อสองแบบไม่มีแมงหวี่มากวนใจ   
     แค่คุณเข้าร่วมการแข่งขันคุณก็อาจจะเป็นผู้โชคดีได้ไปเที่ยวกับทริปนี้ฟรี ย้ำว่าฟรีทุกอย่าง ตลอดงานๆ ๆ ๆ มีแอ็คโค่นิ้สนึงเพื่อความตื่นเต้น  
"0.0-O.O!!!!!"ทุกคนทำตาโตแล้วก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า
"ของฟรี!!!!!"ใช่แล้ว ของฟรี ลืมบอกไปว่าเพื่อนช้านมันชอบอะไรพวกนี้เอามากๆเลยค่ะ เห็นที่ไหนไม่ได้ตองวิ่งเข้าใส่ ไอ้พวก ฟรีๆ เซลล์ๆนี่ทำยังกับดาราเกาหลีมาเปิดคอนเสิร์ตอย่างนั้นแหละเฮ้อ
 ....?
"ลูกปัด..เราไปลงแข่งกัน"ยัยเยลลี่กระโดดโลดเต้นใหญ่เลย
"ใช่ๆ ไปคว้ารางวัลไปเที่ยวเนเทอร์แลนด์กัน"ยัยกีตาร์เสริมยัยนี่ใฝ่ฝันอยากจะไปเที่ยวเนเทอร์แลนด์เอามากเจ้าค่ะ 
"งั้นพวกแกไปเหอะนะเดี๋ยวฉันไปเป็นกองเชียร์ให้เอง" ไม่ค่อยชอบการแขงขันสักเท่าไหร่เลยนขอเป็นกองเชียร์ดีกว่า....
"ไม่ได้"
"หา!!!"อะไรไม่ได้อ่าลูกปาดดดดด
"แกต้องลงด้วยกันสิคูลลี่"
"แต่ฉันไม่มีคู่หูตุนาหงัน..แกจะให้ฉันลงแข่งกะมดที่ไหนฟระ"
"อืมๆ..เดี๋ยวฉันจัดการเรื่องนี้เองนนะ"ยัยนั่นพูดกับฉันพร้อมตะโกนเสียงดังบอกทุกคนว่า
"ทุกคน ฉันขอเป็นคนจัดการเรื่องนี้เองนะ เรากลับกันดีกว่า  เย้~~เย~~~~"
     ทุกคนกลับจากการเดินทางไกลตอนเช้ามาถึงบ้านพักประมาณ9.00น.
ยัยโลมาเป็นไงบ้างนะขึ้นไปดูหน่อยดีกว่า...
ก๊อก....ก๊อก  ....เงียบแฮะ
โลมา...โลมาคูลลี่เองนะเปิดหน่อย!!
....? งั้นฉันเปิดเข้าไปแล้วนะ...
แอ้ด~~~
".."โลมาไม่อยุ่แฮะ  ไปไหนหว่า? เอ๊ะนี่อะไร? "ฉันหยิบซองอะไรบางอย่างขึ้นมาจากใต้เตียงมันเขียนว่า'ยาสตรีประจำเดือนมาไม่ปกติ แก้อาการประจำเดือนมาไม่ปกติ ออโลมามีรอบเดือนนี่เองกินแล้วก็ทิ้งไม่เป็นที่เนอะ เพื่อนใครก็ไม่รุ แล้วตกลงไปไหนนี่ ? ลองไปถาม เวย์ดูดีกว่าเผื่อจะรู้บ้างว่าไปไหนอยู่บ้านด้วยกันนี่นา....
 เวย์...เวย์  หาย~~~อ้อ สงสัยสองคนนี้ไปด้วยกันชัวร์เลย อิอิ  มันอิจฉารู้ม้าย..อิจฉาทุกที..อิจฉาที่พี่รักเค้าไม่รักใคร....
  เดี๋ยวคงกลับมาเองแหละมั้งลงไปหายัยพวกนั้นดีกว่า..
"คูลลี่ มาพอดีเลยมาวางแผนกันมะ?"
"วางแผน?"
"ก็วางแผนการไปร่วมกิจกรรมวันพรุ่งนี้ไงว่าใครคู่ใครดี"ยัยลูกปัดกวักมือเรียกฉํนยิกๆพร้อมกระดาษหนึ่งใบ

"กติกาการแข่งขันคือต้องลงแข่งขันกันเป็นคู่นะงั้นก็เอาแบบนี้นะ...
"ฉันคู่กับเซียน"
"เยลลี่คู่กับฮัน"
"กีตาร์คู่กับกิมจู"
"โลมาคู่กับเวย์"
ยัยลูกปัดค่อยๆสาธยายไปเรื่อยๆแต่เอ๊ะ "ลูกปัดโลมาลงแข่งด้วยหรอ?ยัยนั่นไม่สบายอยู่นะ"ฉันค้านยัยลูกปัดก็โลมาไม่สบายจริงๆนี่นา
"ลงสิ หลายๆคู่สนุกดีน่าคูลล์"
แล้วก็คูลลี่ส่วนแกคู่กับใครดีเหลือสามหนุ่มสามมุมไอโอ โซเฟียร์ แล้วก็วา.."
ลูกปัดใครก็ได้ที่ไม่ใช่อีตานั่น"ฉันขัดคอยัยลูกปัดก่อนที่จะพูดจบ
"เคๆไอโอ กับโซเฟียร์พวกนายสองคนใครจะลงแข่งกับคูลลี่"
"ฉันเองๆ ไอโอเสนอ ทำท่าดีใจ"ตานี่ก็น่ารักดีแฮะยังกับด็กๆเลยอ่ะ
"งั้นโอเค ไอโอแข่งคู่กับคูลลี่นะ แล้วโซกับวาเลนไทน์ล่ะทำไงดี  ... ออ ฉันนึกออกล่ะจะต้องเล่นให้เนียนนะ"
ยัยลูกปัดทำท่าทีเหมือนกับมีแผนการชั้นยอดอยู่ในหัว
"เป็นอันว่าตกลงตามนี้นะ คูลลี่แกแข่งคู่กับไอโอนะ"
"ฉันมัสิทธิ์ปฏิเสธมั้ยลูกปัด"
"ไม่มี"
"นั่นไง แล้วแกจะมาถามฉันเพื่ออะไรว่าจะลงแข่งกับใคร แกก็จับคู่ให้ซะตั้งแต่แรกก็หมดเรื่อง.."
"คูลลี่แกประชดชั้นหรอ?"
"ซะที่ไหนมี..ฉันกำลังยอแกอยู่ต่างหากน่าลูกปัดคนสวย..
 ไงล่ะชมว่าสวยหน่อยไม่ได้ลอยเลยเพื่อนชั้น ซันเซียนจับลูกปัดไว้นะแม่นั่นจะเหินฟ้าแล้ว  ฟิ้ว~~

ชายหาดยามค่ำ(โลมา Say)
ฉันออกมาเดินเล่นชายหาดกับเพื่อนๆบรรยากาศของทะเลยามกลางคืนนี่ก็สวยไปอีกแบบนะแต่ดูเหมือนมันจะน่ากลัวยังไงชอบกล  ฉันเดินเล่นสูดอากาศไปเรื่อยๆก็มันเพลินนี่นาเพลินซะจนลืมเวลาไปเลย  "เอ๊ะ!!นี่มันกี่โมงแล้วนะแล้วทุกคนหายไปไหนกันหมดอ่ะ โลมาผู้น่ารักโดนทิ้งไว้คนเดียวหรือนี่ ...อนาถแท้ฉัน "เฮ้อ ?ไม่น่าเล้ย บรรยากาศดีเลยเดินมาซะไกลแล้วที่นี่มันที่ไหนหว่า?จำไม่ได้แฮะ แต่ช่างเหอะเดินไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็เจอทางกลับเองแหละ ถ้าไม่เจอยัยพวกนั้ยก็ต้องมาตามหาฉันยู่ดีฮ่าๆหัวใสจริงๆ อิอิ"ฉันพยายามหาทางกลับบ้านพักแต่เดี๋ยวนะฉันเห็นคนอยู่ตรงนั้นลองเข้าไปถามดูดีกว่าเผื่อว่าจะมีทางลัดกลับบ้านพัก       ฉันเดินเข้าไปหาผู้ชายคนนั้น เอ๊ะ ทำไมแผ่นหลังนั่นคุ้นๆจัง 
 "เวย์ นายมาตามที่ฉันบอกจริงๆด้วย  "ผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาอีกทางจากตรงที่ฉันเดินมา
"อะไรนะเวย์หรอ?  อีตาเวย์งั้นหรอ?"ฉันพูดกับตัวเองเบาๆมาเห็นฉากเด็ดเข้าซะแล้วมั้ยล่ะกลับดีกว่า.....
"เดี๋ยวสิ..."ชะงัก ฉันเองแหละที่ชะงักอยู่ๆเวย์ก็พูดขึ้น
"ใช่ ฉันมาตามที่เธอบอกจริงๆแต่ไม่ใช่ในความหมายเดียวกับเธอหรอกนะ"เวย์พูดต่อฟังจากน้ำเสียงแล้วเหมือนคนกำลังประชดเลย แ แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันนะถึงมีอิทธิพลสามารถเรียกให้เวย์ออกมาเจอได้ แล้วเธอรู้ได้ยังไงว่าเวย์มาที่นี่
"ไม่ใช่งั้นหรอ? แล้วนตายมาที่นี่ทำไมกันทั้งๆที่รู้ว่าวันนี้ฉันเรียกนายมาเพื่ออะไร? เวย์เราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้หรอ?"ผู้หญิงคนนั้นเข้าโผเข้ามากอดเวย์(ของฉัน)หมายถึงก่อนที่จะมากอดกับยัยนี่นะเขาเป็นของฉัน"นิวส์ เราคงเป็นเหมือนเดิมไม่ได้หรอกเราจบกันไปแล้วนะเธอเองก็มีฟาร์อยู่แล้ว เธอเป็นคนเลือกเองไม่ใช่หรอ "เวย์ไม่สะบัดแขนที่ยัยนั่นกอดอยู่ออกแถมยังพูดทำนองน้อยใจยัยนั่นอีกด้วย 
"เวย์ นิวส์เลิกกับฟาร์แล้ว เขาทิ้งนิวส์ไปได้ยินมั้ย?  นิวส์ไม่เคยลืมเวย์เลยนะเวลาทีผ่านมานิวส์คิดถึงเวย์ตลอด เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะคะ นิวส์รักเวย์นะ ยัยนั่นๆจะจูบ เวย์   มันจะมากไปแล้วนะ!!!
"นิวส์ เวย์ดันตัวยัยนั่นออกแล้วบอกว่า... เวย์ก็รักนิวนะ แล้วก็ไม่เคยลืมนิวส์เลยสักครั้งวันที่นิวส์ไปกับฟาร์ เวย์เจ็บ แต่เวย์ก็ลืมนิวส์ไม่ได้สักที....แต่"
" "
".........."โลมาแกเป็นอะไรเนี่ย !!เขาแค่มาคบกับแกเพื่อลืมผู้หญิงคนนั้น แกเองก็รู้ตั้งแต่แรกแล้วไม่ใช่หรอ? แล้วตอนนี้แกมายืนทำอะไรตรงนี้ ที่ตรงนั้นข้างๆเขาไม่ใช่ที่ของแกอีกต่อไปแล้วเข้าใจมั้ย? ยอมรับสักทีสิ ว่าที่ผ่านมาถึงเขาจะคบกับแกแต่เขาไม่เคยรักแกเลย ไม่เคยรักเลย!! ในหัวใจของเวย์ยังยงมีแต่นิวส์แกได้ยินมั้ย? วันนี้แกมาเห็นก็ดีแล้วนี่จะได้ไม่ต้องโง่หลอกตัวเองว่าเขารักแก..แกควรตัดใจแล้วไปจากเขาซะเพื่อความสุขของเค้า แกควรเสียสละนะ ใช่สิฉันควรเสียสละฉันเดินออกมาจากตรงนั้นทันทีไม่อยากรับรู้เรื่องราวอะไรอีกแล้ว  เวย์คนที่นายรักคือนิวส์ไม่ใช่เรา...แล้วทำไมน้ำตามันต้องไหลด้วย..ฮือ  ฮือ~~ 
"วันนี้จะเป็นที่ฉันเศร้าและร้องไห้กับเรื่องพวกนี้วันสุดท้าย ทะเลจ๋าช่วยเอาความเจ็บนี้ออกไปจากฉันที ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ที่ฉันเล่นน้ำทะเลคนเดียวเล่นเพื่อลืมเรื่องราวเก่าๆ ให้คลื่นทะเลซัดมันออกไปจากใจฉัน"เวย์ฉันรักนายแต่นายไม่เคยรักฉันเลยสินะ.."กลับดีกว่าเดี๋ยวยัยลูกปัดเป็นห่วงแย่เลย  ยิ้มสิ!โลมาไม่มีเขาเราก็อยู่ได้"ฉันหาทางกลับมาเองจนได้ พยายามหลบแล้วนะแต่ก็ยังมิวายเจอยัยคูลลี่จนได้สิน่า ดีเลยใช้ยัยนี่หยิบผ้าขนหนูซะเลย"
ชายหาด(เวย์say)......
อยู่ๆคนรักเก่าก็มาขอผมคืนดี แต่ผมไม่ได้คืนดีกับเธอหรอกนะทำไมน่ะหรอ? ก็ตอนนี้ผมมีที่คนผมรักอยู่แล้วน่ะสิ แต่เหมือนว่าตอนนี้เธอจะเข้าใจผมผิด ทำไม?พระเจ้าต้องแกล้งผมทำให้เธอมาเห็นฉากที่นิวส์แฟนเก่าผมมาขอคืนดีด้วยนะ ตอนแรกผมกะจะทำให้เธอรู้ว่าผมถึงแม้เมื่อก่อนจะรักนิวส์แค่ไหน แต่ตอนนี้ผมมีเธอคนเดียวเท่านั้นแต่  ที่รักของผม(โลมา)กลับไม่ยอมฟังผมพูดให้จบ ผมเห็นนะที่เธอร้องไห้ ผมเห็นแต่ผมก็อยากให้รู้ว่าผมรักเธอแค่ไหน แต่เธอกลับหนีไปก่อน  ผมจะทำยังไงดี   ใช่ครับ!ผมผิดที่ไปบอกว่ารักนิวส์ไม่เคยลืมเธอได้...แต่..ตอนนี้ผมลืมเธอได้แล้ว เพราะมีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาในชีวิตผม ทำให้ทุกสิ่งเปลี่ยนไปเพียงเวลาสั้นๆ ไม่นานนักเธอก็ทำไห้หัวใจของผมมีแต่เธอจนเต็มไปหมดและไม่มีที่ว่างให้ใครอีกแล้ วความรักที่มีต่อจากนี้จะมีให้เธอคนเดียว..โลมาที่รักของผม ผมปฎิเสธคำขอคืนดีจากนิวส์จนเธอโมโหตบผม เพี๊ยะ!!! แต่ผมก็ไม่ว่าอะไรนะรีบวิ่งออกมาจากตรงนั้น เพราะรู้ว่าโลมาไม่อยู่ที่นั่นแล้ว....ผมตามหาเธอไม่เจอวิ่งไปหาในที่ที่คิดว่าเธอจะไปก็ไม่มีโลมายิ่งอ่อนแออยู่ด้วยไปไหนของเขานะ ผมควรทำไงดี...ไม่รู้จะทำยังไงไม่รู้จะอธิบายยังไง"โอ๊ย!!~ผมจะบ้าแล้ว "ผมบ้าไปแล้วจริงๆเพราะตอนนี้ผมหาทางออกไม่เจอเลยขอระบายความคับแค้นใจวิ่งใส่ทะเลเตะคลื่นระบายอารมณ์ล้มกลิ้งอยู่ในทะเล พอรู้สึกดีขึ้นมาบ้างเลยขอกลับบ้านพัก พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่จะง้อโลมายังไงดี   ผมรักเธอมากไปจนทำให้เธอเจ็บแล้วผมยังสมควรที่จะรักเธออยู่มั้ย แต่ผมรักเธอ และผมจะเป็นคนบอกเรื่องนี้กับด้วยตัวผมเอง

วันรุ่งขึ้น..
ผมได้ข่าวมาว่าโลมาไม่สบายเพราะเมื่อคืนไปเล่นทะเลมาตามที่ คูลลี่บอกเช้าวันนี้ทุกคนจะออกไปเดินเขาเป็นโอกาศดีที่ผมจะได้อยู่กับโลมา
"เห้ย!!เวย์แกจะไปเดินป่ามั้ยเนี่ยนี่มันสายแล้วนะเดี๋ยวพวกสาวๆรอนะเว้ย"ไอ้เซียนถามผมว่าจะไปมั้ยเชอะโลมาไม่ได้ไปผมจะไปทำแป๊ะไรจริงมะ
"ไม่ว่ะ งานนี้ขอตัว  รู้สึกว่าจะมึนๆหัวว่ะ ขอนอนพักผ่อนวันคราวหน้าไม่พลาดแน่ ฝากขอโทษคนอื่นด้วยล่ะกันว่ะ"
"เออๆแล้วเดี๋ยว จะบอกให้ แกนี่ก็ไม่น่าไปเล่นบ้าๆเล้ย ประสาท ให้ตายสิ ทำไรไมดูมันเสียงานเสียการหมด"
"เออน่า ครั้งเดียวว่ะแกรีบไปเหอะเดี๋ยวสาวรอฮ่าๆๆๆ"ไอ้เซียนกับพวกเพื่อนๆผมออกไปเดินทางไปเดินเขากันหมดแล้วก็เหลือผมกับโลมาเท่านั้นสิที่อยู่ที่นี่ ไปเยี่ยมหน่อยดีกว่าจะได้ปรับความเข้าใจกันด้วย  


ห้องของโลมา  .......                         
ก๊อก....ก๊อก..เงียบ ผมถือวิสาสะเปิดประตูห้องเข้าไป ก็พบว่าโลมานอนอยู่มีผ้าแปะที่หน้าผากหนึ่งผืนเธอไม่สบายนี่นา วันนี้ผมจะอาสามาเฝ้าเธอเอง ผมทำหน้าที่เช็ดตัวให้โลมา เหมือนเธอจะยังไม่รู้สึกตัวเลย  
"เวย์~~เวย์"โลมาละเมอถึงผม แอบดีใจนิดๆที่แม้แต่ละเมอเธอยังละเมอเป็นชื่อของผมเลย
 เเต่เอ๊ะนี่อะไร?..เธอร้องไห้จนตาบวมขนาดนี้เลยหรอเนี่ย
"โลมาฉันขอโทษนะ อย่าทำแบบนี้อีกได้ไหมฉันขอร้องฉันเป็นห่วงเธอนะ เธอรู้ตัวบ้างหรือเปล่า ว่าหัวใจฉันตอนนี้มีแต่เธอเท่านั้น"ผมเฝ้าบอกรักเธอคนที่อยู่ตรงหน้าผมแต่เหมือนตอนนี้เธอจะไม่รับรู้อะรเลย ผมจะนั่งเฝ้าเธออยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน เผื่อเธอตื่นขึ้นมาเมื่อไหร่เธอจะได้เห้นผมเป็นคนแรก
...ยุกยิก  ยุกยิก(โลมาsay)
"โอ้ย!!อะไรกันเนี่ยทำไมหัวฉันมันหนักขนาดนี้ โอ๊ะ!!ขาเป็นตะคริว"แต่รู้สึกว่ามันหนักอยู่นะฉันชะโงกหน้าไปดูที่ขาตัวเองปรากฎว่า...
"หา!!!!นายมาที่ห้องฉันได้ยังไงเนี่ย"อีตาเวย์ได้ยินเสียงฉันถึงกับสะดุ้งเฮือก แล้วเงยหน้าขึ้นมองฉัน อ๊ะอีตานี่หลับอยู่หรอดูสิหน้าตางี้งัวเงียเชียว 
"โลมา ตื่นแล้วหรอ"เวย์ขยี้ตามองฉันสงสัยเขาจะยังไม่ตื่นดี
"แล้วเห็นฉันหลับอยู่รึไงเล่า"
"แน้~~ ไม่สบายแล้วยังกวนได้เหมือนเดิมนี่นาแสดงว่าหายแล้วใช่มั้ยที่รัก"ดูตานี่สิเรียกฉันว่าที่รักอ่ะทั้งที่เมื่อวานเพิ่งจะไปคืนดีกับยัยหน้าวอกนั่นแท้ๆ
"เวย์คำว่ารัก ฉันว่านายเลิกเรียกฉันแบบนั้นเถอะนะฉันไม่สมควรได้ตำแหน่งที่รักหรอก "พูดแล้วน้ำตาจะไหลไม่ได้นะโลมาเธอต้องเข้มแข็งสิ
"ไม่ให้เรียกเธอแล้วจะให้ไปเรียกใครที่ไหนกันล่ะ"นี่นายจะมาตอกย้ำให้ฉันพูดชื่อนั้นใช่มั้ยต้องให้ฉันเจ็บแค่ไหนนายถึงจะพอใจ
"นิวส์เหมาะสม กับตำแหน่งนี้มากกว่าโลมานะ เวย์ควรเรียกเธอว่าที่รักไม่ใช่ฉัน"ใช่โลมายอมรับสักทีสิว่าเขาเลือกใคร ฉันทำใจได้แล้วนะแต่ทำไมเสียงฉันมันเหมือนคนจะร้องไห้เลยล่ะ ฉันๆจะไม่ไหวแล้วนะ
"โลมาฉันมีอะไรจะเล่าให้เธอฟัง เธอจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่..ฉันอยากให้เธอรู้ไว้ว่ า ฉันตอนนี้ไม่ได้รักนิวส์อีกต่อไปแล้ว และคนที่ฉันรักตอนนี้คือคนที่อยู่ตรงหน้าฉันคนนี้เท่านั้น ฉันขอสัญญ า ต่อหน้าเธอคนนี้ว่า  ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นฉัน เวย์ จิราวัฒน์ จะขอรักเธอคนนี้ตลอดไป"  แววตาเวย์ดูจริงจังมากเลย จริงจังซะจนฉันกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่  ใช่น้ำตาฉันไหลออกมาแล้วฉันร้องไห้แล้ว....
"ฮือ ~~ฮือ~~ "เวย์ขึ้นมานั่งบนเตียงของฉัน เขากอดฉันไว้ในอ้อมแขนของเขาและอธิบายทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้ฉันฟัง  หากวันนั้นฉันอยู่ต่ออีกสักนิด รออีกนิดฉันคงได้ยินเขาพูดว่า "ถึงแม้ฉันจะเคยรักเธอมากและไม่เคยลืมนิวส์ได้เลย  แต่...ตอนนี้ฉันมีคนให้รักและฉันก็ต้องดูแลเค้าให้ดีที่สุด ขอโทษนะนิวส์เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้จริงๆ"และฉันก็เพิ่งรู้ว่าเวย์รู้อยู่ตลอดเวลาว่าฉันอยู่ตรงนั้นและฉันก็ได้รู้ถึงความบ้าของคนที่ฉันรัก  เวลาที่ทำให้ฉันต้องร้องไห้และไม่รู้จะปลอบยังไงจนต้องระบายอารมณ์กับทะเล 
"เราสองคนนีเหมือนกันเลยนะ ทำเหมือนกับทะเลเป็นส้วมงั้นแหละ ที่สำหรับปลดปล่อยความทุกข์ ฮิๆ" 

ตอนนี้ฉันกับเวย์เข้าใจกันดีแล้ว 
ฉันก็สัญญากับไว้แล้วเหมือนกันว่าหากมีอะไรเกิดขึ้นแล้วทำให้ฉันไม่สะบายใจจะต้องบอกเวย์ทุกเรื่องไม่เก็บไว้คนเดียวเหมือนที่ผ่านมา... แล้วหลังจากนั้นเราสองคนก็จูงมือกันไปเดินเล่นที่ชายหาด อากาศยามเช้าของทะเลนี่ช่างสดชื่น และอากาสดีจัง ฉันพยายามสูดอากาศตอนเช้าให้เข้าปอดให้ได้มากที่สุดก็อากาศมันดีจริงๆนี่นา....
"เวย์  ฉัน.....รัก......นาย...นะ"ฉันเดินจับมือกับเวย์ริมหาดอยู่นานและตัดสินใจพูดคำนั้นออกไป..เพราะคำนี้กว่าฉันจะพูดออกมาได้ต้องใช้เวลานานพอสมควร ก็คนมันเขินนี่นา^////^
"โลมา ดูโน่นสิ "เวย์ชี้ให้ฉันดูพระอาทิตย์ขึ้นจากทะเล
"ฉันก็รักเธอนะ ....จุ๊ฟ"เวย์กระซิบที่ข้างหูฉันแล้วก็~~
"ว้าย!!!!เวย์บ้าที่สุด เล่นทีเผลอหรอ ?หืม..หลอกให้มองพระอาทิตย์แล้วมาจุ๊ฟแก้มเค้าแบบนี้ได้ยังไงกัน "ฉันวิ่งไล่กวดกับอีตาเวย์บ้านั่นบนหาดทราย อย่างสนุกสนาน มีสายตาหลายๆคู่มองมาทางพวกเราอย่างอิจฉาและเอ็นดู ก็พวกเราน่ารักนี่นา ไม่ค่อยจะหลงตัวเองเอาซะเท่าไหร่เลยช้าน~~~ 
 
"โลมาฉันเหนื่อยแล้ว ยอมแพ้ .."เวย์ยกมือขึ้นเหนือหัวเหมือนผู้ร้ายตอนโดนคุณตำรวจสั่งให้ยกมือขึ้น แล้วยอมแพ้ซะ ฮ่าๆ น่ารักจัง ^^
"ยอมแพ้แล้วหรอ งั้นต้องถูกลงโทษ "ฉันเขย่งเท้าให้สูงขึ้นอีกนิดกะว่าจะ จุ๊ฟปากเวย์เปาๆแต่..เขากลับดึงตัวฉันเข้าไปประกบปากแล้วบรรจงจูบอย่างดูดดื่มและยาวนานอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนรสชาติของจูบครั้งนี้มันช่างหวานเสียเหลือเกินเวลาผ่านไปเท่าไหร่แล้วนะเรายังจูบกันอยู่เลย...ว้ายยย!!เขินนะนี่(มาเขินตอนนี้จะยังทันมั้ยคะ?)ชาวประชาชีมองเราเป็นตาเดียวกันแล้ว!!!ฉันผลักอกเวย์ออกเช็ดปากหนึ่งครั้ง แล้ววิ่งออกมาจากตรงนั้นทันที.....แง!!!!แม่จ๋าหนูอายเค้า.... 
 เวย์วิ่งตามฉันมาติดๆจะอยู่ได้ยังไงเล่าฉันไม่รู้เลยอะว่าคนตรงนั้นมัน...มัน  เยอะอ่าT^T
"โลมา!!!" 
"คะ?...เรียกซะดังตกใจหมด"
"หน้าเธอแดงแหนะ!!แดงไปถึงหูเลยดูดิ "อีตาเวย์แซวฉัน
"แล้วมันเพราะใครกันเล่า /// ฮ่าๆๆๆ "ถึงแม้จะเขินและต่อหน้าสาธารณะชนไปหน่อย (เขาเรียกว่าหน่อยหรอ?ไม่มั่นใจนะ)แต่ช้านก็มีความสุขน้า   ~~~ 
"แฮ่ก ๆ"มาถึงบ้านจนได้
"พวกลูกปัดกลับกันมาแล้วมั้งโลมา ประตูเปิดอยู่น่ะ"
"อื้อ..คงงั้นแหละนี่มันก็เกือบ10โมงแล้วนี่นา คงกลับมากันหมดแล้วน่ะ"
แล้วพวกเราก็เดินเข้าไปข้างในด้วยกัน

บ้านพัก(คูลี่say)........
"อ้าว? โลมา  เวย์ มาแล้วหรอพากันไปไหนมาน่ะแกไม่สบายไม่ใช่หรอ?  แกควรจะพักผ่อนนะ" เยลลี่ดุยัยโลมาที่ไม่สบายแล้วยังจะออกไปตากลมข้างนอกอีก
"นั่นสิ แกหายดีแล้วรึไงทำซ่าส์ออกไปเที่ยวน่ะหา!!" ยัยลูกปัดว่าต่อ
"เมื่อวานไม่สบายแต่ตอนนี้หายแล้วล่ะไม่ต้องเป็นห่วงนะโลมาตอบ
"แบบว่าได้กำลังใจดีไปหน่อยก็เลยหายเร็ว อิอิ" "เวย์พูดขึ้นทำหน้ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ฉันสังเกตุเห็นยัยโลมาหน้าแดงด้วย โอ้ยอิจฉาๆ
"หายแล้ว.?.ก็ดีพรุ่งนี้จะได้ไปแข่งด้วยกัน"
"แข่ง?" โลมาทำหน้าตาสงสัย  
"ใช่!!แข่ง"
"แข่งอะไรหรอ? ลูกปัด" เวย์เป็นฝ่ายเอ่ยปากถามเพราะโลมายังคง งง?ต่อไป...
"แข่งขันชิงรางวัลนำเที่ยวเนเทอร์แลนด์ ที่เกาะนี้วันพรุ่งนี้"
ลูกปัดอธิบายรายละเอียดโดยการอ่านใบประกาศที่เก็บมาด้วย
"ไหน?เอามานี่ ฉันดูเองดีกว่า.." เวย์ดึงกระดาษแผ่นนั้นไปดูเองเพราะว่าลูกปัดอ่านช้ามาก..โลมาเลยถือโอกาสดูด้วยอีกคน
"ว้าว!!  น่าสนุกดีจัง ฉันร่วมด้วยคนได้รึเปล่า? ปัด" เวย์ถามลูกปัด
"นายตาบอดรึไงน่ะ? ไม่เห็นรึไง ?ตรงนี้เขาเขียนว่าสำหรับคู่รัก' แสดงว่าเขาแข่งกันะเป็นคู่ ลูกปัดให้ฉันลงแข่งด้วย แล้วนายจะให้ฉันแข่งกับใครเล่าถ้าไม่ใช่นายน่ะ ตานี่นิทีเรื่องอื่นทำเป็นฉลาดนักนะ"โลมาได้ทีใส่เวย์เป็นชุดใหญ่ฟังแทบไม่ทันชนิดที่น้ำไหลไฟดับกันเลยทีเดียว    
"ถ้าเข้าใจแล้ว ก็เตรียมตัวให้พร้อมแล้วพรุ่งนี้ไปร่วมการแข่งกัน"ลูกปัดผู้จัดการสั่งก่อนจบการอภิปราย(ไม่ไว้วางใจ)^^
วันรุ่งขึ้น....
"โห่!!!!ไอ้ลูกปัดบ้าเอ้ย..แกนะแก" เสียงวาเลนไทน์ร้องลั่นบ้านตานั่นบ้าไปแล้วรึไงนะโวยวายแต่เช้าเชียว
"อะไรกันน่ะ !!!เสียงดังอะไรกันแต่เช้าเนี่ย อ่าว?...วาเองหรอฉันก็นึกว่าควายบ้านใครออกลูกซะอีกร้องซะลั่นบ้านเลย ยัยเยลลี่เดินลงมาจากข้างบนพร้อมกับฉันแต่ชีคงจะเดือดที่ถูกปลุกด้วยเสียงตานี่เลยถือโอกาสวีนไปหนึ่งยก สมน้ำน่าตานั่น อิอิ
0.0..?
"0.0.....คิกๆ"
"ฮะ!!!..ฮ่า!!! .ฮ่า!!.  "
"ขำอะไรของเธอหนักหนาฮะ?"
"ขำนายน่ะสิ..คิกๆ"
"โว้ย!!!ทำไมฉันต้องมาแต่งตัวแบบนี้ด้วยเนี่ย!!!ใครเป็นคนต้นคิดหา!!!เสียศักดิ์ศรีลูกผู้ชายชะมัดยาดเลย " วาเลนไทน์โวยวายใหญ่เลยฮ่าๆๆๆก็มันน่าขำจริงๆนี่  ตานี่แต่งตัวเป็นผู้หญิงอ่ะ
"เฮ้ย!!ไอ้วาแกแต่งแบบนี้แล้วโครตเหมือนผู้หญิงเลยว่ะ ถ้าแกไม่ใช่เพื่อนฉันนะ ฉันคิดว่าแกเป็นผู้หญิงชัวร์ ฮ่าๆๆๆ"
"ไอ้เซียนแกเงียบปากไปเลย !!ไม่ใช่แฟนแกหรอที่พิสดารคิดแผนประหลาดๆฆ่าฉันทางอ้อมเนี่ย!!โธ่แม่คุนช่างคิดซะ" วาเลนท์ไทน์ดูเหมือนจะไม่สบอารมณ์สุดๆ
"เถอะน่าวา..คิดซะว่าสนุกๆนะร่วมเล่นเกมส์ด้วยกันน่า" ฮันผู้ยืนชมเหตุการณ์อยู่นานพูดขึ้นบ้าง นานๆจะเห็นฮันพูดสักคำ ต่างกับยัยเยลลี่ลิบลับที่พูดทีลิงหลับแบบนั้น 
"แต่กติกามันให้คู่รักชาย-หญิง แต่ฉันไม่ใช่ผู้หญิงเว้ย!!!"
"แต่แกต้องเป็นผู้หญิงเข้าใจมั้ย!!!!!" ลูกปัดขึ้นเสียง
"ไม่เข้าใจ!!!แล้วทำไมต้องเป็นฉันว้า~~ไอ้โซก็มีทำไมไม่เป็นไอ้โซเล่า?"  นายวาเลนไทน์ทำหน้าน้อยใจสุดๆ   คิกๆ ..สมโดนยัยลูกปัดดัดนิสัยซะมั่งจะได้เลิกแอ็กเสียที
"ก็นายอยากเกิดมาหน้าหวานเหมือนผู้หญิงทำไมล่ะ แถมเสียงแหลมๆนั่นมันเหมือนกระเทยชะมัด"
"ฮ่าๆๆ.!!!.ฉันเห็นด้วยกับลูกปัดว่ะ แกแต่งแบบนี้แล้วเหมือน ปู  ไปรเวทเลยชิบ ...ฮ่าๆๆ "เวย์บ้าไปแล้วหัวเราะซะเป็นจริงเป็นจังน้ำหูน้ำตาไหลเลยอ่ะ โอย น่าสงสารเวย์จัง(ฉันสงสารคนถูกใช่มั้ยคะ?)
"ถ้าพวกแกไม่หยุดล้อฉัน ฉันจะไม่ลงแข่ง" วาเลนไทน์ทำท่าว่าจะงอนพวกเราแต่ว่า ผู้ชายที่ไหนเขางอนกัน?ชักสงสัยแฮะ
"ดูมันๆจะงอนให้ได้โล่เลยมมั้ยนั่น โล่กระเทยทองแห่งชาติ พอจะทำให้แกหายงอนได้มั้ยฮะ? วาเลนไทน์"  ลูกปัดทำเสียงเข้ม
"ยังไงแกก็ต้องแข่ง เข้าใจมั้ย? ไม่งั้น..แกต้องจ่ายค่ากินค่าเที่ยวทริปนี้มาให้ฉันซะ ถ้าแกจะไม่แข่ง"
"โอเค...  ฉันแข่งก็ได้" โหอีตานี่งกเหมือนกันนะเนี่ยเพิ่งจะรู้ ดูทำหน้าเข้าสิ เหงื่อตกเลย คิกๆ^0^
"โอเค!!    ตกลงตามนี้...งั้นเราไปกันได้แล้ว"
"คูลลี่!!~แกอยู่มั้ย?"
"อยู่จ้ะ..."
"เคเลย!งั้นไปกัน"ลูกปัดบอกทุกๆคน
"เดี๋ยว!!!ลูกปัดแกถามฉันคนเดียวหรอ ไม่ถามคนอื่นล่ะเดี๋ยวเขาจะน้อยใจกันหมดนะ"
"คูลลี่เอ้ย...ถ้าแกมานะไม่ต้องถามใครหรอก...ครบชัวร์เพราะแกสายสุดเจ้าประจำ แกมาคนเดียวก็เท่ากับมาครบนั่นแหละ"  
"เออ~~ว่าเข้าไปใช่สิ..เรามันลูกเมียน้อย (มันเกี่ยวกับลูกเมียน้อยตรงไหน?)ฉันมาคนเท่ากับมาครบข้าขาดเหอะจะหัวเราะให้"
บ่นอะไรน่ะครับไปกันได้แล้วเดี๋ยวคู่เราสายนะเร็วเข้า ตัวเล็กเดินช้าผมอุ้มไปดีมั้ยครับ ไอโอนายนี่นะตอนแรกก็ดูดีตอนนี้ลายกะล่อนออกมาแล้วรึไงนะ
ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันวิ่งไปก็ได้มาแข่งกัน ฉันพูดไม่ทันจบก็ออกตัววิ่งมาก่อน ปล่อยให้ไอโอวิ่งตามมา ยัยลูกปัดรอฉันด้วยสิ
พลั่ก
โอ้ย!!!..เอาอีกแล้วจะหยุดทำไมไม่บอกกันก่อนเล่า ชนเลยเห็นมั้ยเนี่ย ปัดโถ่
นั่นคือคำพูดของคนทีวื่งชนคนอื่นเขาหรือไงเธอนี่อีกแล้วนะคราวนี้หลักฐานคาตาเธอวิ่งชนฉันโอ้ย~~แล้วทำไมคนที่ฉันชนหรือชนฉัน(ในตอนแรก)ต้องเป็นอีตานี่ทุกทีสิน่า
เออ ขอโทษก็ได้ จะหยุดทำไมไม่บอกล่ะ นึกจะหยุดก็หยุด ฉันวิ่งมาก็ชนน่ะสิ คนนะไม่ใช่รถยนต์จะให้เบรคกะทันหันได้ไง ก็ต้องชนเป็นธรรมดาฉันพูดประชดวาเลนไทน์ไปอีกกระทบกระแทกเข้าไว้เผื่อตานี่จะมีจิตสำนึกบ้างนะว่า ฉันก็เป็นผู้หญิงนะค้า  พูดดีๆกับฉันหน่อยสิคะ แบบนี้อ่า 
เธอก็ดูนี่สิ จะไม่ให้ฉันหยุดได้ไงกัน ขืนเดินไปพวกเธอก็หลงหากันไม่เจอน่ะสิ เธอยิ่ง เซ่อๆ อยู่ด้วย เดี๋ยวหายๆปขี้เกียจตามกลับบ้านให้วุ่นวายอีก โห แทนที่จะสำนึก กลับหาว่าฉันเซ่อหรอ? อีตานี่ ตั้งแต่มาหยุดว่าฉันมั่งรึยัง (คำตอบคือยังเลย)จะมีอคติอะไรกับฉันนักหนาก็ไม่รุ อีกอย่างฉันไม่ได้เซ่อนะฉันแค่โง่เองอ่าT^T
ไหนดูสิ จะมาลงมาหลงอะไรกัน 0.0....หา!!!คนเยอะชะมัดเลยอะนี่มันชายหาดหรืองานวันไหลพัทยากันแน่เนี่ย!!
คูลลี่ วา!!!! ทางนี้ๆ เต้นท์รับสมัครอยู่ทางนี้จ้ายัยลูกปัดหัวหน้าแกนนำพรรคทัวเที่ยวครั้งนี้เรียกพวกเราไปลงสมัครที่เต้นท์ที่เขียนว่า กองอำนวยการ !
โห 0.0รายชื่อผู้เข้าแข่งขันทำไมมันเยอะขนาดนี้เนี่ย 70คู่เชียวหรอ พวกเราอีก 6คู่ รวมแล้วก็76คู่ อะไรจะเยอะแยะปานนั้น แล้วผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างช้าน จะไปแข่งอะไรกับใครเขาไหวล่ะนี่ เอ้า!ลงๆไปก่อนแล้วกันค่อยหาโอกาสชิ่งทีหลัง 
พี่ๆทีมงานเสื้อสีส้มบอกพวกเราว่าให้เวลาพักเตรียมตัวอีก30นาทีจะมีการแข่งขันเกมส์แรก 
 30 นาทีผ่านไป 
คุณพิธีกร กล่าวเปิดงาน โครงการ สร้างความหวาน สานความรัก พักคลายร้อน ในเทศกาล สานรักและบอกถึงจุดประสงค์ของการจัดงานว่าเป็นนประเพณีที่จะทำให้เกาะแห่งนี้มีชีวิตชีวาขึ้นเพราะเหล่านักท่องเที่ยวและบรรดาคู่รักจากทั่วสารทิศมารวมตัวกันที่นี่เพื่อแข่งขันและร่วมสนุก พร้อมกับชี้แจงรายละเอียดการแข่งขันและของรางวัลต่างๆ ทำให้ผู้คนที่มาร่วมในงานตกตะลึงไปตามๆกัน
 มาถึงเกมส์แรกที่พวกเราจะต้องเล่น เกมส์นี้มีชื่อว่า พิสูจน์รักแท้ แก้ผ้าต่อตัว 
กติกามีอยู่ว่า ถายในระยะเวลา 5นาที ให้คู่รักแต่ละคู่ที่ร่วมแข่งขันเอาวัสดุในร่างกายอะไรก็ได้มาต่อกันให้ได้ยาวที่สุด     ห้ามขาดออกจากกันใครยาวที่สุด 30 อันดับแรก เราจะคัดเลือกไปเล่นในเกมส์ต่อไป สุดท้ายเราจะจัดให้เหลือ เพียง10คู่ และไปทำกิจกรรมร่วมกันต่อที่งานของเรานะคะ 
     พวกพี่ทีมงานพาพวกเรามายืนที่หาดทรายขาวเพื่อเตรียมตัว 
แล้วฉันจะเอาอะไรมาต่อล่ะทีนี้ในตัวก็ไม่มีอะไรกับเขาเสียที่ไหน สงสัยงานนี้แพ้แหง๋เลย
ทุกคนพร้อมนะครับ
ค่ะ/ครับ
 งั้นฟังสัญยาณเสียงนกหวีดนะครับ ถ้าพร้อมแล้ว
ปรี๊ด!!!!!!~
หวาย~~~ทุกคนต่างเอาของที่มีอยุ่มาต่อกันยาวเลย อ่าT^T 5นาทีเองหรอ? ฉันจะเอาอะไรมาต่อล่ะเนี้ย  คิดไม่ออก ง่า......
นี่!คูลลี่...อย่ายืนเฉยสิเข็มขัดเธอไงเอาออกมา
หา!!!เข็มขัดฉัน เออ ใช่เข็มขัด ก็ได้ๆ ฉันถอดเข็มขัดออกตามคำบอกของไอโอ  โอ้ *0*ตานั่นถอดเสื้อนอกออกโชว์ หน้าอก ว้าว *0*กล้ามเนื้อเป็นมัดๆ ของผู้ชาย  โอย*!!*กำเดาจะไหล แล้ว~~  เฮ้ย!!ไอโอ ถะ ถอด กางเกงอ่า   แง~~~T^Tฉันยังไม่อยากเป็นตากุ้งยิงกั้งยิงตอนนี้น้า  แม่จ๋าช่วยคูลลี่ด้วยยยยยยย
คุลลี่ เธอปิดตาทำไมน่ะ
นายๆโป๊ นี่นาจะไม่ให้ปิดตาได้ไงเล่า !!
เธอจะบ้าเรอะ ต่อหน้าคนนับร้อยแบบนี้เนี่ยนะฉันไม่ทำแบบนั้นหรอกน่า เลือกเอามือปิดตาแล้วมาช่วยฉันนี่สิ เร็ว!เข้าจะหมดเวลาแล้วนะ ไอโอกวักมือเรียกฉัน
จริงด้วยแฮะ ไอโอใส่บ็อกเซอร์ 0.0 เท่ชะมัดเลยเจ้าค่ะ คิดูนะ ว่าเวลามีผู้ชายหล่อๆเปลือยท่อนบน ใส่บ็อกเซอร์  แบบว่าเซ็กซี่สุดๆมายืนตรงหน้า จะทำยังไง โอ้ย!ไม่ไหวแล้ว เอ๊ะ!อะไรเย็นๆ ฉันเอานิ้วแตะที่ปลายจมูกมาดูว่ามันคืออะไร  หา!!!เฮ้ยเลือดกำเดาฉันไหล!!!! เช็ดก่อนๆเดี๋นวคนอื่นเห็นอายเค้า^/////^
เสร็จแล้ว!คูลล์มานี่เร็ว!มาเอาตัวมานอนต่อกันเร็วเข้า!
ฉันเดินไปนั่งลงแล้วนอนต่อตัวกับไอโอเอาหัวชนกันของคนอื่นก็ไม่ยาวเท่าไหร่นี่นาฉันแอบภูมิใจนิดๆไอโอก็เก่งเหมือนกันน่นาต่อได้ยาวดีอิอิ
คูลลี่!เธอเป็นอะไรน่ะ หน้าแดงเชียวไม่สบายรึเปล่า?ไอโอถามฉัน ฮะ?หน้าฉันมันบ่งบอกความแดงขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย!!!อ๊ะ อะ อ้าย อาย อ่ะ^//////^
ปะ เปล่า ฉันปกติดี แค่แดดมันร้อนนิดนึงน่ะผิวฉันมันขาวโดนแดดก็เลยเป็นสีแดงๆ น่ะฉันเขินนี่นา แต่แอบแก้ตัวปก่อนไม่บอกหรอกว่าฉันเห็นหุ่นนายไงล่ะฉันถึงเป็นแบบนี้~~คู่ของเราไม่มีอะไรจะมาต่อแล้วไอโอก็ถอดไปหมดแล้ว ส่วนฉันเป็นสุภาพสตรีผู้น่ารัก (จริงหรอ?)ถอดได้แค่3ชิ้น คือหมวก เข็มขัด และรองเท้า เท่านั้นแหละ!!
    ส่วนคู่ของลูกปัด ยัยนั่นใส่เสื้อแขนยาวชั้นนอกมานี่นาได้เปรียบอะแล้วยัยนั่นก็ถอดเอาเสื้อแขนยาวมาต่อกะเขาด้วย  ก็ยาวดีเหมือนกันนะคู่นั้นน่ารักจัง เป็นบิวอีกแล้วช้าน~~ก็มันอิจฉารู้ม้ายยยยย
      เอ๊ะ!!นั่นกีตาร์กับกิมจูนี่นายัยบ้าเอ้ย !ยัยนั่นถอดกางเกงเหลือแต่บ็อกลายสตอเบอร์รี่สีชมพูหวานแหว๋วโอ้ย!เห็นแล้วอายแทน  แกอยากได้ผ่านเข้ารอบขนาดยอมลงทุนขนาดนี้เลยหรอ โหทุ่มสุดๆ
      เยลลี่และฮันำลังเถียงกันอยู่ เถียงอะไรกันก็ไม่รู้แต่เห็นจะลงตัวตรงที่นอนลงแล้วเอาขาชนกันนะ 
   คู่โซเฟียร์กับวาเลนไทน์เอ๊ะ!พวกนั้นหายไปไหน? ไม่ลงแข่งหรอหายไปไหนนะไม่เห็นเลย 
   น่าสงสารคู่ของโลมากับเวย์อะ สองคนนั้นแทบจะไม่มีอะไรมาให้ต่อเลย เวยืต้องถอดเสื้อ-กางเกงเหมือนไอโอเลย ส่วนโลมาปกติดีทุกอย่าง เวย์คงไม่ได้ให้ถอดอะไรมากกว่านะเวย์นายสุภาพบุรุษจัง แต่ก็ยังถือว่ายาวกว่าคนอื่นๆแหละน่าเพราะโลมากับเวย์สูงไม่ใช่ย่อยยาวเพราะความสูงชีกับฮีนั่นมากกว่าเสื้อผ้าอีกมั้งน่ะ ^0^
ปรี๊ด!!!~~ หมดเวลาการแข่งขัน
คณะกรรมการจัดการวัดระยะความยาวของแต่ละคู่จนครบและประกาศผลออกมาว่าคู่ของพวกเราทุกคนผ่านเข้ารอบ 30คู่ แต่ฉันก็ยังไม่เห็นโซเฟียร์กับวาเลนไทน์อยู่ดี 
         ประกาศ ทางเราจับได้ว่ามีการทุจริตการแข่งขันเกิดขึ้น มีผู้เข้าแข่งขัน 3 คู่ไม่ใช่ คู่ชาย-หญิงลงแข่งซึ่งผิดกติกา ทางเราขอตัดสิทธิ์ในการแข่งขันเกมส์นี้ให้ผู้เข้าแข่งขันทั้งสามคู่เป็นฝ่ายแพ้ไป   
     หากต้องการจะลงแข่งขันในเกมส์ประเภทอื่นที่จัดขึ้นในงานนี้กรุณาหาสุภาพสตรีมาลงแข่งนะคะ มิฉะนั้นหากมีครั้งที่สองเราจะถือว่าคุณสละสิทธิ์ในทุกเกมส์ค่ะ ผู้เข้าแข่งขันทั้งหกท่านจะทราบดีอยู่แล้วนะคะว่าเป็นใครบ้าง  ทางเราจะเก็บเป็นความลับเพื่อให้ท่านสามารถลงแข่งเกมส์อื่นได้อีก ขอแจ้งให้ทราบเพียงเท่านี้ค่ะ  สำหรับผู้ที่เข้ารอบ เรามีการแข่งขันเกมส์ต่อไปพบกันในอีกครึ่งชั้วโมงนะคะ

ไอ้ปัด! ไอ้เซียน!  ไอ้เวย์! เห็นไอ้โซกับไอ้วามั้ยวะไอโอถามขึ้น
นั่นสิยังไม่เห็นเลย ตั้งแต่แข่งต่อตัวแล้วเยลลี่สมทบ
ใช่!ฉันก็ยังไม่เห็นเหมือนกัน
นั่นดิ แล้วมันไปไหน ของมันวะ
นั่นไง!เดินมาโน่นแล้วโลมาชี้ไปทางโซเฟียร์กับวาเลนไทน์
อ้าว!!ทำไมวาเลนไทน์แต่งตัวเป็นผู้ชายแล้วล่ะ? ปัดแกให้นายนั่นเปลั่ยนแล้วหรอ?  ฉันถามยัยลูกปัด
เปล่านี่   ฉันไม่ได้บอก เอ๊ะ !หรือว่าที่พี่พิธีกรสาวบอกว่าจับได้ว่าไม่ใช่คู่ ชาย-หญิง จะมีสองคนนั้นอยู่ด้วย ใช่แน่เลย~~
โซเฟียร์กับวาเลนไทน์เดินคอตกมาหาพวกเรา
พวกแกไปไหนมาวะ? ฮันเป็นคนเอ่ยถามขึ้นก่อนเพื่อขจัดข้อสงสัยของทุกคนในตอนนี้
ยังจะมาถาม...พวกฉันโดนจับได้และถูกไล่กลับไปแต่งตัวเป็นผู้ชสยตามปกติน่ะสิ
แล้วแกทำยังอีท่าไหนให้เขาจับได้วะ ในเมื่อแกก็เหมือนผู้หญิงซะขนาดนี้ซันเซียนถามต่อ
ก็ตอนแข่งเกมส์แรกๆ ก็ดีอยู่หรอก แต่ไอ้โซอะดิคิดพิสดารไห้ฉันถอดเสื้อออกมาต่อ  พอดีว่าลืมตัวเลยถอดออกมาปรากฎว่าคนมองกันเต็มไปหมด แล้วพี่กรรมการเลยมาลากตัวไปหลังเวที  เคลียร์กันอยู่ยกใหญ่เลยว่ะ  วาเลนไทน์ เล่าความจริงอันน่าประทับใจออกมา(มันน่าประทับใจตรงไหน?)
แล้วพวกแกจะเอายังไงต่อกิมจูถามบ้างหลังจากที่เงียบมานาน
ก็ไม่แข่งไง ไม่เห็นจะยาก เลยฉันคอยเป็นกองเชียร์ให้พวกแกก็ได้เพราะยังไงก็หาผู้หญิงมาแข่งไม่ได้อยู่ดี      พวกแกผ่านเข้ารอบกันหมดนี่ฉันคอยเชียร์ให้ก็ได้นายโซเฟียร์พูดบ้าง
ใช่ เห็นด้วยเลยว่ะโซ แต่งเป็นหญิงช่างเสียศักดิ์ศรี ขอไม่แข่งต่อ เป็นกองเชียร์ดีกว่าว่ะนายวาเลนไทน์เสริม
เหอะ  !..งั้นก็ได้  ลูกปัดทำท่าทางหงุดหงิด แต่อย่าคิดนะว่าพวกฉันแข่งแล้วพวกนายจะได้อยู่สบายนะไหนๆ ก็เป็นกองเชียร์ ยอดงาม อนุเคราะห์ช่วยหาน้ำมาให้กินทุกช้วงเวลาที่พักด้วยนะขนมนม เนยและของว่างด้วยก็ดี ขอบใจนะ ยัยลูกปัดพูดยิ้มๆ แล้วคิดหรอว่า พวกนั้นจะไม่ทำตามอิอิ  นายสองคนนั้นต้องทำตามที่ลูกปัดบอกอยู่แล้วทำไมน่ะหรอ ก็ลืมไปแล้วหรือไง ว่ายัยนี่เป็นคนออกค่าใช้จ่ายทุกอย่างในทริปนี่น่ะ ฮ่าๆๆ เธอคือแม่งานจริงๆ ลูกปัดจ๋า~~
               ประกาศนะคะขอให้ผู้เข้าแข่งขันที่ผ่านเข้ารอบ30คู่มารวมตัวกันที่หน้าเต้นท์ งานบริการค่ะ ตอนนี้เลยนะคะการแข่งขันเกมส์ที่สองเราจะเริ่มกันแล้วนะคะรับรองว่า โหด มัน ฮา ได้ใจแน่นอนค่ะ
  หลายๆคนต่างพากันทยอยไปที่หน้าเต้นท์งานบริการตามที่พี่เจ้าหน่าที่บอก  เอ~~แล้วนายไอโอไปอยู่ไหนนะ
ไอโอ...นายอยู่ไหนน่ะฉันเรียกหาไอโอ หันซ้ายที ขวาทีก็ยังไม่เห็น หายตัวได้รึไงกันนะ
คูลลี่ ! เขา เรียกรวมแล้วนะ ไม่ไปหรือไง คิดจะอู้หรอ?ยัยลูกปัดมาลากฉัน ให้เดินตามไป
เดี๋ยวลูกปัด ไอโอ ไอโอ ไปไหนไม่รู้?จะให้ฉันไปแข่งคนเดียวไม่มีคู่ไปแข่งรึไงเล่า ยังงั้นฉันก็แพ้ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มน่ะสิ!ฉันพยายามฝืนแรงลากของยัยลูกปัด  ได้ผลแฮะยัยลูกปัดหยุดลากฉันทันทีเลย
แล้วมันหายเฮดไปไหน??เขาประกาศไม่ได้ยินหรือไงนะ?ยัยนั่นทำท่าทางหงุดหงิดอีกแล้วแกจะอารมณ์ดีเฉพาะตอนอยู่กับซันเซียนรึไงฮะ 
เมื่อกี้ เห็นบอกว่าจะไปห้องน้ำ แปปเดียวนี่หว่า ? ไอ้นี่
เล่นหายไปเลยรึไง คูลลี่ แก ตามไอ้เยลลี่กับโลมาไปก่อนปะ เดี๋ยวทางนี้ฉันจัดการเองนะจัดการเองอีกแล้วไอโอจะรอดมั้ยเนี่ยยัยนี่จัดการทีไรได้เรื่องทุกที เฮ้อ ~~ สงสัยยัยนี่จะเห็นฉันเป็นอาหารตามสั่งไปแล้ว
สั่งแล้วสั่งอีก สั่งอยู่ได้ แต่ก็โอเค้ ฉันขัดแกไม่ได้อยู่แล้วงานนี้เพราะฉันยังไม่อยากจ่าย อิอิ ยอมให้สองอาทิตย์ก็ได้ว้า~~
อ๋องั้น เดี๋ยวแกตามไปนะ ไปแล้วนะฉํนวิ่งตามยัยเยลลี่ไป เยลลี่รอช้านด้วยจ้า
ไอโอ แกมาหายตัวอะไรตอนนี้เนี่ย !!....ลองไปดูที่ห้องน้ำชายดีกว่าเผื่อไอ้บ้านั่นมันจะไปหาอะไรกินแทนข้าว  แถวๆนั้น
ห้องน้ำชาย.....	(ลูกปัดsay)
ไอโอ นายอยู่ในนั้นรึเปล่า? ฉันตะโกนเรียกไอโออยู่หน้าห้องน้ำชาย
...... ไม่มีสัญญาณตอยรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งค่ะ 
ไอโอ นายอยู่ในนั้นมั้ยน่ะตอบฉันมาเซ่
.......กรุณาฝากคนตะโกนกลับ  welcome to yell  back   service.
หืม  ใครน่ะ อีตานั่นเองยอมไสหัวออกมาเรอะ ปล่อยให้ฉันตะโกนอยู่ได้ ฉันก็อายเป็นเหมือนกันนะยะ
 ออ~~ลูกปัดมีไรน่ะ อย่าบอกว่ามาตามฉัน ?
ก็เออเซะ!!! นายกะจะสร้างบ้านอยู่ในส้วมนั่นรึไงหา!!บอกว่ามาแปปเดียว เล่นหายไปเป้นชาติ นี่ชาติใหม่แล้วนายยังไม่ออกมาเลย  ถ้ายัยคูลลี่ไม่บอกว่านายหายไป ฉันคงไม่มา ยืนตะโกนปาวๆคุยกับคนใกล้บ้า อยู่หน้าห้องน้ำหรอก
คูลลี่ เออ!ลืมเลย บอกคูลลี่ด้วยนะว่าฉันแข่งต่อไม่ไหวให้ ไอ้โซหรือไอ้วาแข่งแทนทีแล้วกันนะ อีกอย่างฉันยังไม่ได้บ้านะไอ้ปัด คนบ้าที่ไหนหน้าตาดีอย่างงี้เล่า
แหวะ!!หลงตัวเอง แล้วแข่งต่อไม่ได้ทำไมอ่ะ อย่าบอกนะว่านายจะสร้างบ้านอยู่ในนั้นจริงๆ
แกจะบ้าเรอะ!! คือฉันท้องเสียน่ะ สงสัยอาหารเป็นพิษจากฝีมือไอ้โซ เมื่อคืนชัวร์เลยว่ะ  ใช่ซี้ฉันจะไปดีเหมือนไอ้เซียนได้ยังไง ฮ่าๆ  อุ๊บ~~~ไม่ไหวแล้วข้าศึกโจมตีรอบที่ 188........เหอๆสมน้ำหน้ามาว่าฉัน  สงสารแกจริงๆเลยว่ะ นายนั่นเล่นทำหน้าซีดยื่นหน้าออกมาคุยกับฉันแล้วยังผลุบเข้าไปต่อในห้องน้ำอีก ขอให้มีความสุขกับการอยู่ในส้วมนะ............อาเมน
 
  หน้าเต้นท์งานบริการ....(คุลลี่say)
คูลลี่~~แฮ่กๆ ยัยลูกปัดวิ่งกระหืดกระหอบมาหาฉัน ท่าทางแกเหนื่อยนะนั่น
อ้าวลูกปัด  แกทำไรมาหา!วิ่งซะหอบขนาดนั้น.เออๆยังไม่ต้องพูดอะรหรอก เอ้า!นี่น้ำกินซะแล้วพักก่อนค่อยๆพูดไม่ต้องรีบ ก็ได้  ฉันยื่นแก้วน้ำให้ยัยลูกปัดยัยนั่นก็รับไปกินอย่างมีมารยาท
คูลลี่ ฉันมรข่าวจะบอกแกว่ะ ลูกปัดบอกฉํนหลังจากที่กินน้ำแล้ว สดชื่นขึ้นนิดนึงแล้วอ่ะดี้
ข่าวอะไร?
มีสองข่าวจะเอาข่าวไหนก่อนข่าวดีหรือข่าวร้าย
ข่าวดีอยากฟังดีๆก่อนแล้วค่อยข่าวร้าย
ข่าวดีคือ ฉันเจอไอโอแล้วล่ะ
อ่านะ แล้วไปไหนแล้วล่ะฉันถามยัยลูกปัด
นั้นเป็นข่าวร้าย 
ยังไง ข่าวร้าย
ข่าวร้ายคือ ไอโอจะไปสร้างบ้านอยู่ในส้วม เอ้ย!ไม่ใช่ ไอโอท้องเสียขนาดหนัก มาลงแข่งกับแกไม่ได้แล้ว  การแข่งขันที่เหลือแกต้องลงแข่งคู่กับวาเลนไทน์
ออหรอ ?.น่าสงสารไอโอจัง    0.0หา!!!!อะไรนะ !!แข่งเกมส์นี้กับวาเลนไทน์  แกจะบ้าเรอะ!!
แกเพิ่งจะนึกได้รึไง?ว่าแกต้องตกใจตอนฉันบอกว่าต้องแข่งกับวาเลนไทน์น่ะฮะคูลลี่ลูกปัดหัวเราะฉันอ่ะ
ไอโอ..ท้องเสียอาการหนักมาก  ตอนนี้ฉันให้โซเฟียร์พาไปโรงพยาบาลแล้ว เพราะฉะนั้นเหลือแค่วาเลนไทน์คนเดียวเท่านั้นที่จะลงแข่งกับแกได้
แล้วทำไม?แกไม่ให้วาเลนไทน์ไปเฝ้าไอโอที่โรงพยาบาลเล่า !!แล้วให้โซเฟียร์มาลงแข่งกับฉันแทนไงฉันประท้วงยัยคุณนายแม่สื่อสุดสวิงกิ้ง
ก็ไอ้โซมัน เล่นพิเรนทร์ ทำแกงกะหลี่ให้ไอโอกินแต่ดันไม่ดูว่า ผงแกงกะหลี่มันหมดอายุ ไอโอกินเข้าไปก็อาการหนักสิ เพราะงั้น ไอ้โซต้องรับผิดชอบไปเฝ้าไข้ไอโอ ข้อหาทำให้ท้องเสียโดยเจตนา มีโทษเฝ้าไข้จนกว่าไอโอจะหายขาด ลูกปัดเอ้ย ฉันเชื่อแล้วว่าแกมีหลักการจริงๆ สมแล้วที่จะเรียนนิติศาสตร์ จุฬาฯ เนติศาสตร์ บัณฑิตย์อนาคตไปเป็นผู้พิพากษาที่ศาล...... แกเหมาะสมแล้วจริงๆ  กระซิกๆ
เหอๆ แล้วฉะนต้องลงแข่งกับนายวาเลนไทน์จนกว่าไอโอจะกลับมาใช่มั้ย? อาการหนักขนาดนั้นเลยหรอ ประมาณกี่วันถึงจะหายล่ะ หมอบอกรึเปล่า? คือแบบว่าฉันยังไม่อยากใช้ชีวิตร่วมเกมส์กับอีตาวาเลนไทน์นั่นตลอดทริปนี้น้า
ก็น่าจะประมาณ 3-4วันน่ะหมอบอกว่าต้องนอนพักผ่อนที่ โรงพยาบาลก่อนให้ร่างกายหายจากอาการอ่อนเพลียก่อนน่ะ
3-4วันเลยหรอ? งั้นก็ตลอดงานการแข่งขันนี่เลยสิ  โอ๊ย!!อยากจะร้องไห้
 ก็อาจเป็นอย่างนั้นนะ แกจะไปรังเกียจอะไรเค้านักวะ นายนั่นก็เป็นคนดีนะเผลอๆ อาจจะดีกว่าไอโอจอมกะล่อนนั่นด้วยซ้ำไป  
เวลาสามวันนี้เป็นโอกาสดีที่แกจะทำความรู้จักกับทุกคนนะเผื่อว่าจะถูกใจใครสักคนแล้วเอามาทำเป็นคู่ใจยัยลูกปัดแกกำลังแสดงตัวเป็นแม่สื่อ แม่ชักอย่างเต็มตัวสินะ
ปัดแกรู้ว่า ฉันไม่ค่อยจะถูกกับคำว่าวาเลนไทน์ แล้วแกยังจะให้ฉันอยู่กับคนแบบนี้อีกหรอ? ทรมารฉันมากไปแล้วม้างงงงฉันทำหน้าเศร้า ลงเผ่อปัดมันจะเห็นใจบ้าง..
ลี่ถ้า ฟ้าลิขิตมาให้แกเจอกับคำๆนี้ แล้วแกคิดหรอ์ว่าแกจะหนีมันพ้น ฉันอยากให้แกลองเปิดใจรับดูบ้างนะ จริงอยู่แกอาจจะเจ็บเพราะมัน แต่ในอนาคตแกอาจจะมีความสุขกับมันก็ได้ ฉันเชื่อว่า คนที่เข้าใจในความรักอย่างแก คงเข้าใจนะ ว่าฉัรชนหมายถึงอะไรจริงด้วยสินะเราลืมไปได้ยังไงกัน เราเชื่อในความรัก พรหมลิขิตที่ขีดเขียนให้คู่รักได้มาเจอกันดละรักกันไม่มีวันพรากจากไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นทั้งคู่ก็จะอยู่เคียงข้างกัน  ช่วยเหลือซึ่งกันและกันตลอดไป    ตอนนี้พรหมคงกำลังทดสอบความรักของฉันอยู่ ฉันต้องสู้กับมันสิ
ฉันเข้าใจ ขอบใจนะปัด ถึงแม้ว่าตอนนี้ฉันยังลืม เซนไม่ได้แต่ฉันก้จะเก้บเขาไว้ในใจ และไม่ยึดติดกับเรื่องราวของความรักนะฉันจะลองเปิดใจให้ทุกคนดูบ้างขอบใจมากเพื่อน....
อ้อ!!แล้วนายวาเลนไทน์ รู้รึยังว่าต้องแข่งกับฉัน
รู้แล้วล่ะ เมื่อกี้นี้ฉันบอกเขาแล้ว ตานั่นก็ไม่เห็นจะว่าไรนี้ดีใจด้วยซ้ำมั้ง เห็นยิ้มใหญ่เลย ดูเหมือนว่าเขาอยากจะรู้จักเธอนะคูลลี่
หรอ?....จะว่าไปฉันก็ต้องรู้ให้ได้ว่านายนั่นซ่อนความเจ็บอะไรไว้ในใจ โอกาสนี้แหละ ฉันต้องรู้ให้ได้
โอเค..ลูกปัด ฉันลงแข่งกับวาเลนไทน์เอง 
อย่างนี้สิ คุลลี่ที่ฉันรู้จัก สาวน้อยผู้น่ารักและไม่เคยกลัวใคร สวยใส แต่ไร้สมอง เลี้ยงปลาทองไว้ดูเล่น ฮ่าๆๆๆ
ปัด ตอนแรกๆก็ชมน่ะนะ แต่หลังๆนี่ชมแปลกๆ แฮะ!!
    ขอเชิญทุกท่านประจำที่การแข่งขันได้แล้วค่ะ ฝ่ายชายประจำที่ธงสีฟ้า นะคะ ฝ่ายหญิงประจำที่ธงสีชมพู ค่ะ เกมส์นี้มีชื่อว่า ......สัมพันธ์รักยิ่ง  วิ่งเปรี้ยวเสียบธง
กติกามีอยู่ว่า ให้ฝ่ายชาย วิ่งไปรับฝ่ายหญิงที่ธงสีชมพูและให้ฝ่ายหญิงขี่คอคู่ของตนกลับมาเอาธงที่ปักไว้ทางธงสีฟ้าฝ่ายชายไปปักไว้ทางฝ่ายหญิงให้ได้มากที่สุดภายในระยะเวลา ห้านาที