26 มกราคม 2554 01:51 น.

บันทึกของยัยหมูเผือกตอนสะกดเป็นไหมคำเนี้ยstaff only

ลูกหว้า

ปกติเวลาเข้าห้องน้ำที่ไหนมักจะมีป้ายติดว่าสำหรับใครใช้ใครห้ามใช้
ไม่รู้จะติดไว้เพื่ออะไรเท่าที่เห็นไม่เห็นทำกันเอาซะเลย
อย่างห้างดังงี้พารากอน ดีพาร์ทเม๊นต์สโตร์ติดป้ายสตาฟ โอนลี(staff only)
ห้องน้ำเฉพาะพนักงาน ของแขกอ่าโคตรหรูหรานะพี่น้องคร๊า
ทำไมไม่เข้ากันละคร๊าคุณผู้หญิงคร๊ามาแย่งที่ๆของพนักงานเพื่อ
ป้ายก้อติดคิดว่าคงอ่านไม่ออกแปลไม่ได้มั้ง

เฮ้อนึกและเครียดพนักงานห้ามนั่นห้ามนี่ ห้ามขึ้นลิฟตัวอื่นที่ไม่ใช่ตัวที่ห้ากะ หก
หรือต้องมีใบนำออกเสมอ 
แต่ลูกค้าแมร่งได้ซะทุกอย่าง เออลืมไปว่าเขาคือ godไง 
แต่ก้ออยากให้แยกให้มันเข้าที่เข้าทางซะหน่อยก็ดี				
16 กันยายน 2553 23:04 น.

บันทึกของยัยหมูเผือก

ลูกหว้า

บันทึกหน้าใหม่!!~กับคนอ้วนๆคนเดิม
หมูเผือกเป็นลูกคนที่สองของบ้านนะ มีพี่สาวน่ารักๆคนนึงจอนี้พี่แกก็ออกเรือนไปแล้ว ทีนี้ก็เหลือลูกหมูค้างเติ๊งมันไม่เชิงค้างหรอกเพราะถึงไม่สวยแต่ก็มีคนมาชอบละน่า อกหักมาสองหน คือไปบอกเขาว่าชอบและโนตอกกลับมาว่าเขาไม่เคยคิด อกหักครับเพ่น้อง
คนแรกอ่าพอทน คนที่สองแย่มากๆๆเพราะเอาตัวไปยุ่งกะเขามากไปตอนนี้คงเกลียดขี้หนย้าไปแล้วละมั้ง
วันนี้ก็เจอเขาอ้อนแฟนแบบว่าอิจฉาอ่ะ อยากเป็นแฟนเขา555+
แต่เขาไม่แลT^Tพูดแล้วอยากร้องไห้....เฮ้อ
กะจะตัดใจให้เด็ดไปถึงทรวงนะ เพราะถ้าใจยังหวั่นไหว แฟนตัวจริงที่เราคบอยู่เขาคงรูสึกไม่ดีว่ามั๊ยละ...
เป็นไปได้..ก็อยากจะตัดใจให้ได้มันผ่านมาเป็นปีแล้วยังทำใจไมได้ซะที คุณแฟนก็รักๆเลิกๆๆมา10หนได้ ไม่รุ๊ว่าครั้งที่คบกันตอนี้มันครั้งที่เท่าไหร่ ดูเป็นไม่เอาแน่ไม่เอานอนจริงๆให้ตายสิ ทั้งที่แฟนคนนี้คบกันมาก่อน แต่ทะเลาะกันจนต่างคนต่างไป พออกเดาะก็โนมาเจอกันอีก ตอน นี้ก็ยังคบกันอยู่
ไม่รุ๊ว่าเขาชอบเราที่ตรงไหน..อ้วนก้ออ้วน แต่เขาก็ดูจริงใจดี มั่นคงกว่าใครบางคนที่ทิ้งเราไป..ชื่อหมูเผือกเนี้ยคุณแฟนตั้งให้เพราะว่าเราทั้งอ้วนแล้วก็ขาวกว่าเขามันก็เลยกลายเป็นหมูเผือกคิดได้เนอะ
ตั้งแต่เผลอไปมีอะไรกะคนอื่น(ถึงแม้จะเป็นแค่ช่วงนึงที่เลิกลากันไป)มันก็ยังรุ๊สึกผิดมันรคงเป็นเพราะว่าเราแอบมีใจให้คนอื่นมั้ง..
แต่มันเป็นรักข้างเดียว...ไม่มีทางสมหวัง เราคิดว่าตอนี้ขาดเขา(คนที่เดินจากไป)ฉํนยังอยู่ได้ แต่ถ้าขาดเขาที่เป็นลมหายใจ ฉันคงแย่แน่ๆ ตั้งแต่คบกับน้ำแข็ง เราก็พอรู้ตัวว่าแง่งอนกับเขามากกว่าคนออื่น เป็นตัวเอ๊งตัวเอ๊งกับเขามากกว่าคนอื่น และขี้งอนกับเขาเป็นพิเศษ รวมถึงขี้ใจน้อย ด้วยเขาพูดไรหน่อยก็จะกลายร่างเป็นเจ้าหญิงเจ้าน้ำตา  กับน้ำแข็งแค่คนเดียว กับนายกระต่ายเราจะรุสึกว่าจะแกล้งหยวนเขาตลอด เย๊าไปส่วนใหญ่และเหมือนเราจะรู้เกี่ยวกับเขาเกินพอดี เหมือนรุจักกันมากไป เพื่อนจึงเหมาะกับคำนิยามของเรา
ตอนนี้ทำใจได้มากละแต่มันคงเป็นเหมใอนเสียหน้าที่เขาไม่แลมากกว่า..จะเป็นความรูสึกอื่นๆๆ

สัญญานะน้ำแข็งว่าหมูเผือกจะไม่หวั่นไหวไปกับใครอีกแล้ว เพราะตอนนี้รุสึกว่ารักน้ำแข็งคนนี้คนเดียวว...ตลอดไปจ้า
---------------------------------------------------------------------------				
16 กันยายน 2553 00:53 น.

บันทึกของหมูเผือก

ลูกหว้า

ตัวฉันไม่ใช่คนสวย ไม่ใช่คนหุ่นผอมสูงแบบใครเขา ถึงฉันอยากจะเอวบางร่างน้อยแบบใคร-ใคร แต่ทำไมก็ทำไมได้สักที
หน้าตาก็หาที่เด่นๆพอจะเอาบอกกล่าวได้ หน้าก็ตกกละ(ก็คนมันขาวเนอะ.พอขาวมันเลยเห็นชัด)จมูกก้อบี้เอ๊ยไม่ใช่แค่อ้วนจนมันออกแก้มไปหมดจมูกที่พอจะมีดั้งก็เลยไม่มีเท่านั้นเอ๊งงงตัวก็เตียเหมือนมะขามสองข้อ555+(คนเราว่าตัวเองก็เป็น)เมื่อก่อนพอจะมีหรอกเอวบางเนี้ยแต่กาลเวลาทำร้ายเราเหลือเกินน(ว่าไปนั่นน)ใส่แว่นอีก
ทีนี้ยิ่งหาความสวยไม่เจอไปใหญ่เหอๆ 
       ที่จริงหน้าตาเราก้อมีจุดเด่นที่ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนกลมมนมองคผ่านเลนส์สีมันมีแสงวาบๆเหมือนกระจกฉันก็ชอบนะตาสีน้ำตาลอ่อนวงในเปนสีดำสีมันสวยดี เมื่อก่อนเด็กๆพี่ๆแถวบ้านชอบเรียกว่าตาหวานแต่เรารูว่าตาฉันมันเด่นเท่านั้นเอง เพื่อนสมัยเรียนก็ชอบนะเขาชอบมาจ้องตาฉันบ่อยๆ บอกว่าจะใส่แว่นบังตาสวยๆทำไม
ตอนนี้เขาก็แซวกันว่าถ้าฉันผอมฉันก็เป็นคนสวยคนนึง
ความหวังนั้นริบหรี่เสียเหลือเกิน
        แต่ฉันคิดว่าจะไม่ให้มันแย่ไปกว่านี้อีกแล้ว มันคิดได้นะ
แต่ไอ่ที่จะทำมันยาก แต่ทำไมใครเขาถึงทำได้ดังนั้นฉันต้องทำได้
ไม่มีไรที่ทำไมได้หรอก(สร้างกำลังใจให้ตัวเองเก่งจัง55+)
        นอกจากหน้าตาไมได้เรื่องยังหลงตัวเองอีกอ่ะ มากๆอีกตังหาก
ใครเผลอมองเนี้ยถ้าคิด+ก้อเพราะเราสวย55+เขาถึงมอง
หากคิด-ก้อยัยนี่ก้ออ้วนเหมือนกระปุกออมสินที่แจกในวันเด็กไม่ก้อคนอะไรอ้วนจัง ตลกดี แต่ถ้าคิดคิด+ไว้ก่อนเพราะมันสร้างความรู้สึกดีๆให้ตัวฉันมากโขเป็นธรรมดาของคนชอบฝันกลางวันแบบฉันเท่านั้นเอง
พอแค่นี้ก่อนดีกว่า..เด๋วค่อยบรรทึกใหม่สไตล์ยัยหมูเผือก				
18 สิงหาคม 2553 01:24 น.

คำสารภาพของผู้ชายคนนึง2

ลูกหว้า

หลังจากนั้นผมพาเขาเที่ยว..กลับมานอนช่วงอาทิตย์นั้นผมก็สนุกนะที่ได้อยู๋กับเขา...
แต่คืนเกือบสุดท้ายจู๋ๆก็ถามผมถึงน้องบี1ในกิ๊กผม
ผมปัดไปว่าน้องนะ...เขาก็ร้องไห้แล้วถามผมว่า
สรุปแล้วเฮียคิดยังไงกะเค้ากันแน่..
เฮียไมได้รักเค้าจริงๆใช่มั๊ย?
ยังมีอะไรอีกมากมายที่เฮียยยปิดบังเค้าอีกใช่มั้ย?
ผมไม่รูจะบอกเธอว่าไง..นอกจากเงียบ
ผมปลอบเค้าเค้าก็ยิ่งร้องไห้....
จนผมต้องเข้าห้องน้ำชกกำแพง....

แล้วน้ำตาผูชายก็หลั่งริน.....
คืนนั้นผมไม่อยากคุยก็เลยนอนก่อน
ผมรูตัวว่าน้องเค้าสำรวจใบหน้าปละทรงผม
ทั้งคนก่อนผล่อยหลับไป.....

...ช่วงเวลานั้นผมสับในตัวเองละนะ...ว่าจริงๆแล้วผม
รูสึกไงกันแน่...มีลำคาญนิดๆถ้าเขาชวนเลิกบ่อยครั้ง
จนท้ายที่สุดเขาเปนฝ่ายบอกให้ห่างกันสัก3เดือนดู

หลังจากนั้นก็ค่อยว่ากัน
ตอนนี้มันห่างมามากกว่าสามเดือน
บอกตรงๆผมไม่มีเหลือความรูสึกที่เรียกว่ารักให้น้องเขาแล้ว
เหลือแต่มิตรภาพดีๆ
แต่เพียงแค่ผมไม่อยากเอ่ยให้น้องเขาเสียใจ
ผมไม่อยากเหนเขาร้องไห้อีก...
มันอึดอัดยังไงไม่รูสิ

ผมควรจะปล่อยเขาไปใช่มั๊ย ทางออกที่ดีที่สุดของเรื่องนี้				
18 สิงหาคม 2553 01:12 น.

คำสารภาพของผู้ชายคนนึง

ลูกหว้า

ผิดไหม...ที่เลือกที่จะรั้ง
ผิดไหมเลือกที่จะทน
ผิดไหมที่จะไม่อยากเห็นคราบน้ำตาบนหน้าเธอ

..เรื่องของผมกับแม่สาวตัวอวบผมยาวหยักศก
นัยย์ตาสีเขียวหม่น เธอเป็นผู้หญิงน่ารักเหมือนตุ๊กตา
ตัวนิ่มเหมือนผิวเด็ก

เรารูจักกันบนเวปๆนึง..แรกๆเธอไม่รูจักผมหรอก
ผมซะมากกกว่าที่จะพยายามทักทายเวลาล๊อคอินไปเจอกัน

เธอชอบแกล้งเรียกผม..เวลาที่มีใครคุยกับผมเยอะๆ
แล้วก็ย้ายห้องหนีไม่งั้นก็เงียบไปเลย

ผมจะชอบหยุดคุยกะคนอื่นหันไปใส่ใจคนเรียกประจำ
และผมเป็นคนที่ทะเล้น ขี้เล่นเลยเข้ากับใครง่ายๆ
คนคุยด้วยก็เยอะ

เรื่องมันวิ่งมาชนก็ตอนที่(สมมติชื่อละกัน น้องพิกกี้)
พิกกี๊คบกับเด็กผูชายที่วัยอ่อนกว่า5ปี
เขาคบกันสามสี่เดือน
ผมเองก็รูจักน้องคนนี้ 
สองคนนั้นทะเลาะกัน แล้วพอดดีวันนั้นผมให้เบอร์พิกกี้ไว้
ไม่คิดว่าน้องเขาจะโทรเข้าเครื่องง

น้องจะโทรมาหาผมจะพูดว่าทะเลาะกับแฟน
ผมก็บอกว่าใจเย็นๆสิ จะเลิกไมถ้ายังรักเขา

ตอนที่น้องเขาได้ยินเสียงผมเขาก็อึ๊งเพราะเสียงเหมือนแฟนเขา
เหอๆมันคนละคนจะเหมือนกันได้ยังไง

แล้วเราก็คุยกันเรื่อยๆจนผมนึกอยากล้อเขาเล่นว่าคุนเมีย
เชาไม่ว่าไรใช้มาเรื่อยๆ
ผมจะเอาเรื่องมีคนมาสนอยากคุยกับผมเยอะผมจะบ่นให้เขาฟังตลอดแรกๆเขาไม่ว่าไร...
แต่หลังๆมาเขาเริ่มออกอาการไม่ชอบ
ถ้าผมคุยกับสาวอื่นแนวที่รักจ๋า

แล้วเราได้ข่าวแฟนน้องเขาต้องผ่าตัดหัวใจ
เด็กคนนั้นกลัวที่จะไม่ฟื้นมาอีกก็เลยขอเลิกกะพิกกี้
ขณะเดียวกัน..ก็ฝากดูแลพิกกี้ รสมทั้งผมน้องเขาก้อฝาก

แล้วเราก็ทราบว่าน้องเขาตาย...งันวันที่27สิงหา
พิกกี้ก็ร้องไห้..ผมก็ปลอบโยนเขา ให้สัญญาว่าจะดูแลจนเขามีคนใหม่...
แต่พิกกี้ก้อไม่มีใครสักที....จนมาวันนึงเขาก็ถามผมว่ารูสึกยังไงกับเขา
ผมบอกว่าก็...รูสึกดีๆด้วยแต่ไม่แน่ชัด
แต่ถ้ามีอะไรผมจะบอกเขาตลอดด 
เขาเองเริ่มทนไม่ไหวที่เห็นผมคุยกะสาวอื่นๆมากไป
เล่นเยอะไป
ด้วยที่เล่นเป็นสามีภรรยากันเขาจะค่อนว่าผมเสมอเรื่องเลิกกันเหอะ
ผมก็บอกว่าจะเลิกยังไงยังไม่ได้คบจริงไสกหน่อย
แล้วก็หลุดคำว่าถ้าเราคบกัน....
น้องเขาก็เงียบไป..ไม่รูจุดเริ่มต้นของึคำว่าเราเริ่มตรงไหน
แต่ถาหัวใจเรารักกันมันก็ดีแล้ว.. ผมบอกไป

แล้วเราก็คบกันเรื่อยมา..คุยกันทุกคืนๆๆๆ
แล้วผมมันก็ผูชายไม่ได้ดีเด่ดังนั้นนอกจากน้องพิกกี้ผมยังคบน้องบี
น้อง...คนอื่นๆ(ผมดีเกินไปปะนี่)

แล้วผมก็รู้สึกว่าผมแค่ชอบน้องเขาแบบเอ็นดู
เลยไม่อยากทำร้ายจิตใจเขา
ผมไม่ชอบให้เขาร้องไห้เพราะผมก็รูสึกอึดอัดไปด้วยย
ผมยังไม่รู้เลยว่าทำไมถึงอึดอัด....

เชื่อไหมน้องเขามาหาผมที่หมาลัย...แวะมาพักด้วยกัน
หลักจากที่คบกันเพิ่งจะครบ7เดือน				
ไม่มีข้อความส่งถึงลูกหว้า