27 มีนาคม 2556 10:45 น.
ลูกหว้า
อยากรู็้ว่ากลอนที่ลงเมื่อนวานหายไปไหน...หนูหาไม่เจอและกำลังมึนเวินเว่อ555+ยังใช้งานไม่ค่อยจะเข้าใจ..แฮะอาจจะลงกลอนลงอะไรช้าหน่อยนะคะ...
21 มีนาคม 2556 16:27 น.
ลูกหว้า
พี่สุริยันต์ พี่หมอฤกษ์ พี่สุรศรี และก็จำไมได้...แฮะลูกหว้าขี้ลืม หายไป2ปีกลับมารื้อแต่งใหม่... อยากบอกว่าคิดถึงพี่ๆมากกเลย ช่วยบอกทีพี่เขาเข้ามาบ้างรึป่าวคะ?ถ้าเจอก็บอกว่าลูกหว้าคิดถึง...
20 มีนาคม 2556 16:00 น.
ลูกหว้า
ขึ้นชื่อว่าผู้ชายยังไงก็มองเราเป็นแค่ขนมหวานรสชาดเปรี๊ยวอมหวานซ่านิด เปรี๊ยวหน่อยนั่นแหละ ได้ชิม หมดหวานก็คายทิ้ง( ใช่ไหมละ? ) บางคนเห็นว่าเป็นผู้หญิงก็จัดให้ก็มีน่ากลัวจริง...ถ้ารักกันจริงทำไมไม่ทำให้เห็นชัดว่ารักจริง...ไม่ใช่รักจริงหวังฟันรักนิรันดร์ฟันแล้วทิ้ง ผู้หญิงก็แย่สิ แต่วันนี้รู้สึกสงสารเพื่อนอยากสาปส่งผูชายคนนั้น ขนาดเมียตัวเองก็มีนะแต่ก็กล้ามาบอกว่ารักมานานแล้ว ขอ.....ทีเพราะหุ่นมัน บลาๆๆ เพื่อนเราก็ห้ามไม่ห้ามครั้งแรกก็ขอได้(รอด) แต่คืนวานไม่รอด ชังน้ำหน้าสาวร่วมห้องแหละไม่มีสำนึกช่วยเพศเดียวกัน น่าสาบส่งทั้งคู่(ไอ่เราก็ว่าสงสัยเสร์จคาคุณเบริ์ดไปและ)ไม่งั้นคงช่วยเพื่อนเราแระ แต่ก็ปลอบเพื่อนไปว่าถือซะว่าทำทานให้สัตว์สี่ขาก็แล้วกัน เพื่อนเราก็จะบ้าแล้ว... อยากให้ผูชายให้เกียจหน่อยก็ดี ถึงจะนุ่งสั้น เสือผ้าก็ไม่ได้โป๊พอดีตัวแต่ทำไมต้องคิดว่าเราง่ายละ แต่งเปรี๊ยวแต่เราไม่ได้เปรี๊ยวเข็ดฟันอย่างที่คิด...กรุณาคิดใหม่ก็ดี ถ้าแค่มองอย่างที่เคยเจอไม่ทำไรก็ไม่ว่าแต่ถ้ารุ่มล่สมแม่เจี๋ยน!!!
ปล.ลูกหว้าไม่ได้ว่าร้ายใครก็ไม่ไหวจริงๆ อยากจะเคลียร์ รู้ว่าผู้ชายดีๆก็มีแต่คงมีแต่ในนิยาย 1ใน100คนละมั้ง
14 มีนาคม 2556 14:47 น.
ลูกหว้า
หากมีเหตุให้เลิกกัน.......ผ่านไปสองเดือนเขาขอคืนดี.......เพราะเ ขายังแคร์เรา.....ช่วยคิดหน่อยคะ