25 มีนาคม 2556 14:19 น.
ลูกหว้า
และแล้วน้ำตาแห่งความอ่อนไหว
ก็ย่ำเท้าทิ้งตัวเป็นสายบนใบหน้า
ลบความเข้มแข็งสุดท้ายที่ฉันมีชั่วพริบตา
มันเป็นเกมส์แห่งความปวดปร่า ที่สั่นคลอนน้ำตา จนท่วมใจ
หมากตัวหนึ่ง .. . บนกระดานแห่งความอ้างว้าง
ร่ำไห้กับการถูกทิ้งขว้าง . .. อย่างหวั่นไหว
ช่วยตอบโจทย์ให้กระจ่างสักนิด ความจริงแล้วฉันทำผิดเรื่องใด
จึงถูกพันธนาการความเหงาไว้ .. . เข่นฆ่ากัน
หรือว่าที่แท้ ~ ฉันเป็น แค่ คน ไม่เคยถูกรัก
คนแสนดีอย่างเธอ จึงไม่อาจจมปลัก . .. เดินร่วมฝัน
ไม่มีสิทธิ์ .. เลือกเอาความรักทั้งชีวิตไปผูกพัน
ควรต้องยอมรับคำพิพากษาลงทัณฑ์ .. . ด้วยความเต็มใจ
ฉันยอมจำนนแล้วล่ะ . .. ที่รัก
ช่วยอยู่ปลอบโยนอีกสักพัก ~ แล้วค่อยแยกย้ายได้ไหม?
แลกกับรอยยิ้มของคนตรงหน้าที่กำลังหมดไป
พร้อมกับการมาเยือนของความเสียใจ . .. ชั่วนิรันดร์
21 มีนาคม 2556 16:22 น.
ลูกหว้า
ตื่นขึ้นมาก็พบความอ้างว้าง
มองไปทางไหนก็เหมือนเก่า
จะมีใครบ้างนะที่เป็นเหมือนเรา
ที่กำลังเฝ้ารอ...ใครสักคน
เดินออกมาก้าวแต่ละทีก็คิดหนัก
ที่พบเจอเส้นทางที่มันแยกจนสับสน
มองเส้นทางแต่ละทางที่ปะปน
เส้นทางไหนจะมีคนที่เฝ้ารอ
ก่อนนอนก็เฝ้าแต่จะไหว้ขออธิษฐาน
อยากให้ฟ้าช่วยส่งคนที่เฝ้ารอคอยมาได้ไหม
ก่อนที่จะจมอยู่กับความเหงาที่เดียวดาย
ช่วยมาทำให้เข้าใจ...และได้รักใครกับเขาเสียที
20 มีนาคม 2556 16:15 น.
ลูกหว้า
ถ้าการแอบรักแล้วไมได้กลับคืนคืออกหัก
ฉันก็ควรเลิกรักแล้วมองหาคนอื่นใช่ไหม?
ถ้าการแอบมองเธออย่างนี้ แล้วมีแต่ความอึดอัดใจ
ฉันก็ควรมองคนใหม่ที่ไม่ใช่เธอ
ถ้าการพอเจอกันในแต่ละครั้ง
ยังต้องมองหน้ากันผ่านเส้นบางบางเสมอ
ต้องทำแบบนั้นจริงๆหรอ?ถึงจะสุขใจ
แต่เพราะการแอบรักคือการห่วงเธอ
ฉันเลยยังอยู่จุดนี้เสมอไม่ไปไหน
เพราะการแอบมองเป็นการขอกำลังใจ
ฉันเลยยังอยากขอเรื่อยไป กำลังใจจากเธอ
ถึงการมองหน้ากันจะมีเส้นกั้น
แต่ก็ดีกว่ามองกันไม่ได้ไม่ใช่เหรอ
เพราะฉะนั้นฉันยังต้องการเป็นคนดีแอบรักเธอ
เธอก็ช่วยเป็นคนไม่รู้อะไรต่อไปเสมอ
ให้ฉันได้เป็นห่วงเธอ
ขอกำลังใจจากเธอไกลไกลก็พอ
20 มีนาคม 2556 09:19 น.
ลูกหว้า
ไม่ได้แต่งหน่าเก่งเหมื่อนใครเขา
กางเกงยีนส์ตัวเก่ายังใส่ซ้ำ ซ้ำ
หัวใจเซอร์แต่จริงใจทุกการกระทำ
ชอบผู้หญิงแบบนี้ไหม?บอกมาแค่คำเดียว
19 มีนาคม 2556 12:36 น.
ลูกหว้า
ท้อกับการเป็นคนรักที่ไม่เคยถูกรัก
เจ็บยิ่งกว่าการอกหักเป็นไหนไหน
เหนื่อยกับการอยู่ข้างข้าง
แต่ไม่มีความสำคัญใดใด
ร้องไห้จนไม่มีน้ำตาจะไหล
แต่สุดท้ายก็ยังเลือกฝากใจไว้กับเธอ