4 มิถุนายน 2553 22:26 น.
ลูกหว้า
ช่วยหน่อยนะ...พี่-พี่เจ้าขา
บอกน้องยา..วิธีลืมเขา
กาลเวลาที่นานเนาเหมือนไม่ช่วยอะไร
1ปีที่ผ่านไวไปไวเหมือนจรวด
ทำให้ชวดคนดีดีที่ขันอาสา
ช่วยยาแผล..นั้นพลันหนีหาย
คงเพราะเรามิวิงวาย
เผลอแสดงแววตาฉายถึงใจ
เมื่อไหร่หรอเมื่อไหร่นะ
ที่จะไม่นึกถึงเขา นะเจ้าเอ๋ย
ขนาดละเลยไม่สนใจมาครึ่งปี
แต่หัวใจเจ้านี้ดันคิดถึงอยู่เสมอ
คราใดว่างเว้นนั่งปั้นเจ๋อ
คุณเธอดันวาบเข้ามามโนนึก
และรู้สึกถึงเรื่องระหว่างเรา
คละเคล้าความสุขปริ่มทุกข์
คราใดทุกข์ช่วยกันปัดเป่า
คราใดเขาสุขเราสุขด้วย
คราใดซวยเขาก็พร้อมช่วยเหลือ
นึกถึงตรงนี้เกิดเสียงเคลือ..น้ำตาปริ่มลดม่านตา
3 มิถุนายน 2553 01:44 น.
ลูกหว้า
อีก..กี่เดือนกี่ปีกี่วันกันนะ
นาน..แล้วนะที่เราไม่ได้พบเจอ
มั๊ย..ใช่แล้วไงละ คนอย่างเธอ
จะ..เคยคิดถึงฉันไหมเล่า
ลืม..ไปแล้วมั้งเรื่องระหว่างเรา
เขา..คงไม่ได้ใส่ใจอะไรใช่ไหม
ได้..แต่มีรอยคราบน้ำตาหยดลงหมอน
อีก..กี่เดือนอีกกี่ปีกันหนา
นาน..เวลาที่ทอดยาวในแต่ละวัน
อีก..สักกี่ฝันที่คนหนึ่งคนจะฝัน
กี่..ครั้งกี่หนที่ต้องเสียน้ำตา
ปี..แล้วปีเล่าที่ผ่านพ้นมา
เขา..ก็ไม่มีวันหวนกลับมาคืนดี
Lovers
8 คน เลิฟลูกหว้า
หน้าส่วนตัว
1237
