4 กุมภาพันธ์ 2552 15:45 น.
ลูกหว้า
วันเวลาหมุนเวียนไป
รอบ-รอบข้างอะไรก็เปลี่ยนผัน
อากาศ พระอาทิตย์ หรือ พระจันทร์
ตลอดทุกวันก็ยังเปลี่ยนแปลงไป
แต่มีอยู่หนึ่งอย่างที่คงขวางกาลเวลาไว้
เก็บให้เธอคนเดียวไม่ให้ใคร
ก็หัวใจดวงนี้ที่ให้เธอ......
....แค่เธอคนนี้.จริง-จริง นะเออ
4 กุมภาพันธ์ 2552 15:34 น.
ลูกหว้า
แปลกใจไหมถ้าฉันจะกล่าวคำว่ารัก
แปลกใจไหมที่เธอไม่รู้ไม่เคยเห็น
แตกต่างไหมกับคำที่ฉันพูดและการกระทำที่ฉันเป็น
อาจจะเป็นเพียงเพราะใจฉันไม่กล้าพอ
แต่วันนี้ที่ฉันที่เธอจะจากไป
เสียงหัวใจของฉันมันเพรียกหา
เธอ เธอ เธอ ผู้เดียวซึ่งจะไปในที่ที่ไกลตา
แล้วไม่รู้ว่าอีกเมื่อไรจะกลับมาได้เจอ
คงจะดีถ้าเราจะได้อยู่เป็นคู่กัน
คงจะดีถ้าเธอนั้นคิดคดเฉกเช่นกัน
คงจะดีถ้าเธอไม่ต้องไปที่ไกลกัน
แต่ก็คงเป็นแค่ความฝันเพียงชั่วคราว
ฉันไม่อยากจะหลอกตัวเองอีกต่อไป
เพราะความฝันเมื่อตื่นกับพลันหาย
และถ้าฉันไม่พร้อมตื่นอย่างเดียวดาย
ฉันก็คงไม่สามารถอยู่ได้อีกต่อไป
3 กุมภาพันธ์ 2552 00:20 น.
ลูกหว้า
นั่งมองดวงดาวบนฟ้าน้ำตาร่วง
ใจมันหวงห่วงหาและคิดถึง
เฝ้ารอคอยความหวังสักครั้งหนึ่ง
วันที่ซึ่งเธอจะกลับมาหากัน
ยังคงรอ รอ รอคอยเพียงแต่เธอเท่านั้น
คนที่ฉันเฝ้าพร่ำเพ้อละเมอหา
ขอแค่เพียงได้พบแค่สบตา
ทั้งชีวาคงมีสุขตลอดกาลลล
3 กุมภาพันธ์ 2552 00:11 น.
ลูกหว้า
วันวันนี้เธออยู๋ที่แห่งใด
วันวันนี้ฉันยังคอย ณ จุดเดิม
วันวันนี้ ยังเดียวดายเพียงลำพัง
วันวันนี้ คงเป็นวันที่ฉันไม่มีใคร
วันวันหนึ่ง ความทรงจำต้องหวนกลับ
วันวันหนึ่งอาจจะกลับมาเหมือนเก่า
วันวันหนึ่งคงได้พบบเพียงเศษเสี๊ยว
วันวันหนึ่งวันนั้นฉํนจะมีเธอ....(ใช่มั๊ย?)
3 กุมภาพันธ์ 2552 00:01 น.
ลูกหว้า
จากวันนั้นผ่านไปไม่พานพบ
จากวันจบสิ้นสายให้ใจหมอง
จากคืนวันผ่านไปใจยังตรอม
จากคำกลอนที่มอบให้ไม่มีเลือน
จากดวงใจดวงน้อยที่โหยหา
จากความจริงที่ผ่านเดินเข้ามา
ขอสองเราเพียงแค่มาคืนดี
........ได้ไหม?..........