17 ธันวาคม 2552 18:48 น.

นามสกุลข้าอย่าแตะรู้ไหมเธอจ๋า

ลูกหว้า

นาม นั่นสำคัญไฉนใครรู้บ้าง
สกุล  ค่างบ่างชะนีฤดีทรวง
ข้า  นั้นหวงนามนั่นท่านรู้ไหม
อย่า  มาไถลให้แชเชือน
แตะ เสมือน หยามข้ามิกลัวตาย
รู้ ไว้เสียคุนแม่นาย
ไหม มิวายจะโกรธเคือง
เธอ น่าเคือง อ่านนามสกุลฉันผิดหนา
จ๋า แสนระอาจบปริญญาโทยังอ่านผิดน่าเศร้าใจ



พี่คะชาวบ้านกลอน ถ้าลูกหว้าแต่งผิดยังไงติติงได้เต็มที่คะ
ซีนอารมณ์ตามใจโกรธ				
17 ธันวาคม 2552 16:26 น.

นี่แหละคือเหตุการณ์ที่ทำให้ฉันเริ่มชอบเธอ

ลูกหว้า

เพื่อนมักบอกว่าเธอไม่หล่อ
แต่เธอก็น่ารักเกินพอสำหรับฉัน
และที่สำคัญนิสัยของเธอนั้น
มันดีสำหรับฉันที่สุดเลย
และตั้งแต่วันที่เธอเข้ามาวุ่นวาย
ความเศร้าก็กลายเป็นความสนุกสนาน
เธอเข้ามาทำให้ชีวิตฉันเบิกบาน
นั่นแหละเหตุการณ์ที่ทำให้ฉันเริ่มชอบเธอ..คนดี				
17 ธันวาคม 2552 16:19 น.

ก็เป็นแบบนี้แหละคนแอบรัก

ลูกหว้า

อยากบอกว่าคิดถึงแต่ไม่กล้า
กลัวแฟนเธอจะมาว่าฉัน
อยากบอกว่ารักมากมายอยากผูกพัน
ก็ทำได้แค่ฝันทุกๆคืน
กินข้าวบ้างนะเป็นห่วงนะรู้ไหม
ก็บอกไมได้เพราะใจมันฝืน
อยากบอกว่าหลับฝันดีตลอดคืน
ทำได้แค่ยืนบอกดวงดาวตลอดมา
อยากพูดว่าไปดูหนังกันมั้ยที่รัก
แค่จะเดินเข้าไปทักยังไม่กล้า
อยากบอกว่าเธอสู้ๆนะเวลาเธอแข่งกีฬา
พอเธอเดินเข้ามาไม่รู้จะทำยังไง
ก็เป็นแบบนี้แหละคนแอบรัก
ใจมันไม่เคยหยุดพักเพราะหวั่นไหว
ถ้าเออยากเป็นคนมีน้ำใจ
ก็มาทำให้ฉันพูดทุกคำออกไป
...อย่างไม่ต้องกลัวใครได้มั้ยคนดี				
16 ธันวาคม 2552 16:23 น.

คิดจะโกรธนานแค่ไหนคะนี่

ลูกหว้า

คิด  บ้างไหมว่าใครเขามารอ
จะ  ให้ง้อกว่านีคงไม่ไหว
โกรธ  กันจริงหรือแกล้งทำให้ช้ำใจ
นาน  เกินไปใจดวงล้าก็ราแรง
แค่  คิดเย้าไม่เคยคิดทำผิดไป
ไหน  ว่ามิตรให้ใช้คำแต่ง
คะ  เนใจเพื่อนได้ว่าราคาแพง
นี่  อย่าแกล้ง..เรามาง้อขอคืนดี				
16 ธันวาคม 2552 16:09 น.

แค่เพื่อนกัน..เท่านั้นเอง

ลูกหว้า

ถามตัวเองเกือบทุกเวลา
ราวกับว่าในใจมันแห้งเหี่ยว
รู้สึกว่าตัวเองเดินคนเดียว
เมื่อแลเหลียวกลับไปไม่เห็นใคร
เพิ่งจะรู้ว่าในใจมีแต่เธอ
แปลกนะเธอที่ฉันเฝ้าฝันใฝ่
ได่แต่เพ้อละเมออยู่เรื่อยไป
ทำไงได้คงเป็นเพียงแค่เพื่อนกัน....				
ไม่มีข้อความส่งถึงลูกหว้า