30 ธันวาคม 2552 20:06 น.
ลูกหว้า
>ทำไมบางคนเกิดมายากจน บางคนร่ำร่วย?
ม.ต.ส.ส.ล
๐เพราะการตระหนี่ไม่ให้ทาน เป็นเหตุให้ยากจน
การมีน้ำใจ มีหัวใจของผู้ให้ เป็นเหตุให้ร่ำรวย
>ทำไมบางคนเกิดมาในตระกูลต่ำ บางคนตระกูลสูง?
ม.ต.ส.ส.ล
๐เพราะการกระด้างถือตัวไม่อ่อนน้อม เป็นเหตุให้เกิด
ในตระกูลต่ำ การไม่กระด้าง ถือตัว
รู้จักอ่อนน้อมเป็นเหตุให้เกิดในตระกูลสูง
>ทำไมบางคนเกิดมาปัญยาทราม บางคนปัญญาดี?
ม.ต.ส.ส.ล
๐เพราะการไม่เข้าหาบัณฑิต สมณพราหณ์
เป็นเหตุให้ปัญญาทราม การเข้ไปหาบัณฑิต
สมณพราหมณ์เป็นเหตุให่ปัญญาดี
๐๐ทุกอย่างล้วนเป็นเหตุเป็นผล มีการเชื่อมโยงของกรรม
และผลของกรรม เพราะในชีวิตปัจจุบันเป็น
ผลมาจากการกระทำในอดีตนั่นเอง
แล้วจะเข้าใจโลกและชีวิตยิ่งขึ้น
และคำว่า"ทำไม"จะได้ลดลง
เสียที^^
๐๐๐อ่านมาถึงนี้พอเข้าใจกันไหมคะ...
ทุกสิ่งทุกอย่างมันมักมีที่มา...ที่ไป...
ฉะนั้นอย่าลืมคิดตาม อย่ามัวมานั่งน้อยใจ
ถึงซะตากรรม...
หวังว่าคำคม-คำคนสไตล์ของลูกหว้า..
จะช่วยให้พี่ๆชาวบ้านกลอน ...
มีคติเตือนใจ....เอาไว้คิดอิอิ
๐๐๐๐๐สุดท้ายแต่ไม่ท้ายที่สุด...
ลูกหว้าก็ทิ้งคำคมไว้ส่งท้ายปีวัว...
ต้อนรับปีขาล ....
สวัสดีปีใหม่คะพี่ๆน้องๆชาวบ้านกลอนทุกคนคะ
ปีหน้าฟ้าใหม่..แวะมานคำคม-คำคนกันที่นี่
สไตล์บยัยลูกหว้า.... ^O^
30 ธันวาคม 2552 17:36 น.
ลูกหว้า
" กรรมใดใครก่อ คนนั้ก็รับไป"
> ทำไมบางคนเกิดมาอายุสั้น บางคนอายยุยืน?
ม.ต.ส.ส.ล
๐ เพราะการฆ่า เป็นเหตุให้อายุสั้น
การไมฆ่าคือเหตุอายุยืน
> ทำไมบางคนเกิดมาโรคมาก บางคนโรคน้อย?
ม.ต.ส.ส.ล
๐เพราะการเบียดเบียนรังแกเป็นเหตุให้โรคมาก
การไม่เบียดเบียนรังแก เป็นเหตุให้โรคน้อย
>ทำไมบางคนเกิดมาผิวพรรณทราม
บางคนผิวพรรณงาม?ม.ต.ส.ส.ล
๐ เพราะการมักโกรธเป็นเหตุให้ผิวพรรณทราม
การไม่มีมักโกรธ แจ่มใส ให้อภัย เป็นเหตุ
ให้ผิวพรรณงาม
> ทำไมบางคนเกิดมามีอำนาจน้อย บางคน
มีอำนาจมาก? ม.ต.ส.ส.ล
๐ เพราะการริษยาเป็นเหตุให้มีอำนาจน้อย การไม่
ริษยาชื่นชมในคุณความดีผู้อื่น ป็นเหตุให้มีอำนาจมาก
^O^ อย่าเพิ่งหนีไปไหนนะคะ
คำคน-คำคมสไตล์ยัยลูกหว้ายังมีpart 2
^^......
พักยกเด๋วนึง ฮี่ๆ
27 ธันวาคม 2552 18:28 น.
ลูกหว้า
ขอบคุณสำหรับทุก-ทุกอย่าง
ที่เคยมีเธอร่วมทางในวันเก่า
ตอนนี้แม้จะจบในเรื่องราวระหว่างเรา
แม้ตอนนี้ฉันจะเหงาเพียงลำพัง
ขอบคุณสำหรับทุก-ทุกสิ่ง
ตอนนี้ความจริง ไม่ได้เป็นอย่างหวัง
ไม่มีเธอร่วมทางคอยเป็นพลัง
แต่ก็เก็บเป็นความหลัง..
เป็นความทรงจำที่ดี
27 ธันวาคม 2552 18:12 น.
ลูกหว้า
เหมือนเราจะรักกันได้ดี
แต่จบลงตรงที่เธอทิ้งฉัน
ไม่แปลกหรอก หากเธอจะทิ้งกัน
เพราะเธอยังมีคนสำคัญอยู่ในหัวใจ
ฉันอาจจะเสียใจ ฉันอาจร้องไห้
แต่คงไม่ฟูมฟายมากไปกว่านั้น
เมื่อก่อนฉันอยู่ได้ โดยไม่มีเธอผูกพัน
วันนี้ฉันก็ต้องอยู่ให้ได้เช่นกัน...ไม่เป็นไร
27 ธันวาคม 2552 18:01 น.
ลูกหว้า
ปีใหม่นี่ใกล้มาจะครบรอบ
อยากจะหอบกายนวลทั้งใจกาย
วิ่งวุ่นวายกลับรังนอนที่ขวนขวาย
กระจัดกระจายทำงานต่างถิ่น
ดวงใจโบยบินยามห่างอ้อมกอดของแม่ข้า
น้ำตานองหน้าจำใจจำจร
นี่ก้อถึงเวล่ำอดตาหลับขับตานอน
จะได้เห็นพักตร์แม่เจ้าใจถวิล
อยากจะให้แม่ได้เห็นหน้าข้าตา
แต่ทว่าคนเมาสติเฟื่องขับรถชน
แสนสงนฉันทำไรผิดคิดวกวน
แม่ร้องห่มแสนทุกข์ทนยามมองลูกน้อย
ต้องนอนแบ็บใส่เฝือกเพราะขาหัก
แม่แทบจักน้ำตาไหลริน
สิ่งที่เห็นจนชาชิน
หามศพใจรวยรินใกล้ตายเพราะสุรา
ขอเหอะปีใหม่นี่พ่อแก้ว
อย่าแคล้วยกรินแก้วแล้วแก้วเล่า
สุดจะคาดเดาถ้าเจ้าดื่ม...
คนข้างหลังเจ้าคิดไงถ้าเจ้าจากไปไม่เอ่ยลา
หยุดเหอะ .อสุรากันดีกว่า!!!
ดื่มแล้วเมาอย่าขับรถ
เพื่อคนที่ท่านรัก
แฮะๆๆ รุ๊สึกจะมั่วอีกแล้วนะ
5555+