9 กุมภาพันธ์ 2549 12:57 น.
ลูกหว้า
ปากแข็งแกล้งไม่รักเธอ
แต่ใจยังรักเสมอรับรองได้
จะทำอย่างไรดีละเมื่อปากไม่ตรงกับใจ
จะยอมเสียเธอไปหรือจะยอมเสียฟอร์ม
8 กุมภาพันธ์ 2549 10:44 น.
ลูกหว้า
ตราบใดที่เหาชอบอยู่บนหัว
ตราบใดที่วัวชอบกินหญ้า
ตราบใดที่นางเอกชอบเจ้านำตา
ตราบนั้นขอให้เธอรู้เลยว่าฉันรักเธอ
7 กุมภาพันธ์ 2549 16:46 น.
ลูกหว้า
เพราะสมมุติความเป็นเราว่าคือรัก
จึงต่างคนต่างทึกทักว่าเออใช่
เหมือนต่างคนต่างเป็นใครของหัวใจ
จะทำเป็นต่างห่วงใยกันและกัน
แต่เพราะรักนั้นเพียงแค่สมมุติ
จึงสิ้นสุดด้วยเวลาแค่สั้นสั้น
แค่คนเหงาสองคนมาเจอกัน
ความผูกพันเพียงแค่คนคุ้นเคย
7 กุมภาพันธ์ 2549 16:39 น.
ลูกหว้า
ในท้องฟ้ามีหมู่ดาว
ในเมืองลาวมีข้าวเหนียว
ในกะทะมีไข่เจียว
ใจดวงเดียวมีแต่เธอ
7 กุมภาพันธ์ 2549 16:36 น.
ลูกหว้า
นำตาฟ้าหลั่งลงเป็นเม็ดฝน
นำตาคนหลั่งลงเป็นเม็ดใส
นำตาฟ้าหลั่งลงใช่เสียใจ
นำตาคนหลั่งไปเพราะเศร้าตรม