3 กุมภาพันธ์ 2552 00:20 น.

ขอเพียงได้พบประสบเธอ

ลูกหว้า

นั่งมองดวงดาวบนฟ้าน้ำตาร่วง

ใจมันหวงห่วงหาและคิดถึง

เฝ้ารอคอยความหวังสักครั้งหนึ่ง

วันที่ซึ่งเธอจะกลับมาหากัน

ยังคงรอ รอ รอคอยเพียงแต่เธอเท่านั้น

คนที่ฉันเฝ้าพร่ำเพ้อละเมอหา

ขอแค่เพียงได้พบแค่สบตา

ทั้งชีวาคงมีสุขตลอดกาลลล				
3 กุมภาพันธ์ 2552 00:11 น.

วันวันนี้กับวันวันนึง....................

ลูกหว้า

วันวันนี้เธออยู๋ที่แห่งใด

วันวันนี้ฉันยังคอย ณ จุดเดิม

วันวันนี้ ยังเดียวดายเพียงลำพัง

วันวันนี้ คงเป็นวันที่ฉันไม่มีใคร

วันวันหนึ่ง ความทรงจำต้องหวนกลับ

วันวันหนึ่งอาจจะกลับมาเหมือนเก่า

วันวันหนึ่งคงได้พบบเพียงเศษเสี๊ยว

วันวันหนึ่งวันนั้นฉํนจะมีเธอ....(ใช่มั๊ย?)				
3 กุมภาพันธ์ 2552 00:01 น.

จากวันนั้นที่เธอทิ้งทุกอย่างและจากไป

ลูกหว้า

จากวันนั้นผ่านไปไม่พานพบ

จากวันจบสิ้นสายให้ใจหมอง

จากคืนวันผ่านไปใจยังตรอม

จากคำกลอนที่มอบให้ไม่มีเลือน

จากดวงใจดวงน้อยที่โหยหา

จากความจริงที่ผ่านเดินเข้ามา

ขอสองเราเพียงแค่มาคืนดี

........ได้ไหม?..........				
8 กุมภาพันธ์ 2551 21:45 น.

จะต้องย้ำสักกี่เที่ยวเธอถึงจะเชื่อกัน

ลูกหว้า

ก็รักนั้นทำให้เรามาคู่กัน
มีเธอมีฉันมีวันที่แสนหวาน
ห่วงใยและผูกพันกันแสนนาน
ให้รักคอยเติมความหวานให้หัวใจ
อยากบอกเธอนักว่าฉันรัก
รักเพียงแต่เธอคนเดียว
จะต้องให้ย้ำซักกี่เที่ยว
รักเธอคนเดียวไม่เคยจะเหลียวใคร
ไม่มีทางที่ฉันจะรักใครอื่น
ไม่มีใครจะมาฝืนใจฉันได้
หากฉันรักใครแล้วจะรักหมดหัวใจ
ไม่มีทางจะแบ่งใจให้ใครแม้แต่เสี้ยววินาที				
3 กุมภาพันธ์ 2551 13:55 น.

ท่ามกลางความสับสน

ลูกหว้า

ในท่ามกลางความหวั่นใจไปทุกอย่าง
แปลกที่รักไม่เคยจางกลับคงมั่น
ในท่ามกลางความหวั่นใจไปทุกวัน
แปลกที่เธอยิ่งสำคัญขึ้นทุกที				
ไม่มีข้อความส่งถึงลูกหว้า