19 มีนาคม 2556 12:36 น.
ลูกหว้า
ท้อกับการเป็นคนรักที่ไม่เคยถูกรัก
เจ็บยิ่งกว่าการอกหักเป็นไหนไหน
เหนื่อยกับการอยู่ข้างข้าง
แต่ไม่มีความสำคัญใดใด
ร้องไห้จนไม่มีน้ำตาจะไหล
แต่สุดท้ายก็ยังเลือกฝากใจไว้กับเธอ
18 มีนาคม 2556 10:11 น.
ลูกหว้า
ลองถามตัวเองสักกี่ครั้ง
ใจก็ยังตอบว่ารักอยู่เสมอ
เเละไม่สามารถเอาใครมาแทนเธอ
ยังรักอยู่เสมอไม่เปลี่ยนไป
ยังรักยังห่วงใยอยู่เสมอ
ถึงแม้ไม่ได้เจอก็ไม่หวั่นไหว
แม้ชีวิตมากมายด้วยใคร-ใคร
แต่คนสำคัญในหัวใจยังเป็นเธอ
15 มีนาคม 2556 09:42 น.
ลูกหว้า
เฝ้าครวญใคร่ ไตร่ถาม ความรู้สึก
ที่อยู่ลึก ก้นบึ้ง ในใจฉัน
ว่าอุ่นใด ไหนเล่า จะเทียมกัน
เท่าอุ่นรัก ในใจฉัน เธอให้มา
ขอตอบแทน ความแสนดี เธอมีให้
ด้วยหัวใจ เปี่ยมรัก เป็นหนักหนา
จะไม่เปสี่ยน ผันเเปร ตามกาลเวลา
ขอสัญญา จะรักกัน นิรันดร
16 กันยายน 2553 00:09 น.
ลูกหว้า
วันเวลาที่ผ่านพ้นกับใจคนที่หวั่นไหว
ไม่ใช่เพราะเราที่เปลี่ยนไป
แต่เป็นเขาที่ไม่เคยใส่ใจ
ไม่เคยเลยมองผ่านคนตรงหน้า
ถ้าไม่สนใจ ไม่ใฝ่ปอง
เธอจะทำให้หวั่นไหวไปเพื่ออะไร
รู้ไหม..ทุกคำพูดที่เธอพูดมา
ดูคล้ายว่าห่วงหา ห่วงใย
ท่าที่แสดงออกมา
ทำให้ฉัน หลงละเมอ
ท่าที่นั้นทำให้ฉันหวั่นไหว
ท่าทีนั้นทำให้ฉันคิดมากไป
มาวันนี้ทำให้ฉันรู้ว่า
เธอเองไมได้สนใจ
ไม่คิดจะคบกัน มีแค่ฉัน
ที่หลงละเมอ..ไปฝ่ายเดียว
ถ้าไม่คิดอะไรได้โปรด
อย่าให้ฉันต้องคิด
คิดสับสน เรื่องของเรา
ได้โปรดอย่าทำให้ฉันต้องรักเธอ..ถ้าไม่คิดจริงจัง
4 มิถุนายน 2553 22:26 น.
ลูกหว้า
ช่วยหน่อยนะ...พี่-พี่เจ้าขา
บอกน้องยา..วิธีลืมเขา
กาลเวลาที่นานเนาเหมือนไม่ช่วยอะไร
1ปีที่ผ่านไวไปไวเหมือนจรวด
ทำให้ชวดคนดีดีที่ขันอาสา
ช่วยยาแผล..นั้นพลันหนีหาย
คงเพราะเรามิวิงวาย
เผลอแสดงแววตาฉายถึงใจ
เมื่อไหร่หรอเมื่อไหร่นะ
ที่จะไม่นึกถึงเขา นะเจ้าเอ๋ย
ขนาดละเลยไม่สนใจมาครึ่งปี
แต่หัวใจเจ้านี้ดันคิดถึงอยู่เสมอ
คราใดว่างเว้นนั่งปั้นเจ๋อ
คุณเธอดันวาบเข้ามามโนนึก
และรู้สึกถึงเรื่องระหว่างเรา
คละเคล้าความสุขปริ่มทุกข์
คราใดทุกข์ช่วยกันปัดเป่า
คราใดเขาสุขเราสุขด้วย
คราใดซวยเขาก็พร้อมช่วยเหลือ
นึกถึงตรงนี้เกิดเสียงเคลือ..น้ำตาปริ่มลดม่านตา