26 พฤศจิกายน 2549 16:02 น.
ลูกหว้า
จะรักเธอวันนี้ๆให้มาก...
เวลาจากน้ำตาอาจจะไม่ไหล...
เพราะฉันเก็บเธอไว้ในหัวใจ...
เวลาจากไปก็ยังมีเธออยู่ในใจเสมอมา...
อีกไม่นานคงต้องจากกัน...
ฉันจะเก็บคืนวันที่มีค่า...
จะเก็บรักเราไว้ในแววตา...
เพราะไม่แน่ว่าเราจะได้เจอกัน...
16 พฤศจิกายน 2549 18:15 น.
ลูกหว้า
เพื่อนที่ดี มีเพียงหนึ่ง ถึงจะน้อย
ดีกว่าร้อย เพือนผู้ คิดริษยา
เกล็ดเม็ดหนึ่ง ถึงจะน้อย ด้อยราคา
ยังมีค่ากว่า นำเค็มเ ต็มทะเล
4 สิงหาคม 2549 10:29 น.
ลูกหว้า
ดุจนภาไร้เมฆขาวร้าวดวงจิต
ดุจพนาขาดชีวิตมิตรสดใส
ดุจคงคาปราศมัจฉาน่าเศร้าใจ
ดุจดังได้ขาดแสงเพลิงเดินส่องทาง
ดุจจันทราไร้ดวงดาวสกาวฉาย
ดุจดั่งกายขาดเลือดเนื้อเมื่ออาสัญ
ดุจคนตายฤาจะซึ้งถึงคืนวัน
ที่ฉันเพ้อหาเธออย่างนั้นเพราะขาดเธอ
16 กรกฎาคม 2549 16:12 น.
ลูกหว้า
การจากไปคือนิยามของความรัก
การอกหักคือนิยามของความหลง
การภักดีคือนิยามของความซื่อตรง
การมั่นคงคือนิยามของความศรัทธา
การร้องไห้คือนิยามของความพ่ายแพ้
การปวนแปรคือนิยามความใฝ่หา
การปราชัยคือนิยามของนำตา
การจากลาคือนิยามของความจริง
16 กรกฎาคม 2549 15:59 น.
ลูกหว้า
เธอ...เป็นความทรงจำที่ดีในวันวาน
คือ...คนที่เราต้องการในตอนนั้น
คน...ที่พร้อมทุ่มเทรักและผูกพัน
ที่...สร้างความสุขสั้นๆฝังลึกในใจเรื่อยมา
เรา...ขอเก็บภาพความฝันวันเก่าเอาไว้
ไม่...อยากให้มันจบไปต่อหน้า
อาจ...ยังหวังให้ความสัมพันธ์นั้นคืนมา
ลืม...ไม่ได้เลยว่าเธออยู่ไกลเกินไขว่คว้ามาเหมือนเดิม