5 กรกฎาคม 2548 17:17 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ฝันอยู่ตรงปลายฟ้ากว่าจะถึง
ต้องนับหนึ่งกี่ครั้งหวังกี่หน
ต้องลุกล้มบ่มใจให้สู้ทน
ต้องผ่านฝนผ่านหนาวคราวอ่อนแรง
เมื่อวันนี้ดาวไกลยังไม่เห็น
เหนื่อยยากเย็นโถมกระหน่ำซ้ำฟ้าแกล้ง
ความเจ็บปวดร้อยปัญหามาเสียดแทง
ผู้คนแฝงสายตาว่าต่ำไป
แต่ความคิดยืนหยัดชัดสำนึก
กล้าตรองตรึกแน่วแน่มุ่งแก้ไข
อุดมการณ์ความเป็นคนล้นหัวใจ
คว้าหลักชัยทางทองของฟากฟ้า
บินเถิดเธอ บินไปให้ถึงฝั่ง
ห้ามหยุดยั้งจงก้าวไกลไปข้างหน้า
สมานแผล"ท้อไม่ถอย"คอยเยียวยา
ซับน้ำตาพร้อมใจใฝ่ทำดี
แล้วเธอจะไปถึงซึ่งที่หมาย
ลบเรื่องร้ายเด่นประจักษ์สมศักดิ์ศรี
เหลือเพียงภาพโลกใกล้ฟ้าทุกนาที
เธอจะมีดาวอยู่ในหัวใจตน
3 กรกฎาคม 2548 22:52 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
รอแต่เธอด้วยใจไม่หนีหน่าย
รักผ่อนคลายความกังวลสับสนยิ่ง
ขอให้เธอตระหนักเพราะรักจริง
มิใช่ทิ้งจากกันหรือปันใจ
เหงา-เหนื่อย-หน่าย ดวงจิตคอยคิดถึง
เธอเคยซึ้งคนนี้มีบ้างไหม
อย่าทำฉันต้องโหยหาค่าของใคร
ห่างคนไกลจากกันมิหันมา
หยุดปล่อยฉันต้องรอต่อความหวัง
มาสักครั้งบอกเหตุผลพ้นปัญหา
หากเจ็บช้ำโดดเดี่ยวต้องเยียวยา
มอบคุณค่าสร้างชีวิตไม่คิดรอ
1 กรกฎาคม 2548 21:05 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
อยากจะเป็นคนดีมีคุณค่า
เธอมองมาด้วยใจไม่หน่ายหนี
อยากตอบแทนอย่างสำนึกรู้สึกดี
มิย่ำยีรักเธอเสมอไป
มั่นสัญญามอบรักเดียวเกี่ยวใจรัก
หมายประจักษ์ปรับสิ่งแย่กล้าแก้ไข
ขอดูแลทะนุถนอมกล่อมดวงใจ
กอดเธอไว้แนบฉันทุกวันคืน
เพียงแต่เธอเชื่อใจในตัวฉัน
อยู่คู่กันตราบฟ้าสิ้นแผ่นดินอื่น
ไม่ยอมให้ใครทำเธอกล้ำกลืน
หวังหยิบยื่นรักแท้มีแค่เรา
ทุกความคิดตอกย้ำต้องทำได้
เชื่อมหัวใจเชื่อมกายหายโศกเศร้า
จงลืมเลือนอดีตกรีดเป็นเงา
รอยแผลเก่าจะรักษาด้วยค่าเธอ