22 เมษายน 2548 21:46 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ข่มตาหลับเพื่อใจไม่คิดถึง
เลิกซาบซึ้งวันเก่าเขาไม่สน
อยู่คนเดียวน้ำตานองต้องอดทน
แม้หมองหม่นไม่ขอพบลบจากใจ
พยายามทุกทางอย่างทนฝืน
เหงากล้ำกลืนก็รักแน่ยากแก้ไข
ทุกคืนค่ำยังเพ้อพร่ำอยู่ร่ำไป
รักฝังในความรู้สึกนึกถึงเธอ
เพียงอดีตรู้ตัวดีที่เป็นอยู่
ไม่อาจสู้คนใหม่ทำใจเหม่อ
แล้วเวลาอีกเท่าไรจะได้เจอ
รักเสมอทั้งใจไม่ร้างลา
แต่กี่ครั้งยังมั่นคงตรงใจภักดิ์
เกินมอบรักให้ใครได้เห็นค่า
ทุกนาทีมีแต่เธอเสมอมา
เป็นเพราะว่าหัวใจ...ลืมไม่ลง
19 เมษายน 2548 10:11 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
เรื่องจะร้ายหรือดีไม่มีบ่น
ยังอดทนด้วยใจไม่หนีหน่าย
เพราะรักนี้ใช่เมินหมางอย่างง่ายดาย
รักสุดท้ายมีไว้ให้เธอครอง
ชีวิตฉันเป็นหรือตายคลายหรือรอด
เพียงเธอกอดแนบไว้ไม่เป็นสอง
อยู่ในห้วงกำมือมั่นวอนหันมอง
ช่วยกลั่นกรองความรู้สึกผนึกใจ
ก็เพราะเธอลิขิตชีวิตฉัน
ถ้าแปรผันคงหมองหม่นจนร้าวไหว
รักเธอนะรักมากอยากฝากไว้
ย้ำความนัยทั้งชีวี...อยู่ที่เธอ
17 เมษายน 2548 20:48 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
เป็นคนโง่ศรัทธารักยากหักห้าม
โดนใครหยามยังไม่รู้อยู่เพื่อเขา
รักมากไปไร้คนเห็นความเป็นเรา
รักหยอกเย้าชวนหลงใหลไม่รู้ตัว
เป็นคนดีเท่าที่จะมีได้
ทั้งกายใจมิเคยทำนำเกลือกกลั้ว
แต่เธอสิ....ใจเธอนั้นมันน่ากลัว
กลับพันพัวกับคนอื่นฝืนรักกัน
เมื่อน้ำลดตอเริ่มผุดเกินฉุดไว้
ความลับใดปรากฏมาน่าหวาดหวั่น
ทิ้งให้รักทิ้งให้รอต่อคืนวัน
เธอแปรผันฉีกสัญญาเคยสาบาน
ไม่ต้องมาอธิบายเรื่องร้ายกาจ
ให้กับทาสคนนี้ที่สงสาร
พอเถิดเธอไม่อยากท้อทรมาน
ไม่อยากสานความสัมพันธ์วันหลอกลวง
อิสระคืนให้ฉันในวันนี้
แล้วจากไปเสียทีคนที่ห่วง
สร้างพรุ่งนี้ชีวิตใหม่ไร้คนควง
สามารถล่วงความโง่งมอย่างสมใจ