15 สิงหาคม 2547 21:26 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ฝนหยุดตกเมื่อไร
ฉันจะหยุดร้องไห้ดั่งสายฝน
ฉันจะหยุดหัวใจรักบางคน
ฉันจะหยุดดิ้นรนทำเพื่อเธอ
ฝนหยุดตกเมื่อไร
เธอจะไม่เห็นฉันน้ำตาเอ่อ
ฉันจะไม่หวนกลับไปรักเธอ
ผู้หญิงเซ่ออย่างฉันมันเจ็บจำ
14 สิงหาคม 2547 21:00 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ทำอย่างไรดี...
ถ้าพรุ่งนี้...การบ้าน...พลันคร้านส่ง
เหตุเพราะใจ...เรรวน...ชวนขึ้นลง
ปล่อยปลดปลง...จะมีหน้า...สบตาใคร
หนึ่งความคิด...เล็ดลอด...สอดมาหา
กาลเวลา...มิสิ้นสุด...หรือหยุดให้
เอาแล้วกัน...เก็บวิญญาณ์...มายาใจ
เลิกหวั่นไหว...ตามอารมณ์...เพื่อสมปอง
14 สิงหาคม 2547 18:24 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ไม่อยากคิดชีวิตนี้มีใครสร้าง
ขีดเส้นทางกำหนดกฎแห่งฝัน
เราเกิดมาชดใช้เพื่อใครกัน
หรือนับวันรอไฟเผาเร้าวิญญาณ
เมื่อต่างคนค้นคว้าหาคำตอบ
จึ่งวางกรอบเดินต่อขอสืบสาน
มุมานะสั่งสมอุดมการณ์
ล่วงภัยผ่านกำลังใจใช้สอนชน
อย่าย่อท้อขวากหนามความหวั่นไหว
คิดแกร่งไว้สักวันพบประสบผล
หยุดคิดเดาสิ่งใดวัดจัดค่าคน
ตนเตือนตนสุขทุกข์มีอยู่ที่ใจ
เหนื่อยจะรุกทุกข์จะรั้งยังจะสู้
จงกอปรกู้แรงกล้าเบิกฟ้าใหม่
ปรับดีร้ายเป็นทนผจญภัย
ก้าวต่อไปสร้างชีวิตลิขิตเอง
13 สิงหาคม 2547 19:17 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ฉันเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา
ไม่ได้เป็นนางฟ้าอย่างเธอฝัน
เพียงเดินดินเคียงคู่อยู่เพื่อกัน
อย่าเปรียบมันเกินค่าดีกว่าใคร
ฉันเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา
อยากรักษารักเสมอเธอมอบให้
ขอแค่เพียงเรามีรักจักเข้าใจ
เป็นอย่างไรมีสุขทุกข์ด้วยกัน
โปรดจำไว้เราสองคนอยู่บนโลก
รสรักโบกไม่ต้องวัดจัดค่าฉัน
ผู้หญิงธรรมดาจะยอมพร้อมแบ่งปัน
มิแปรผันอยู่กับเธอเสมอไป
12 สิงหาคม 2547 16:51 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ธ ปกหล้าฟ้าสยาม
ธ งดงามตามวิถี
สร้างชนล้นเปรมปรีดิ์
เปี่ยมความดีหล่อแผ่นดิน
คือ ผู้วางรากฐาน
กำเนิดงานตระการศิลป์
อธิปไตยไม่สูญสิ้น
รู้ทำกินทั่วถิ่นไทย
พระแม่ สานสร้างสรรค์
ครองคู่ธรรม์เคียงฟ้าใส
ป่ารักษ์น้ำยิ่งใหญ่
เกริกเกียรติไกลป่าใกล้คน
แผ่นดิน พลิกฟื้นใหม่
คืนสุขให้ไทยท่วมท้น
จรุงรัฐพิพัฒน์ผล
เจริญล้นบนทางทอง
ไทย ทั่วเทิดคุณค่า
พระเมตตาพระคุ้มครอง
เดินตามรอยครรลอง
ร่วมแซ่ซ้องสดุดี